เด็กพันธุ์ใหม่ ...วัย X โดย อรสม สุทธิสาคร Click ชีวิตวัยรุ่นไทยยุคปี ๒๐๐๐ ในความเห็นของคุณ
เจาะชีวิตนักเรียนนักรัก
ดัชนีนิ้วสั้น เรื่องรักของทอมกับดี้
ดูเหมือนว่าความรักของวัยรุ่นยุคปัจจุบัน มิได้จำกัดเพศเพียงหญิงชาย หากในโรงเรียนสตรีล้วน ความใกล้ชิดกันระหว่างเพื่อนเพศเดียวกัน ก่อให้เกิดความรักระหว่างคู่ทอมกับดี้ จนเป็นเรื่องที่เปิดเผยรับรู้ในหมู่เพื่อนนักเรียนด้วยกัน ความสัมพันธ์ขั้นลึกซึ้งนี้ ในหลายกรณีก็เกิดขึ้นในวัยเพียงมัธยมต้น และมีสภาพการณ์ไม่ต่างจากคู่หญิงชาย       ป้อง เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของทอมเนื้อหอม เธอเคยเป็นนักเรียนในโรงเรียนฝรั่งหญิงล้วน และมาต่อชั้นมัธยมปลาย ที่โรงเรียนสตรีระดับกลาง ของรัฐ ปัจจุบันเรียนชั้น ม.๖ เป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ ที่ทำอาชีพค้าขาย ฐานะทางบ้านดี เธอเกิดมาในครอบครัวใหญ่ ที่มีบ้าญาติหลายหลังอยู่ในเนื้อที่เดียวกัน เป็นลูกโทนที่แวดล้อมด้วยลูกพี่ลูกน้องชายทั้งสิ้น ป้องเริ่มรู้ตัวว่าชอบเพศเดียวกันตั้งแต่ชั้น ป.๔ ผู้หญิงที่จุดประกายความรัก ให้กับเธอเป็นครูในโรงเรียน       "ครูแต่งตัวเก่ง แต่งหน้าแต่งตาสวย เราก็ชอบเข้าไปคุยไปเล่นด้วย เวลาเลิกเรียนก็ไปนั่งเฝ้าที่หน้าห้อง ปลื้มครูมาก อยู่ใกล้แล้วอบอุ่น ครูมีส่วนทำให้เราเรียนดีขึ้น ชอบเอาขนมไปฝากครูทุกวัน พอขึ้นชั้นใหม่ก็ชอบครูคนใหม่แทน แต่ไม่ได้มีอะไรกัน ครูเขาวางตัวดี เพื่อนที่เป็นแบบเดียวกันก็ชอบครูด้วยกันทั้งนั้น"
ป้องหันมาสนใจเพื่อนรุ่นเดียวกันเมื่อเรียน ป.๖ ระยะนั้นเพื่อนที่เป็นประเภทเดียวกันเริ่มรวมกลุ่มกันได้ กิจกรรมกีฬาสีและงานโรงเรียนทำให้ทอมอย่างเธอเป็นที่เตะตารุ่นพี่มัธยม มีการส่งขนมนมเนย ดอกไม้ และกลอนรักหวานมาให้       "พี่ๆ เขามองเรา แล้วซุบซิบ เราก็อาย เขิน เพื่อนบอกว่ารุ่นพี่ชอบเรา แต่เราไม่ได้ชอบเขาแบบนั้น พี่เขามาขอเบอร์โทรศัพท์ แล้วเขาก็โทรมา เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ขำ บอกว่าสมัยแม่เรียนก็เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงเหมือนกัน แต่แม่ขออย่างเดียวว่าอย่าจริงจัง คบเล่นๆ พอมีชีวิตชีวาได้ ให้สนใจเรื่องการเรียนก่อน พอขึ้นมัธยม หนูเป็นนักบาสของโรงเรียน ทุกเย็นเราเล่นกีฬาที่สนาม พวกพี่ๆ เพื่อนๆ จะตามมากรี๊ดกันสนุกสนาน หนูเจ้าชู้มาก มีแฟนหลายคนในเวลาเดียวกัน สถิติสูงสุดคือตอน ม.๒ มีไปทั่ว ตั้งแต่รุ่นน้องชั้น ป.๖ ถึงรุ่นพี่ ม.๖ ตอนนั้นเหนื่อยมาก ต้องสับราง บางวันยังสับสนว่านัดใครกินข้าวบ้าง ที่โรงเรียนตอนเช้ามีร้านขายอาหาร เราจะมีแฟนที่มาเรียนเช้า กับคนที่มาเรียนสาย เราก็จะนัดกินข้าวเช้ากับคนที่มาเช้า พอกินข้าวเสร็จก็ไปหาอีกคนที่หลังตึก พอตอนเย็นก็ไปส่งคนโน้นที่ประตูโรงเรียนก่อน แล้วก็มาหาคนที่รออยู่หน้าห้อง เป็นอย่างนี้ไม่มีขาดไม่มีว่าง จนครูประจำชั้นรับไม่ได้ แม้กระทั่งเพื่อนก็บอกว่าเกินไปแล้ว กลับบ้านคุยโทรศัพท์หลายสายมาก กว่าจะได้วางก็ประมาณ ๕ ทุ่ม พ่อรำคาญมาก จนเอาโทรศัพท์ไปซ่อน เหนื่อย แต่ก็สนุก บางครั้งรถไฟชนกัน เพื่อนช่วยเคลียร์ให้ จนเพื่อนๆ เบื่อ ถ้ามีปัญหามาก เขามาบอกเลิก เราก็ง้อใครไม่เป็น เลิกก็เลิก"
ดี้สาวหลายคนต้องเสียน้ำตาให้ทอมเนื้อหอมคนนี้ จนเธอบอกว่าผ้าเช็ดหน้าเปียกไปหลายผืนแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่กล้าพกผ้าเช็ดหน้า เพราะพกไปวันไหน ต้องเช็ดน้ำตาให้สาวทุกวันไป       ความรักความใคร่ระดับล้ำลึกของเธอเริ่มต้นเมื่อยังเยาว์อยู่มาก เพียงชั้น ม.๒ เริ่มจากการจับมือถือแขน และต่อมาไปสิ้นสุดที่จุดอันเป็นปลายทางของความปรารถนา       "หนูไม่เคยศึกษาเรื่องนี้เลย แต่เคยเห็นเพื่อนๆ ว่าเขาทำกันยังไง ครั้งแรกรุ่นพี่เป็นคนสอน เริ่มจากการจับมือ จากนั้นก็หอม ได้หอมครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นนะ ต่อมาก็จูบ ส่วนการได้เสียกันนั้น ก่อนที่จะทำ เพื่อนๆ จะคุยให้ฟังว่าต้องทำอย่างไรบ้าง เขาสอนทุกอย่าง มันเป็นความรู้สึกที่รวดเร็วมาก เซ็กซ์ครั้งแรกเกิดขึ้นที่บ้านของแฟน เขาเป็นรุ่นพี่ชั้น ม.๓ หลังจากไปดูหนังกลับมา ก็ไปส่งเขาที่บ้าน เขาชวนขึ้นห้อง บรรยากาศเป็นใจด้วย เราก็รุกเลย เป็นความรู้สึกที่ดี พี่เขาสอนเรา เราไม่รู้เรื่อง แต่ก็ทำๆ ไป วันนั้นโทรไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนหัวเราะ แล้วบอกว่าเราสอบผ่านแล้ว"       เซ็กซ์เหมือนยาเสพย์ติด ดูเหมือนว่าความรักของป้องไม่เคยยั้งหยุด โอกาสเปิดให้เมื่อไรเป็นทำ บางหนหนุ่มทอมสาวดี้ก็แอบเข้าไปทำอะไรๆ กุ๊กกิ๊กพัลวันกันอยู่ในห้องน้ำโรงเรียน จนต้องโดดแถว เธอเล่าว่าเพื่อนบางคนมีพฤติกรรมแบบเดียวกัน ถูกครูจับได้ และเรียกผู้ปกครองมาพบ แต่กรณีของเธอรอดตัว
"มันขาดไม่ได้นะเรื่องพรรค์นี้ เวลาไปส่งแฟนที่บ้าน แล้วอยู่ในห้องนอนไม่รู้จะทำอะไรก็มีอะไรกัน จนชำนาญ เริ่มเรียนรู้อะไรได้มากขึ้น เรามีอะไรกับคนที่เรารู้สึกแค่ชอบๆ เท่านั้น กับคนที่เรารัก กว่าจะได้กันมันก็นาน"       ป้องได้รับฉายาจากเพื่อนว่า "ดัชนีนิ้วสั้น"       "เพื่อนพวกปากหมา ไอ้พวกอิจฉามันไม่ชอบเรา มันเห็นว่าเรามีแฟนเยอะ ฉายานี้ได้มาตอนอยู่โรงเรียนนี้ เพราะเราเป็นเด็กหน้าตาดีมั้งในท่ามกลางเด็กโรงเรียนรัฐบาล เรามีฐานะ ใช้แต่ของดีๆ แต่งตัวดีๆ พวกเด็กก็ชอบ ที่เขาเอาไปล้อเพราะเราตัวเล็ก แล้วนิ้วเราก็ดุ้นๆสั้นๆ ด้วย"

contact@sarakadee.com
สำนักพิมพ์ สารคดี | สำนักพิมพ์ เมืองโบราณ | วารสาร เมืองโบราณ | นิตยสาร สารคดี
[ วิริยะบุคส์ | มีอะไรใหม่ | เช่าสไลด์ | ๑๐๘ ซองคำถาม | สั่งซื้อหนังสือ ]