สนับสนุน SUPPORT


ส นั บ ส นุ น จันทวิภา อภิสุข เลขาธิการ มูลนิธิส่งเสริมโอกาสผู้หญิง (เอ็มพาวเวอร์) อาชีพขายบริการทางเพศ เป็นอาชีพสุจริต และเป็นแรงงานสำคัญ ของชาติ ถ้าอาชีพนี้ ได้รับการรับรอง ให้เป็นอาชีพที่ถูกกฎหมาย ความสัมพันธ์ระหว่าง เจ้าของธุรกิจ และแรงงานที่ให้บริการ จะดีขึ้น ปัญหาการเอารัดเอาเปรียบ ผู้ขายบริการ ก็จะลดน้อยลง แรงงานที่ขายบริการทางเพศ ควรมีมาตรฐานชีวิต ที่เท่าเทียมกับ แรงงานในอาชีพอื่น ๆ		"เราอยากให้อาชีพขายบริการทางเพศ เป็นอาชีพถูกกฎหมาย มีสวัสดิการจากรัฐบาล มีมาตรฐานชีวิตในระดับเดียวกันกับคนทำงานในอาชีพอื่น ได้รับการคุ้มครองสิทธิ เหมือนกับแรงงานทั่วไป เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพที่สุจริต ไม่ได้โกงใครกิน และภาคธุรกิจการบริการเอง ก็สร้างรายได้ปีละมหาศาล ถ้าพิจารณาจากงานวิจัยของจุฬาฯ จะพบว่า มีผู้ประกอบอาชีพนี้ในประเทศไทยถึง ๒ แสนกว่าคน ถ้ารวมทั้งภูมิภาคก็เป็นล้านคน เราจึงควรหันมามองผู้ประกอบอาชีพนี้กันใหม่ว่า พวกเขาเป็นแรงงานสำคัญของชาติ ไม่ใช่มองว่าเป็นอาชีพที่น่ารังเกียจ "เราอยากให้คำว่า 'ลูกจ้าง' ในกฎหมายแรงงาน มีความหมาบครอบคลุมถึง คนทำงานในสถานบริการด้วย เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ผู้ขายบริการทางเพศ ไม่เคยได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายเลย กฎหมายที่มีอยู่ก็เอื้อประโยชน์ เฉพาะนายทุนเท่านั้น เห็นได้จากกฎหมายที่ร่างในสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ซึ่งระบุให้นักธุรกิจ เปิดสถานบริการได้ตามกฎหมาย แต่เนื้อความในกฎหมาย กลับไม่ได้คุ้มครองแรงงานในสถานบริการ ให้เป็นแรงงานที่ถูกต้องตามกฎหมายด้วย เมื่อปีที่แล้ว มีการแก้ไขกฎหมายคุ้มครองแรงงาน ให้ครอบคลุมถึงแรงงานในสถานบริการ เช่น คาราโอเกะ นวดแผนโบราณ แต่กฎหมายดังกล่าวก็ยังคุ้มครองแรงงานกลุ่มนี้ ต่างจากแรงงานทั่วไป คือกฎหมายระบุว่า หากแรงงานในสถานบริการ เกิดกรณีพิพาทหรือมีเรื่อง ให้ถือว่าคนเหล่านี้ เป็นเสมือนแรงงานตามกฎหมาย ว่าด้วยแรงงาน นั่นหมายความว่าถ้าไม่มีเรื่องอะไร กฎหมายก็ไม่ได้คุ้มครองคนเหล่านี้ "ถ้าอาชีพนี้ได้รับการรับรองให้เป็นอาชีพที่ถูกกฎหมาย ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของธุรกิจ กับแรงงานที่ขายบริการทางเพศ จะดีขึ้น เพราะทุกวันนี้ ผู้ที่จะประกอบธุรกิจนี้ได้ ต้องเป็นผู้มีอิทธิพล และกล้าทำผิดกฎหมาย ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของธุรกิจ กับแรงงานกลุ่มนี้ จึงอยู่ในลักษณะผู้มีอิทธิพล กับผู้ที่อยู่ใต้อำนาจ และเจ้าของธุรกิจ ก็มักใช้อิทธิพลในการเอาเปรียบผู้ประกอบอาชีพนี้ ดังนั้นถ้าเราทำให้อาชีพนี้ ถูกต้องตามกฎหมาย ทำให้อาชีพนี้มีมาตรฐาน เช่น ทำงานตามเวลา เลิกงานตามเวลา เจ้าของธุรกิจก็จะใช้อิทธิพลเอาเปรียบแรงงานได้ยากขึ้น คนที่ถูกเอารัดเอาเปรียบมาก ๆ ก็จะได้รับการช่วยเหลือ และเขาจะได้รู้สึกว่าเขาไม่ใช่สัตว์นะ เขาเป็นคน อย่างน้อยที่สุด ก็มีกฎหมายคุ้มครองเขา "สำหรับปัญหาเรื่องโรคเอดส์ ดิฉันคิดว่าทุกวันนี้สถานการณ์การแพร่เชื้อ ได้เปลี่ยนไปแล้ว หญิงบริการไม่ใช่ต้นเหตุของการแพร่กระจายเชื้อแล้ว ดังนั้นปัญหาในการทำให้อาชีพนี้ถูกกฎหมาย คงไม่ได้อยู่ที่เรื่องนี้ "เหตุผลที่เราจัดประชุมครั้งนี้ ก็เพราะเราเห็นว่าคนที่ประกอบอาชีพนี้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่กลับไม่ได้รับการยอมรับ เหมือนคนกลุ่มอาชีพอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้รับความเป็นธรรมจากสังคม ไม่ว่าจะเรื่องสวัสดิการ สวัสดิภาพ การศึกษา และสิทธิต่าง ๆ ที่ควรจะได้จากรัฐ รวมถึงสิทธิในความเป็นมนุษย์ และการให้เกียรติซึ่งกันและกัน ระหว่างคนในสังคม เราจึงอยากมาพบปะกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิด และปัญหาที่คนทำงานในแต่ละประเทศประสบ หาแนวทางในการยกระดับคุณภาพชีวิต ของผู้ใช้แรงงาน รวมทั้งหาทางป้องกันการถูกกดขี่ หรือเอาเปรียบผู้หญิงที่ประกอบอาชีพนี้ การมาเจอกันจะทำให้พวกเขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยว เราอยากให้สังคมมองว่า การประชุมครั้งนี้ไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย เราเพียงต้องการมาพบปะ แลกเปลี่ยน และพูดคุยถึงปัญหาร่วมกันเท่านั้น "การประชุมครั้งนี้ ผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่ มาจากประเทศในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก เพราะเราเห็นว่าสภาพปัญหาของเราคล้ายกัน คือยากจน และมีสภาพชีวิตความเป็นอยู่ ต่ำกว่ามาตรฐาน อย่างในเขมรไม่มีปัจจัยสี่เลย ผู้หญิงต้องมาประกอบอาชีพนี้ เพราะเขายากจน ทำการเพาะปลูกไม่ได้ หญิงขายบริการจำนวนมากในภูมิภาคนี้ ไม่มียารักษาโรค ไม่มีที่อยู่อาศัย เราอยากให้มาตรฐานชีวิตของคนกลุ่มนี้ดีขึ้น อยากให้รัฐบาลของแต่ละประเทศ รับผิดชอบความเป็นอยู่ขั้นพื้นฐานของพวกเขา และถ้าเป็นไปได้ เราอยากให้เขาได้รับสวัสดิการจากรัฐ เหมือนกับอาชีพอื่น ๆ ด้วย "ปัญหาโสเภณีเป็นปัญหาที่หลายฝ่ายต้องช่วยกัน ที่ผ่านมานักการเมืองหญิงหลายคน ก็พยายามจะเข้ามามีบทบาท แก้ปัญหาเรื่องการค้าประเวณี เช่น จัดกองกำลังเข้าปราบปรามซ่องในมาเลเซีย หรือส่งคนไปรับโสเภณีที่ถูกจับในไต้หวัน ซึ่งเราก็เห็นว่าบทบาทตรงนั้น เป็นบทบาทสำคัญ องค์กรของเราก็พยายามทำงานช่วยเหลือ ให้คนกลุ่มนี้ได้มีมาตรฐานชีวิตเท่าเทียมกับอาชีพอื่น เราไม่ได้ส่งเสริมให้ผู้หญิงประกอบอาชีพนี้ เพราะเราเชื่อว่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากทำงานนี้ แต่ถ้าเขาจำเป็นต้องเข้ามาทำตรงนี้จริง ๆ เราก็ควรช่วยให้เขามีมาตรฐานชีวิตเท่าเทียมกับคนอื่น ๆ"
		ดร. ลลิตา ฤกษ์สำราญ อดีตรองประธานคณะกรรมาธิการ กิจการเยาวชนสตรี และผู้สูงอายุ สภาผู้แทนราษฎร อ่าน (ฝ่ายคัดค้าน) คลิกที่นี่

แล้วคุณล่ะ สนับสนุน หรือ คัดค้าน !

แ ส ด ง ค ว า ม คิ ด เ ห็ น เ พิ่ ม เ ติ ม

ชื่อ-สกุล:	*
E-Mail:
แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม	*
		*