ประเทศไทย คนไทย กับ "ค่าความพร้อมจ่าย" ในการเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง

(ร่วมแสดงความคิดเห็นของคุณ คลิกที่นี่)
เกษร สิทธิหนิ้ว : รายงาน / ภาพ

      เรื่องมันคงจะไม่ยุ่งยากซับซ้อน หากความจริงเกี่ยวกับการมี "กำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง" จะมีเพียงด้านที่เป็นข้อมูลเชิงบวก เช่นว่า
      - ผู้บริโภคจะมีไฟฟ้าใช้อย่างเต็มที่
      - ระบบพลังงานมั่นคง ส่งผลดีต่ออุตสาหกรรมในประเทศ
      - รัฐบาลไม่ต้องเสียงบประมาณ ในการลงทุนสร้างโรงไฟฟ้าเพื่อผลิตไฟฟ้าเอง
      ทว่าความจริงอีกด้านหนึ่งก็คือ การมีกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรองนับเป็นการเพิ่มภาระให้แก่ผู้บริโภคเช่นกัน เพราะไม่ว่าโรงไฟฟ้าที่จัดหามาเพื่อ "สำรอง" กำลังการผลิตไฟฟ้าให้พอเพียงตามแผนที่วางไว้ จะได้ใช้จริงหรือไม่ ผู้บริโภคไฟฟ้าทุกคนต่างต้องร่วมกันรับผิดชอบในนาม "ค่าความพร้อมจ่าย" ซึ่งก็คือ ค่าออกแบบ จัดจ้าง จัดซื้อ ก่อสร้าง ทดสอบ เดินเครื่อง บำรุงรักษา รวมไปถึงดอกเบี้ยและค่าใช้จ่ายคงที่อื่น ๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งโรงไฟฟ้าที่พร้อมผลิตกระแสไฟฟ้าทันที
      ด้วยเหตุนี้ การพยากรณ์ความต้องการใช้ไฟฟ้า และการคำนวณกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง ที่ถูกต้องใกล้เคียงความเป็นจริง จึงมีความสำคัญยิ่ง
      ภาวะวิกฤตเศรษฐกิจซึ่งเริ่มต้นขึ้นในปี ๒๕๔๐ และทำให้อัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจลดลง ส่งผลให้ปริมาณการใช้ไฟฟ้าลดลงกว่าค่าที่พยากรณ์ไว้มาก แม้สำนักงานนโยบายพลังงานแห่งชาติ (สพช.) ซึ่งกำกับดูแลด้านการพยากรณ์ความต้องการใช้พลังงานไฟฟ้า จะเสนอให้ลดกำลังการผลิตในส่วนโรงไฟฟ้า ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ลงกว่า ๓,๐๐๐ เมกะวัตต์ ตั้งแต่ก่อนปี ๒๕๔๒ โดยชะลอและยกเลิกโครงการใหม่ที่อยู่ในแผน หรืออยู่ระหว่างการดำเนินการ ๔ โครงการ คือ โรงไฟฟ้าราชบุรี, สุราษฎร์ธานี, ทับสะแก และกระบี่ และลดกำลังการผลิตหรือปิดโรงไฟฟ้าที่ใช้งานอยู่เดิม อันได้แก่ โรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนบางปะกง ๑-๔, โรงไฟฟ้าแม่เมาะ เครื่องที่ ๑-๓ และโรงไฟฟ้าพระนครใต้ ทว่าปริมาณกำลังการผลิตสำรองก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมนัก เนื่องจาก กฟผ. ยังคงต้องรับซื้อไฟจากโครงการผู้ผลิตไฟฟ้าเอกชน (ไอพีพี) และโครงการผู้ผลิตไฟฟ้าขนาดเล็ก (เอสพีพี) เข้าระบบตามสัญญาที่ทำไว้ก่อนหน้าแล้ว
      ปี ๒๕๔๓ ซึ่งมีการพยากรณ์ความต้องการใช้ไฟฟ้าไว้ที่ ๑๙,๖๕๘ เมกะวัตต์ พบว่ามีการใช้จริงเพียง ๑๔,๙๑๘.๓ เมกะวัตต์เท่านั้น ผลต่าง ๔,๗๓๙.๗ เมกะวัตต์ที่เหลือเกินมานี้ คิดเป็นร้อยละ ๓๑.๘ และก่อนหน้านี้คือในปี ๒๕๔๒ ก็มีกำลังผลิตไฟฟ้าสำรองเกินอยู่ถึงร้อยละ ๓๑.๓
      ถึงปัจจุบัน กำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง ก็ยังคงเกินความต้องการใช้จริงอยู่ราวร้อยละ ๓๐ แม้ตัวเลขดังกล่าวจะเป็นตัวเลขที่หลายฝ่ายมองว่าสูงเกินไป แต่ สพช. ก็ยังต้องการให้คงปริมาณกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง ไว้ที่ร้อยละ ๓๐ โดยเปิดทางให้โรงไฟฟ้าเอกชน เข้ามาแบ่งพื้นที่การผลิต ขณะเดียวกันก็ชะลอและยกเลิกโรงไฟฟ้าของ กฟผ. เองลงไป
      การกระทำดังกล่าวก่อให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง ทั้งในแง่ปริมาณกำลังการผลิตสำรองที่สูงเกินไป และการวางแผนกำลังการผลิตว่ามีความเหมาะสมมากน้อยเพียงใด โดยฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับปริมาณกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง ในระดับร้อยละ ๓๐ มองว่าปริมาณสำรองที่เหมาะสม น่าจะอยู่ที่ร้อยละ ๑๕ เท่านั้น จึงไม่จำเป็นต้องสร้างโรงไฟฟ้าเอกชนเพิ่ม ทั้งยังได้เสนอให้ปรับลดปริมาณกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง ด้วยวิธีต่าง ๆ ในขณะที่ สพช. และ กฟผ. ก็ยังคงยืนยันว่า แนวทางที่ทำอยู่ตอนนี้เหมาะสมและรัดกุมที่สุดแล้ว
      ขณะที่ยังไม่มีบทสรุปที่แน่ชัดว่า จะเพิ่มหรือลดปริมาณกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง เราในฐานะ "ผู้บริโภค" ที่ต้องร่วมรับภาระเหล่านี้ด้วย จึงจำเป็นที่จะต้องติดตามและตรวจสอบในเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด
      และในนามของ "พลังมหาชน" การใส่ใจและร่วมตรวจสอบในเรื่องนี้ ไม่ได้เป็นไปเพียงเพราะมันเกี่ยวข้องกับตัวเลขในบิลค่าไฟฟ้า ที่เราทุกคนต้องรับผิดชอบเท่านั้น หากยังเกี่ยวข้องกับต้นทุนด้านสังคมวัฒนธรรม ที่ไม่ได้ถูกประเมินไว้ใน "ค่าความพร้อมจ่าย" อีกมากมายมหาศาลด้วย

ร่วมแสดงความคิดเห็น สนับสนุน หรือ คัดค้าน !
คลิกที่นี่

ดร. เทียนไชย จงพีร์เพียร ประธานอนุกรรมการ การพยากรณ์ความต้องการไฟฟ้า คณะกรรมการ พิจารณานโยบายพลังงาน		เดชรัต สุขกำเนิด คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ส นั บ ส นุ น		คั ด ค้ า น
จำเป็นต้องใช้พลังงานในการพัฒนาประเทศ ถ้าไฟฟ้าติด ๆ ดับ ๆ จะเกิดความเสียหายร้ายแรง คนที่มองว่า ไม่จำเป็นต้องเพิ่ม กำลังการผลิตไฟฟ้าสำรองนั้น เป็นเพราะไม่เข้าใจ เรื่อง "ภาระ" ที่แท้จริง ถ้าโรงไฟฟ้าหินกรูด - บ่อนอก และโรงไฟฟ้าของเอกชน อีกสามราย สร้างไม่ทันตามแผนที่วางไว้ ปลายแผนฯ ๙ กำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง จะลดต่ำลงมาก การนำโรงไฟฟ้าใหม่เข้ามาในระบบ จะทำให้ค่าไฟฟ้าลดลง เพราะต้นทุนการผลิตต่ำลง		การมีกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรองมากเกินไป มันกลายเป็นภาระ เป็นปัญหาทางเศรษฐกิจ ไม่จำเป็นต้องเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง แต่ที่พยายามจะเพิ่มกันนั้น เป็นเพราะไปทำสัญญา กับโรงไฟฟ้าเอกชนไว้ ต่างประเทศพยายามทำให้เศรษฐกิจขยายตัว โดยลดการใช้พลังงานลง แต่ไทยกลับใช้พลังงานเพิ่มขึ้น ในการผลิตรายได้เท่าเดิม ที่น่าห่วงคือการจะใช้ระบบ การแข่งขันเสรี มาเป็นตัวจัดการ เพราะนอกจากอาจจะมีการฮั้วกันแล้ว ในการแข่งขัน ผู้ผลิตอาจคิดแต่ราคา ที่เป็นต้นทุนของเขา ไม่ได้คิดถึงต้นทุน ที่กระทบต่อผู้อื่น เช่นต้นทุนด้านสังคม - สิ่งแวดล้อม
อ่านฝ่ายสนับสนุน คลิกที่นี่		อ่านฝ่ายคัดค้าน คลิกที่นี่

ชื่อ-สกุล:	*
E-Mail:
แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม:	*
		*

ประเทศไทย คนไทย กับ "ค่าความพร้อมจ่าย" ในการเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง

ส นั บ ส นุ น

คั ด ค้ า น