รัชตวดี จิตดี : เรื่อง
บุญกิจ สุทธิญาณานนท์ : ภาพ
อาจินต์ ปัญจพรรค์ นักเขียน, อดีตบรรณาธิการนิตยสาร ‘ฟ้าเมืองไทย’ วัย 76 ปี
เริ่มต้นหัดใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ในวัย 65 ปี และเริ่มเล่นอินเตอร์เน็ตในวัยต้น 70 จากการแนะนำของบุคคลรุ่นน้องอย่าง ศักดา วิมลจันทร์ และพอภัทร์ สดสร้อย – มีเว็บเพจเป็นของตนเอง คือ pencyber (ในเว็บไซต์ bookcyber.com)
“ทำไมจะต้องไปกลัวเสียศักดิ์ศรีในการหาความรู้ philosopher แปลว่า ปรัชญา philos แปลว่าความรัก sophos แปลว่า ปัญญา ความรู้ ความรักในความรู้ ไม่มีอายุ ไม่มีแก่อ่อน ผมอยากรู้ ชีวิตผมอายุมากแล้ว ผมต้องการสาระ สาระแปลว่าความรู้ นักปราชญ์ก็อยากรู้ เขาถึงเป็นปราชญ์
“ใครบ้างในโลกนี้กลัวเทคโนโลยี แม้แต่พระยังไม่กลัวเลย พระยังใช้อินเตอร์เน็ตค้นคว้าพระธรรมบท ไม่มีใครกลัวหรอกครับ กลัวแต่มันไม่ทำงาน ผมเรียกมันว่าหมอผีนะ อินเตอร์เน็ตคือหมอผีผู้รอบรู้ทุกอย่าง นี่คือสิ่งที่ผมชอบ”
“ความศักดิ์สิทธิ์ของงานเขียนนั้นมันต่างกันที่ ‘ขมับ’ หรือสมอง ไม่ใช่อยู่ที่เครื่องมือหรือยี่ห้อปากกา คุณจะใช้พิมพ์ดีด หรือคอมพิวเตอร์ก็ตาม ทุกอย่างมันอยู่ที่สมอง ความพากเพียร และความฝึกฝน ครูของผมเคยสอนว่าคนเราทำอะไรจะเก่งต้องสนใจและฝึกฝน อย่างการเดินเล่นของผม ไม่ใช่ผมชอบเดินเล่นนะ แต่ผมอายุ 76 แล้ว ผมต้องเดินเพื่อไม่ให้เป็นง่อย เช่นกันกับสมองต้องใช้ไม่อย่างนั้นมันจะฝ่อ ‘คนเราไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อดำรงชีพอยู่เท่านั้น แต่ต้องมีความจำและเรียกใช้ความจำนั้นได้เมื่อต้องการจะใช้’ นี่เป็นหนึ่งในประโยคของนักเขียนโนเบลที่ผมรักมากที่สุด กาเบรียล การ์เซีย มาร์เควซ
“เว็บไซต์ที่ห้ามเด็กเข้าไปดู ผมอยากดู ผมจะได้รู้ว่ามันเป็นโทษหรือมันเป็นคุณ เด็กมีสิทธิรู้ทุกอย่าง มีสิทธิปฏิเสธทุกอย่าง ไม่ใช่เด็กสมัยเล่นหม้อข้าวหม้อแกง เด็กสมัยนี้ต้องรู้ทุกอย่างไม่อย่างนั้นแพ้ฝรั่งเขา ไม่ว่าเรื่องสัปดนหรือสมบัติผู้ดี ต้องรู้ไว้เปรียบเทียบกัน”
“เป้าหมายของเว็บเพจ pencyber นี้คือ ผมต้องการสอนเด็กใหม่ที่อยากเป็นนักเขียน ผมอยากให้เด็กเป็นนักเขียนมากๆ จะได้ไปสู้กับฝรั่ง มีโนเบลไพรซ์สักคนหนึ่ง ผมชอบอ่านที่เด็กรุ่นใหม่เขาคุยกันในอินเตอร์เน็ต ทำให้ผมได้คำศัพท์ใหม่ๆ ครั้งหนึ่งผมเคยถามพรานบูรพ์ที่รุ่นคราวอาผม ว่าทำไมถึงชอบมาคุยกับพวกผม แกตอบว่ามาดูคนรุ่นหนุ่มอย่างพวกคุณว่ามีความคิดและภาษาอะไรกันบ้าง พรานบูรพ์นี่เป็นถึงยอดนักปราชญ์ของเมืองไทย คนเมื่อก่อนเขาเก่งนะ ที่ในหนังสือเรียนบอกคนสมัยก่อนน่ะโง่ ไม่จริง แล้วเราสิยังไปหาว่าคนรุ่นต่อไปว่าเดี๋ยวจะไม่มีกิน คนแต่ละรุ่นมันต้องเอาตัวรอดให้ได้ อย่าไปดูถูกเขา เราต้องให้เกียรติคนรุ่นใหม่ ขณะเดียวกันก็ต้องเคารพคนรุ่นเก่า”
