ทีม Butterfly
เรื่อง : กชมล โนนสูงเนิน
ภาพ : ทรงฤทธิ์ สุรินทราโช
เวลา ๑๘.๐๐ น. ในช่วงเย็นของทุกวัน
กรี๊ดดดดด เสียงกรีดร้องเจ็บปวดจากเด็กสาวดังออกมาจากเรือนไม้หลังหนึ่งเป็นระยะๆ
กลิ่นธูปจางๆ ลอยคละคลุ้งในอากาศ ภายในเรือนไม้หลังนั้นประกอบด้วยรูปเคารพมากมายดูเข้มขลังและดุดัน รวมถึงหัวโขนปู่ฤษีที่ตั้งเด่นเป็นสง่าบนแท่นบูชาอันศักดิ์สิทธิ์ ดวงตาของหัวโขนปู่ฤษีดูอ่อนโยนเปี่ยมเมตตา
เด็กสาววัย ๑๗ ปีนอนดิ้นทุรนทุรนทุราย เสียงกรีดร้องฟังดูน่ากลัวแฝงความเจ็บปวดอันแสนทรมาน ถ้าใครผ่านมาได้ยิน อาจคิดว่าคงมีใครสักคนถูกทำร้าย ทั้งที่ความจริงอาจสวนทางกับความคิดของผู้คนในสมัยนี้
ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้คนที่นั่งรวมตัวกัน สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องเด็กสาว เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่า ความเจ็บปวดนั้นมาจากการพรมน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ของร่างทรงปู่ฤษี
เสียงกรีดร้องไม่ขาดสายนั้นสร้างความตื่นตระหนกต่อครอบครัวของผู้เข้ารับการรักษา ที่เชื่อว่าร่างของบุตรสาวอาจมีวิญญาณชั่วร้ายสิงสู่
นับเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากกับความเชื่อที่ไม่อาจหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์มายืนยัน หรือพิสูจน์กับสิ่งที่เห็นตรงหน้าได้ ฉันลอบมองความเป็นไปและเฝ้าสังเกตสีหน้าของผู้คนในที่นั้น มีเรื่องชวนสงสัยมากมาย แต่ตอนนี้ฉันทำได้เพียงจดบันทึกข้อมูลต่างๆ ระหว่างนั่งรอ
กระทั่งเสียงเด็กสาวเงียบลงในช่วงท้ายเมื่อพิธีกรรมสิ้นสุดลง บรรยากาศโดยรอบกลับมาปกติ มีทั้งเสียงพูดคุยและหัวเราะ ผู้คนเริ่มทยอยกลับบ้าน
ลูกศิษย์ทั่วไปเรียกเธอด้วยความเคารพว่า “อาจารย์หมวย” ส่วนฉันจะวางตัวกับเธอแบบปกติ เพราะจริงๆ แล้วเธอซึ่งเป็นร่างทรงของปู่ฤษี เป็นเพื่อนฉัน และไม่น่าเชื่อว่าแทนที่ร่างทรงปู่ฤษีจะเป็นเพศชายกลับเป็นเพศหญิง
มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับปู่ฤษีที่มักมาในภาพลักษณ์ชายชราหน้าตาใจดีมีเมตตา ผมสีดอกเลา หนวดเครารุงรัง และสวมใส่อาภรณ์ลายเสือโคร่ง เป็นนักบวชบำเพ็ญพรตปลีกวิเวกตามป่าเขา ในถ้ำลึก ส่วนเพื่อนของฉันอาจมีภาพลักษณ์แตกต่าง แต่ก็ยังเป็นตัวแทนความเชื่อที่เชื่อมต่อระหว่างกัน
๑๘.๐๐ น. ของอาทิตย์ถัดมา
จากการสัมภาษณ์ผู้ป่วยที่ขอสงวนชื่อและนามสกุลไว้ ณ ที่นี้
ท่ามกลางเทคโนโลยีล้ำสมัย ตึกสูงเฉียดฟ้า มีผู้คนจำนวนไม่น้อยมีความเชื่อในสิ่งที่เรียกว่าร่างทรงและพิธีกรรมดังกล่าว แต่ก็มีกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยเช่นกันปฏิเสธร่วมพิธีกรรมต่างๆ และมองเป็นเรื่องงมงายไร้สาระ
ขณะแพทย์แผนปัจจุบัน ระบุในการรักษาของเธอว่า หาสาเหตุของโรคไม่ได้ ขนาดคุณหมอเองถึงกับส่ายหน้า ชี้ชะตาคนไข้ว่าหมดหนทางรักษา พร้อมทั้งกำหนดเวลามีชีวิตรอดของเธอว่าคงเหลืออีกไม่นาน
แม้อาจมีหลายครอบครัวปฏิเสธการรักษาจากความเชื่อที่มองไม่เห็น แต่หลายครอบครัวยังมีความเชื่อ เหมือนกับครอบครัวนี้ที่หันมาพึ่งการรักษาจากร่างทรง และมีความเห็นตรงกันว่า ปู่ฤษีคือแสงสว่างของครอบครัว ทำให้ผู้ป่วยหายจากโรคที่เป็นอยู่ได้
……….
ฉันกับเพื่อนมักนัดรับประทานอาหารค่ำด้วยกัน บางวันก็ที่บ้าน บางวันก็ที่ร้านอาหาร นั่นคือเวลาที่เราจะได้พูดคุยกัน อากัปกิริยาของเธอต่างจากตอนอยู่ในช่วงทำพิธีกรรมอย่างสิ้นเชิง ฉันจึงถือโอกาสนี้ถามความเป็นมาก่อนเธอจะผันตัวเป็นร่างทรงปู่ฤษี
“ใครสอนเรื่องการรักษาโรค” ฉันเอ่ยประโยคแรก
“ไม่มีใครสอน อยู่ๆ ปู่ก็มาเอง” เพื่อนตอบเรียบๆ
จากนั้นเธอก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ที่พบเจอ
“โรคบางโรคเกิดจากแรงกรรม หรือการทำคุณไสยมนตร์ดำในรูปแบบต่างๆ บ้างไปผิดใจเขาก็ถูกเจ้ากรรมนายเวรมาทวงคืนและเล่นงานได้ ของแบบนี้ขึ้นอยู่กับใจผู้ป่วยว่าจะต่อสู้กับโรคร้ายนั้นได้มากเท่าไหร่ เรื่องของใจสำคัญที่สุด”
บางสิ่งบางอย่างอาจเป็นเรื่องของจังหวะชีวิตและเวลา หลังการจากไปของแม่ที่นอนติดเตียงมาหลายปี บ่อยครั้งเธอแอบร้องไห้ตามลำพังกับปัญหาที่ต้องเผชิญ
ความทุกข์ทรมานใจที่เธอเคยได้รับทำให้เธอเข้าใจครอบครัวผู้ที่เข้ารับการรักษาดี ในที่สุดเธอก็คิดได้ว่ายังมีผู้คนที่ลำบากอีกจำนวนมาก เธอจึงเต็มใจทำหน้าที่ตรงนี้ให้สมบูรณ์
ในส่วนของผู้เขียนนั้นไม่มีเจตนาจะโน้มน้าวความคิดของผู้อ่านให้มีความเชื่อใดๆ ตามที่นำเสนอ เพียงแต่บอกเล่าคำพูดของเพื่อน และเขียนเพื่อให้รับรู้ว่าเรื่องแบบนี้ยังมีอยู่ในสังคม
การเข้าร่วมกิจกรรมหรือมนตร์พิธีต่างๆ คือความเชื่อว่าจะได้รับพลังงานบางอย่างจากสิ่งที่มองไม่เห็นหรือไร้ตัวตน และเป็นหนึ่งในการรักษาที่อาจมีผลต่อจิตใจแล้วสะท้อนออกมาทางร่างกาย แต่ก็ไม่ได้รับประกันว่าจะรักษาหายได้ทุกโรค เพราะสิ่งเหล่านี้ขึ้นอยู่กับความเชื่อความศรัทธาของแต่ละบุคคล
ผู้ที่เข้ารับการรักษานั้นในแววตาล้วนเต็มไปด้วยความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ แม้โอกาสหายจะน้อยนิดเพียงใดก็ตาม ในระยะเวลาแสนสั้น ปู่ฤษีที่อยู่ในร่างทรงของเธอจึงเปรียบดั่งพระเจ้า ผู้ขจัดทุกข์โศกให้ออกจากชีวิตและครอบครัวของผู้ป่วยได้
หลังเสร็จสิ้นพิธีกรรมต่างๆ เธอถอดหัวโขนปู่ฤษี พร้อมวางเรื่องทุกข์ในจิตใจของผู้คนออกจากความคิด
แม้พระเจ้าอาจเลือกให้เธอเกิดมาเป็นร่างทรงปู่ฤษีเพื่อรักษาผู้ป่วย ปัดเป่าความทุกข์ คุณไสยมนตร์ดำ รวมถึงขับไล่วิญญาณชั่วร้ายที่สิงสู่ในกายหยาบของมนุษย์
แต่เหนืออื่นใด เธอก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ที่มีความรับผิดชอบต่อครอบครัว ไม่ว่าจะสวมบทบาทเป็นแม่ของลูก ภรรยา หรือเพื่อน
รอยแย้มยิ้มบนใบหน้าของเธอ ก็มาจากคนในครอบครัว และคำขอบคุณจากผู้ที่เข้ารับการรักษา
ทุกวันนี้เธอเป็นมนุษย์ปุถุชนคนหนึ่งที่ต้องการความรักและความอบอุ่น
ปรารถนาที่จะมีความสุข ใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงของชีวิต
นี่ต่างหากล่ะความสุขที่แท้จริง
#คนทรง #กรรม #ความเชื่อ #ปู่ฤษี #สุขหมุนรอบตัวเรา #ค่ายนักเล่าความสุข #มูลนิธิเล็กประไพวิริยะพันธุ์ #นิตยสารสารคดี #เพจความสุขประเทศไทย #สสส
