เรื่อง : สุชาดา ลิมป์ ภาพ : ภคณัฐ ทาริยะวงศ์
หลายคนอาจยังไม่รู้ หรือหากรู้ก็ต้องแปลกใจ
เมื่อวันที่ ๒ มกราคม ๒๕๕๘ เว็บไซต์ของ International Living Magazine (นิตยสารสำหรับผู้เกษียณอายุซึ่งมีสำนักงานตั้งอยู่ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา) รายงานว่าประเทศไทยติด “อันดับ ๑๐ ประเทศน่าอยู่ที่สุดในโลก” ของคนวัยเกษียณ ด้วยเหตุผลว่าเป็นประเทศที่ค่ารักษาพยาบาลถูกเมื่อเทียบกับคุณภาพที่ได้รับ มีวัฒนธรรมความเป็นอยู่ที่เป็นมิตร และที่อยู่อาศัย-ค่าครองชีพต่าง ๆ ไม่แพง โดยอ้างอิงผลสำรวจจากกลุ่มชาวต่างชาติในประเทศแถบเอเชีย ยุโรป อเมริกา ตลอดปี ๒๕๕๗
เชื่อเถอะ ถ้ามีการสำรวจผู้สูงอายุที่มีคุณภาพชีวิตดีที่สุดในโลกโดยใช้ดัชนีชี้วัดจาก “ความสุข” คนไทยก็คงไม่แคล้วติดอันดับใกล้ ๆ ภูฏาน
เพราะแค่ลุงป้า-ตายายที่เราพบตามชนบทและในเมืองช่วง ๒ เดือนที่ผ่านมา ก็แสดงให้เห็นว่า ถึงอยู่ตรงไหนของประเทศ วัยชราก็อิ่มสุขได้
แค่หา “สิ่งที่ใช่” ของแต่ละคนให้พบแล้ว “เริ่มนับ ๐”
๑
ปริญญาชิกๆ ฝันของบัณฑิตปัจฉิมวัย
พุธเช้าตรู่กลางเดือนพฤศจิกายน ๒๕๕๗ คือวัน Back to School ของนักเรียนบนดอยสะเก็ด
รถสองแถวสีขาวสำหรับรับ-ส่งนักเรียนจอดเทียบหน้าอาคารศรีศุภอักษร ๒๕๕๓ ในเขตวัดพระธาตุดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เสียงทักทายยังเจื้อยแจ้วติดลมจากบนรถ บางคนเริ่มต่อแถวลงทะเบียนเรียนปีการศึกษาใหม่
ก่อนทยอยเข้าห้องประชุมให้อาสาสมัครในเขตตำบลตรวจสุขภาพ
ในบรรดานักเรียน ๒๐๐ กว่าคนนี้ รวมอายุแล้วไม่ต่ำกว่า ๑ หมื่นปี