“ทุกวันนี้ภาพถ่ายเกจิหายากมาก เราเสียดายที่เกจิบางท่านล่วงลับไปแล้ว แต่ไม่ได้ถูกถ่าย ถูกเก็บบันทึกไว้”
“สำหรับผม ผมรู้สึกว่าเวลาเราไปหาพระ เราจะไปขอของขลังที่ท่านทำ ขอพระผง แต่สิ่งที่กำลังจะทำคือการถ่ายบันทึกภาพท่าน มันคือสิ่งที่บอกถึงตัวท่านว่าหน้าตาท่าทางเป็นแบบนี้ อิริยาบถของพระแต่ละท่านก็จะมีคนละแบบ”
“เพราะฉะนั้นมันแยกกับเรื่องของขลัง สิ่งที่ผมทำมันคือเรื่องของจดหมายเหตุ จดหมายเหตุว่าอีกห้าสิบปี ร้อยปี คำคำนี้ ชื่อนี้ พระท่านนี้ มีหน้าตาเป็นอย่างไร ผมว่านี่คือหน้าที่ของช่างภาพ”
ฟังแนวคิดและมุมมองใหม่ในการถ่ายภาพของ ชาตฉกาจ ไวกวี กับการนำกล้องฟิล์มกระจกถ่ายภาพพระเกจิในยุคปัจจุบัน
วิดิโอโดย ณิชกานต์ ช่างสาร
พร้อมติดตามเรื่องราวของกล้องฟิล์มกระจก
ในสารคดีเรื่อง “กล้องฟิล์มกระจก มรดกความทรงจำ”
นิตยสารสารคดี ฉบับ 417 พฤศจิกายน 2562
“คืองานแห่งชีวิต ก่อนจิตวิญญาณจะเลือนหาย”
