เด็กพันธุ์ใหม่ ...วัย X โดย อรสม สุทธิสาคร Click ชีวิตวัยรุ่นไทยยุคปี ๒๐๐๐ ในความเห็นของคุณ
อีกหนึ่งบทเรียนของนักเที่ยว
ชีวิตของพัชเป็นอีกหนึ่งบทเรียนของการเที่ยว...
พัช เป็นนักศึกษาปี ๓ มหาวิทยาลัยเอกชนระดับแถวหน้า เธอเป็นสาวน้อยวัย ๒๐ ปี พ่อจบการศึกษาระดับปริญญาเอก เป็นอาจารย์ และทำธุรกิจด้านการส่งออก ส่วนแม่ช่วยดูแลธุรกิจของครอบครัว เธอเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ ที่รักและตามใจมาก ความที่เป็นเด็กต่างจังหวัด พ่อแม่จึงให้พัชอยู่ในความดูแลของน้าสาว แต่เกิดปัญหาความขัดแย้งกัน ระหว่างน้าหลาน พัชจึงออกมาเช่าหอพักอยู่ตามลำพัง ความที่ทางบ้านมีเงิน พัชจึงใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ข้าวของทุกอย่างต้องเป็นของแบรนด์เนม พัชหมดไปกับค่าประทิ่นปรุงโฉม เดือนละหลายเงิน ครั้งหนึ่ง ชีวิตพัชต้องพลั้งพลาดเพราะการเที่ยว เป็นสิ่งที่เธอเสียใจมาจนบัดนี้       มาลองดูค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนของพัชกันบ้างว่ามีอย่างไร       ค่าหอพัก รวมน้ำ ไฟ ค่าโทรศัพท์ตกประมาณ ๕,๐๐๐ กว่าบาท ไม่รวมค่าโทรศัพท์มือถืออีก ตกเดือนละประมาณ ๒,๐๐๐-๓,๐๐๐ บาท ค่ากินอยู่ตกอาทิตย์ละ ๒,๕๐๐ บาท เมื่อตกกลางอาทิตย์ ก็มักจะขอเพิ่มเติมจากพ่อแม่อีกบ่อยๆ เสื้อผ้าส่วนใหญ่ซื้อที่จตุจักร ไม่จำเป็นต้องใช้ของแบรนด์เนม กระเป๋าถือมีทั้งกุชชี่และหลุยส์  มีทั้งของใหม่ และของมือสอง นาฬิกาฟิลิป ปาเต้ พัชไม่มีรถใช้ เนื่องจากอยู่หอพักใกล้มหาวิทยาลัย ไปมาสะดวก
"พ่อบอกว่าให้ไปทำใบขับขี่มา แล้วพ่อจะซื้อรถให้ แต่หนูเฉยๆ ไม่อยากได้"       เดือนหนึ่ง พัชเสียเงินไปกับค่าทำผมหลายเงิน เพราะผมแตกปลาย ต้องไดร์ผมทุกวัน อาทิตย์หนึ่งตกค่าไดร์ผมประมาณ ๕๐๐ ยังไม่นับยาสระผมชนิดพิเศษ สเปรย์ฉีดกันผมแห้ง ผมแตกปลาย รวมค่าใช้จ่ายเรื่องผมประมาณเดือนละ ๒,๐๐๐ บาทขึ้นไป       การประทินผิวหน้า พัชมีครีมทาใต้ขอบตาคล้ำ ครีมหน้าใส ไวท์เทนนิ่ง ครีมทากันปากดำ โฟมล้างหน้า เครื่องสำอางต่างๆ ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาหน้า ตกเดือนละประมาณ ๔,๐๐๐ บาท นอกนั้นยังมีอีกจิปาถะ เช่น ครีมทากันแดด ครีมย้อมขนสีทอง สบู่ผิวขาว ยานวดหน้าอก เนื่องจากเธอมีหน้าอกเล็ก       "มียากินคู่กับยานวดด้วย ยาที่หนูใช้มีส่วนผสมของกวาวเครือ เคยมีข่าวว่ากวาวเครือมีผลบางอย่าง อาจทำให้เป็นมะเร็งได้ หนูไม่สนใจ เราอย่ากินปริมาณมากก็แล้วกัน ตอนนี้หนูหยุดกินแล้ว ใช้ยานวดอย่างเดียว"       ค่าเสริมสวยตกประมาณเดือนละหมื่นบาท!       "หนูรู้สึกว่าตัวเองฟุ่มเฟือยมาก  ค่าใช้จ่ายรวมๆ เดือนหนึ่งตกประมาณ ๑๕,๐๐๐ คิดว่าจบออกไป คงหาตังค์ไม่พอใช้แน่ ตอนนี้ก็พยายามประหยัด ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง"       แม่เป็นคนจัดสรรค่าใช้จ่าย แต่หากพัชอยากได้อะไรเป็นพิเศษ หรือเงินทองไม่ค่อยพอใช้ เธอมักจะอ้อนขอจากพ่อ เพราะรู้ว่าพ่อใจดี และไม่ค่อยปฏิเสธ       แฟชั่นของวัยรุ่นที่นิยมการสัก การเจาะ พัชก็เคยลองมาแล้ว
"เคยเจาะหู เขาเรียกกันว่าระเบิดหู ตอนนั้นหนูไว้ผมสั้นเปิดหู จะเห็นช่องที่ไประเบิดหูมา ที่เรียกกันว่าระเบิด เพราะต้องเจาะผ่านกระดูกอ่อนของหู ซึ่งเจ็บปวดมาก หากช่างทำไม่ดีอาจตาบอดได้ หนูไปทำที่ตรอกข้าวสารมาแปดร้อยบาท นอกจากระเบิดหูแล้ว หนูยังสักที่หลังด้วย เป็นลายกราฟฟิก เจ็บจนชาเลย แต่น้อยกว่าระเบิดหู การสักการเจาะพวกนี้ มันเป็นแฟชั่น มันทำให้ดูเด่น ดูแตกต่าง เป็นจุดสนใจให้คนอื่นเขามอง การมองก็มีสองอย่าง คือมองดีกับมองด่า พวกมองด่าคือมองว่าร้าย น่าเกลียด คนมองว่าสวยก็มองว่ามันเท่ เก๋ บางคนเขาก็นินทาลับหลัง เราแอบได้ยิน แต่ทำเป็นไม่สนใจ มันก็ภูมิใจนะ เวลาใครชมเราก็รู้สึกดี แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ก็นั่นแหละ อย่างที่บอกว่ามันเป็นแฟชั่น"       พัชเริ่มเที่ยวกลางคืนตั้งแต่เรียน ม.๔ ม.๕ หลังออกจากบ้านน้ามาอยู่หอพัก ย่านบางลำพู ยุคนั้นผับแถวสี่แยกคอกวัวบูมมาก เธอมีเพื่อนเรียนพิเศษด้วยกันที่สยามสแควร์ ไปเป็นเพื่อนร่วมก๊วน จากนั้นก็ไปเที่ยวแถวตรอกข้าวสาร สีลม       "ตอนที่เที่ยวฮ็อตๆ อาทิตย์หนึ่งหนูเที่ยวประมาณอาทิตย์ละสามสี่วัน ถี่มาก บางอาทิตย์เที่ยวทุกวัน ติดเที่ยว จำได้ว่าครั้งหนึ่งไปเที่ยว ทั้งที่วันรุ่งขึ้นสอบปลายภาค เอาชุดนักเรียนไปเปลี่ยนในรถ แล้วไปสอบ เข้าห้องสอบนี่มึนมากเลย เพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืน ตอนหลังพ่อแม่รู้ เพราะการเรียนตกลงมาก เห็นน้ำตาพ่อแม่แล้วก็เริ่มสำนึกสงสารเขา เริ่มคิดได้"
พัชบอกว่าการมีอะไรกันสำหรับเด็กเที่ยว เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่าย เนื่องจากบรรยากาศเป็นใจ บางกรณีเมื่อเหล้าเข้าปาก ทำให้เมา เกิดอารมณ์พาไป ถึงไม่รู้จักมักจี่กันก็พร้อมจะไป เธอยังเล่าถึงกรณีของเธอ       "หนูยอมรับว่าตัวเองผิดพลาดมาก วันนั้นหนูเมา ครั้งเดียว และครั้งสุดท้าย เสียใจจนทุกวันนี้ เพราะหนูไม่ได้เต็มใจ หนูรู้จักผู้ชายคนนี้ได้เดือนหนึ่ง วันนั้นเขาชวนเราไปเที่ยว หนูดื่มเหล้าเมาไม่รู้เรื่อง ไม่มีอารมณ์ด้วย เขาทำอะไรก็ขัดขืนไม่ได้ มันไม่มีแรง มันฝังใจลืมไม่ลง แค้นใจ เจ็บใจ อยากจะฆ่ามัน หนูไม่ได้รักเขาด้วย เขาหลอกหนูว่าเขาเป็นลูกคนรวย เรียนหนังสืออยู่ในมหาวิทยาลัยมีชื่อ ต่อมาหนูรู้ว่าเขาโกหก หนูจับได้ เพราะไปสืบรู้มาจากคนในละแวกบ้านเขา  อาการของเขาออกด้วย หนูสงสัยอยู่แล้ว วันนั้นหนูเล่นทอล์กกิ้ง ดิกท์ คำง่ายๆ เขาก็อ่านไม่ออก"       พัชบอกว่าอยากให้อุทาหรณ์ของเธอ เป็นบทเรียนสำหรับนักเที่ยววัยรุ่น ทุกวันนี้เธอหยุดเที่ยวแล้ว ความผิดพลาดแต่หนหลัง ทำให้เธอใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวังมากขึ้น แม้ว่าจะยังตัดใจไม่ได้ในเรื่องความฟุ่มเฟือย!

contact@sarakadee.com
สำนักพิมพ์ สารคดี | สำนักพิมพ์ เมืองโบราณ | วารสาร เมืองโบราณ | นิตยสาร สารคดี
[ วิริยะบุคส์ | มีอะไรใหม่ | เช่าสไลด์ | ๑๐๘ ซองคำถาม | สั่งซื้อหนังสือ ]