ก ข ล้อสมัย : ฝ. ฝน (โลกพร่าเลือนเดือนพฤศจิกายน)

ค่อยค่อยผลิผ่านทำนองของหมู่นก
แดดลมต้องน้ำค้างตกช่วยเร้าเร่ง
หมู่เรไรร้อยหมื่นร่วมครื้นเครง
ปลุกภวังค์วังเวงร่วมเต้นรำ

เต้นรำกับมิ่งมิตรชีวิตใหม่
บอก- โลกกว้างทางไกล ไปดื่มด่ำ
หยั่งรากลงไถ่ถามความลึกล้ำ
เริงระบำกิ่งใบไหวเมฆฟ้า

พฤศจิกายน…
โลกภายในใครบางคน หม่นและพร่า
ล่วงฝนหนาวยาวนานกาลเวลา
ยิ่งยะเยือกใต้เปลือกหนาชะตากรรม !