รุ่น ๒๔๙๐” ๑๐๐ ปีชาตกาล นักคิดนักเขียนไทย
ในทศวรรษ ๒๔๙๐ “นายผี” – อัศนี พลจันทร และ “เสนีย์ เสาวพงศ์” คือสองนักเขียนที่โดดเด่นในฐานะ “หัวก้าวหน้า” แห่งยุคสมัย
พวกเขามีจุดร่วมกันอยู่เรื่องหนึ่งคือ การอยากเห็นสังคมไทยที่ดีกว่าเดิม
“นายผี” สร้างงานผ่านบทกวี “เสนีย์” สร้างงานผ่านนิยายและเรื่องสั้น คนหนึ่งจับทั้งปืนและปากกาขึ้นต่อสู้อำนาจรัฐ อีกคนหนึ่งตัดสินใจเข้าสู่ระบบราชการและใช้ปากกาต่อสู้ในแนวทางสันติ
เราไม่รู้ว่าวิธีไหนถูกหรือผิดและวิธีไหนดีที่สุด แต่พวกเขาได้เลือกแล้ว และมันกลายเป็น “ประวัติศาสตร์”
นอกจากนักเขียนทั้งสอง “รุ่น ๒๔๙๐” ที่ร่วม ๑๐๐ ปีชาตกาล ยังปรากฏนามของ ไพบูลย์ บุตรขัน ประเสริฐ ณ นคร วีรกุล ทองน้อย ศรีรัตน์ สถาปนวัฒน์ ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม อำพัน ไชยวรศิลป์ ศักดิ์เกษม หุตาคม (“อิงอร”) และ ชาลี เอี่ยมกระสินธุ์
การเดินทางบนเส้นทางชีวิตของแต่ละคนคือความทรงจำและบทเรียนอันทรงค่าที่มิควรปล่อยปละให้สูญหาย
