|
|
ทารกมีกระดูกมากกว่าผู้ใหญ่จริงหรือ ? หนังสือถาม-ตอบจำพวก "เกมเศรษฐี" ถามว่า ทารกแรกเกิดมีกระดูกกี่ชิ้น คำเฉลยคือ ๓๕๐ ชิ้น เราสงสัยมาก เพราะเคยเรียนมาว่า ผู้ใหญ่มีกระดูก ๒๐๖ ชิ้น ถ้าทารกมีกระดูก ๓๕๐ ชิ้นจริง กระดูกร้อยกว่าชิ้นนั้นหายไปไหนเมื่อเราโตขึ้น มันคงไม่ได้ละลายหายตัวไปใช่ไหม ? (ไซเบอร์เกิร์ล / กรุงเทพฯ) |
| หนังสือเขาเฉลยถูกแล้วละจ้ะ ทารกแรกเกิดมีกระดูกอ่อน ๓๕๐ ชิ้น ซึ่งมากกว่าผู้ใหญ่ประมาณ ๑๕๐ ชิ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป กระดูกหลายชิ้นจะเชื่อมกันเป็นชิ้นเดียว เช่น กระดูกสันหลังห้าชิ้นจะค่อย ๆ เชื่อมกันเป็นเนื้อเดียว กลายเป็นกระดูกกระเบนเหน็บ ซึ่งได้ชื่อนี้เนื่องจากอยู่ตรงบริเวณที่เหน็บชายกระเบนเวลานุ่งโจง กระดูกจะเชื่อมกันสมบูรณ์เมื่อคนเราอายุประมาณ ๒๐-๒๕ ปี ทำให้มีกระดูกเหลืออยู่ทั้งหมด ๒๐๖ ชิ้น เป็นกระดูกที่แข็งและอยู่อย่างถาวร แต่ก็ไม่แน่เสมอไป เพราะผู้ใหญ่บางคนอาจมีกระดูกสันหลังเกินมาหนึ่งชิ้น หรือกระดูกซี่โครงเกินมาหนึ่งคู่ |
|
|
|
ซาดาโกะ กับนกกระเรียนพันตัว อยากทราบเรื่องเด็กหญิงซาดาโอะหรือซาดาโกะนี่แหละ ที่เธอพยายามพับนกกระดาษ เพื่อหวังว่าจะหายจากโรคร้ายอันเนื่องมาจากระเบิดปรมาณู เพื่อนเราเคยเล่าให้ฟังหนหนึ่ง แต่เราก็ลืมเสียแล้ว จึงฝาก "ซองคำถาม" ช่วยเล่าอีกรอบด้วย (คิขุจัง / กรุงเทพฯ) |
| เมื่อสหรัฐอเมริกาตัดสินใจทิ้งระเบิดปรมาณูที่เมืองฮิโรชิมา เมื่อเวลา ๘.๑๕ น. ของวันที่ ๖ สิงหาคม ๒๔๘๘ เมืองฮิโรชิมาก็ราบเป็นหน้ากลอง ผู้คนล้มตายทันที ๖ หมื่นคน และอีกห้าเดือนต่อมา มีผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น ๑๔๐,๐๐๐ คน นอกจากนั้นคนอื่น ๆ ที่ได้รับกัมมันภาพรังสีก็ล้มเจ็บอีกเป็นจำนวนมากในเวลาต่อมา หนึ่งในจำนวนนั้นมีเด็กหญิงซาดาโกะรวมอยู่ด้วย ขณะที่เกิดระเบิดเธออายุได้ ๒ ขวบ แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย ซาดาโกะเติบโตขึ้นด้วยร่างกายที่สมบูรณ์ และมีความตั้งใจที่จะเป็นนักวิ่งของโรงเรียน เกือบสิบปีหลังจากนั้น ซาดาโกะพยายามฝึกซ้อมทำสถิติการวิ่งให้เร็วขึ้น ซาดาโกะเป็นที่รักของครู และเพื่อนร่วมชั้น อยู่มาวันหนึ่งเธอก็เวียนศีรษะและเป็นลม มารู้ในเวลาต่อมาว่าเธอป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือดขาว หรือลูคีเมีย ขณะอายุได้ ๑๑ ปี ความรุนแรงของโรคนี้ทำลายเรี่ยวแรงของเธอจนหมดสิ้น ปากและเหงือกบวมเป่ง เคี้ยวอาหารไม่ได้ มือบวมพอง แต่ซาดาโกะก็พยายามต่อสู้กับความเจ็บปวดอย่างเด็ดเดี่ยว เธอพยายามพับกระดาษเป็นนกกระเรียน ด้วยมืออันบวมพอง และเจ็บปวด เพื่อให้ได้ครบ ๑,๐๐๐ ตัว จะได้หายจากโรคภัยไข้เจ็บตามความเชื่อของชาวญี่ปุ่น ในท้ายที่สุด ซาดาโกะก็จบชีวิตลงในอีกหนึ่งปีต่อมา เมื่อวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๔๙๘ ขณะที่พับนกกระเรียนได้เพียง ๖๔๔ ตัวเท่านั้น เพื่อนร่วมชั้น จึงช่วยกันพับนกกระเรียนอีก ๓๕๖ ตัว ทำให้มีนกกระเรียนครบ ๑,๐๐๐ ตัวในหลุมฝังศพของซาดาโกะ ความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว และความพยายามต่อสู้กับอาการเจ็บป่วยของซาดาโกะ ทำให้เธอกลายเป็นวีรสตรีในบรรดาเด็ก ๆ และชาวญี่ปุ่นจำนวนมาก มีการสร้างอนุสาวรีย์ เพื่อเป็นเครื่องรำลึกถึงซาดาโกะ และเด็ก ๆ ทุกคนที่เสียชีวิตเนื่องจากระเบิดปรมาณู อนุสาวรีย์หนูน้อยซาดาโกะซึ่งทำพิธีเปิดในปี ๒๕๐๑ ตั้งอยู่ภายในสวนสันติภาพ หรือ พีซ เมโมเรียล พาร์ค ณ เมืองฮิโรชิมา ซาดาโกะยืนอยู่บนสุดของภูหินอัคนีแห่งวิมาน เธอประคองนกกระเรียนสีทองไว้ในอุ้งมือที่ชูเด่น ทุกวันที่ ๖ สิงหาคมของทุกปี ซึ่งเป็นวันสันติภาพ เด็ก ๆ จะช่วยกันพับนกกระเรียนไปวางไว้ที่อนุสาวรีย์ เพื่อแสดงความรำลึกถึงซาดาโกะ ข้อมูลนี้เป็นส่วนหนึ่งจากข่าวโทรทัศน์ทางช่อง ๙ อสมท. โดย ลดาวัลลิ์ วงศ์ศรีวงศ์ ตีพิมพ์ในหนังสือ ซาดาโกะกับนกกระเรียนพันตัว สำนักพิมพ์ข้าวฟ่างจัดพิมพ์ พ.ศ. ๒๕๓๔ |
