Born into Brothels เป็นสารคดีขวัญใจผู้ชมประจำงานเทศกาลซันแดนซ์ปี ค.ศ.2004 ที่มีชื่อเต็มๆว่า Born into Brothels : Calcatta ‘s Red Light Kids (ต่อมาหนังยังได้รับรางวัลออสการ์ สาขาหนังสารคดียอดเยี่ยม ปี 2005 และเดินสายกวาดรางวัลอีกมากมาย)
มันเริ่มต้นจากการตามติดชีวิตของบรรดาเด็กๆ ที่เป็นลูกของหญิงโสเภณี ในโซนากาชิ ย่านที่มีผู้หญิงและเด็กสาวประกอบอาชีพค้าประเวณีกว่า 7,000 คน ของโกลกาตา(หรือในชื่อเดิมว่า กัลกัตตา ประเทศอินเดีย มีความเป็นอยู่อย่างแร้นแค้น ไร้ซึ่งสิ่งอำนวยความสะดวก หลายคนบ่งบอกชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้อยากมีชะตาชีวิตต้องค้าประเวณี หรือวนเวียนกับย่านนั้นเช่นคนรุ่นก่อน
แล้วผู้กำกับก็เลือกที่จะไม่ได้หยุดเพียงบันทึกชีวิตพวกเขาเป็นสารคดีเท่านั้น แต่ยังนำตนเองไปเกี่ยวพันกับเด็กในชุมชนดังกล่าว พร้อมนำความชำนาญส่วนตัวไปสอนเด็กเหล่านั้น และนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงแก่พวกเขา นั่นคือกล้องถ่ายภาพหนึ่งตัว และสอนเทคนิคการถ่ายให้พวกเขา
ซาน่า บริสกี้ หนึ่งในสองผู้กำกับ หญิงสาวเชื้อสายอินเดียที่เกิดในอังกฤษ อดีตนักศึกษาปริญญาโทด้านศาสนาและเทววิทยา ที่สนใจในงานถ่ายภาพสารคดี เธอเดินทางไปอินเดียครั้งแรกเพื่อเริ่มอาชีพเป็นช่างถ่ายภาพให้กับหนังสือพิมพ์ ทำงานบันทึกในเรื่องปัญหาการกำจัดทารกเพศหญิงที่นั่น ก่อนที่อีกสองปีต่อมาจะเริ่มจับภาพและชีวิตของหญิงขายบริการ ภาพของเธอได้รับรางวัลมากมาย โดยซาน่ายังได้คลุกคลีกับเด็กๆ และสอนพวกเขาเหล่านั้นให้ใช้กล้องจับภาพชีวิตประจำวัน ถ่ายภาพโลกของแต่ละคนอย่างอิสระ และหลังจากนั้นซาน่าก็นำแรงบันดาลใจจากกิจกรรมนี้นำไปสู่การก่อตั้งหน่วยงานไม่แสวงผลกำไรที่ชื่อ Kids with Cameras เพื่อสอนให้เด็กด้อยโอกาสทั่วโลกได้เรียนรู้ศิลปะการถ่ายภาพ
ส่วนอีกคนที่ร่วมทำงานคือ รอส คอฟแมน อดีตมือตัดต่อในบริษัทโพสต์โปรดักชั่น Valkhn เขาเคยร่วมงานกับ แซม พอลลาร์ด จนกลายเป็นงานเรื่อง Hookers of The Point สารคดีเจาะลึกชีวิตโสเภณีในอเมริกาที่เรียกสถิติผู้ชมสูงสุดให้กับช่อง HBO
ในการติดตามถ่ายทำสารคดีเรื่องนี้พวกเขาสองคนใช้เวลา 2 ปีครึ่งโดยปราศจากทีมงานใดๆ นอกจากพวกเขา 2 คนเพื่อติดตามเด็กๆ ใน
แม้มันจะเป็นหนังสารคดีที่มองโลกอย่างแง่งาม หากก็บ่งชี้ว่าการช่วยเหลือเกื้อกูลยังทำและเกิดผลลัพธ์ได้จริงโดยไม่เปล่าประโยชน์ ศิลปะช่วยเปิดโลกทัศน์ให้ผู้สร้าง และยังเยียวยาจิตใจคนได้จริงๆ เพราะเด็กเหล่านั้นได้แสดงถึงพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ในตัวจากการเก็บภาพต่างๆ ตามสิ่งที่สนใจในบริเวณชุมชน, บางคนได้รับชีวิตใหม่จากประสบการณ์ในครั้งนี้ถึงขั้นได้รับรางวัล บางคนยังต้องอยู่ในซ่องโสเภณีต่อ แต่นับจากนี้ไปชีวิตพวกเขาจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เด็กเหล่านั้นได้มองเห็นความหวังต่อสิ่งดีๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้า ผิดจากเดิมที่ไม่เคยเห็นอนาคตทางอาชีพอื่นใดนอกจากงานค้าประเวณี