Page 133 - Skd 365-2558-07
P. 133
ด้วยความสูง ๑,๐๗๐ เมตรจากระดับทะเลปานกลาง ท�ำให้ปะหย่ินอูละหวิ่น (Pyin Oo Lwin : )
หรอื พนิ อลู วนิ เมอื งตากอากาศเกา่ แกข่ องเขตมณั ฑะเลย ์ สาธารณรฐั แหง่ สหภาพเมยี นมาร ์ มอี ากาศหนาวเยน็ ตลอดป ี
กระทงั่ การปกครองของประเทศเปลยี่ นมอื เมอื่ องั กฤษยดึ มณั ฑะเลยไ์ ดด้ งั หวงั ดว้ ยความนยิ มชมชอบเมอื งอนั เปย่ี มเสนห่ ์
เหล่าทหารเสนาธิการอังกฤษจึงจัดแจงแปลงสภาพปะหยิ่นอูละหว่ินเป็นเมืองตากอากาศท่ีดีที่สุดในพม่า และเปล่ียน
ชื่อใหม่เป็น “เมเมียว” (Maymyo : ) หรือ May’s Town ตามชื่อผู้บัญชาการของพวกเขา Colonel James
May (ปัจจบุ นั ชาวพม่ากลบั มาเรยี กชอ่ื เมืองน้ีว่าปะหย่นิ อูละหว่ิน)
นักล่าอาณานิคมชาวอังกฤษได้จำ� ลองชานเมืองลอนดอนบางส่วนไว้ท่ีน่ี ดังจะเห็นจากบ้านทรงยุโรปสมัยก่อนที่
สรา้ งดว้ ยอฐิ สแี ดงและมปี ลอ่ งไฟ พรอ้ มจดั วางต�ำแหนง่ หอนาฬกิ าเพอรเ์ ซลล ์ (Purcell Tower) หรอื บก๊ิ เบนของพมา่ ไว้
ณ ใจกลางเมือง ซ่ึงถึงทุกวนั นย้ี ังคงร้องบอกเวลาอย่ทู กุ ชัว่ โมง
แตส่ งิ่ ทยี่ งั มลี มหายใจใหส้ มั ผสั ถงึ ชวี ติ ทเ่ี ดนิ ทางขา้ มเวลามาโดยองั กฤษมไิ ดต้ ง้ั ใจทง้ิ ไว ้ ก�ำลงั โขยกขาพรอ้ มเสยี ง
แผน่ เหลก็ บนปลายเทา้ ลากตทู้ น่ี ง่ั สสี วยสดมาจอดหนา้ กระถางซงึ่ ผสมนำ�้ นม รำ� ขา้ ว และหญา้ สบั ไว ้ แลว้ กม้ ลงจดั การ
อาหารเช้าตรงหนา้
กรกฎาคม ๒๕๕๘ 133
