Page 83 - Skd 361-2558-03
P. 83

เถาวัลย์มากมายในป่าอยู่ร่วมกับต้นไม้ใหญ่อย่างพ่ึงพาอาศัยกัน 
ต้นไม้ใหญ่ให้ที่พักพิงเกาะเก่ียว  เถาวัลย์ก็ตอบแทนโดยช่วยยึดล�าต้น 
ไว้ให้มั่นคง  ไม่ล้มเอนเม่ือลมแรง    นอกจากน้ี  ยังมีพืชอีกชนิดหน่ึง 
ท่ีน่าสนใจ  คือพลูช้าง  กล้วยไม้ในวงศ์วานิลลา  ส�ารวจพบคร้ังแรกท ่ี
ดอยสุเทพและมีเฉพาะในเมืองไทยเท่านั้น  ดอกของมันสีเขียวอ่อน  ส่ง 
กลิ่นหอมละมุนในตอนเช้าชวนหลงใหล    ระหว่างทางยังมีหญ้าคมบาง 
ซึ่งใบคมดุจใบมีดโกนเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกสัตว์กิน  และต้นสลัดไดท่ี 
เปล่ียนใบเป็นหนามเพื่อลดการคายน�้า  จึงเติบโตได้แม้ในท่ีแห้งแล้ง  พืช 
ทงั้ สองสอนเร่ืองการปรับตวั เพื่อความอยูร่ อด 

    ลุงตั๋นหยุดท่ีจอมปลวกแห่งหนึ่งแล้วให้ทุกคนหยิบใบไม้วางบนจอม
ปลวกคนละใบ ลงุ บอกวา่  ชาวเขาจะท�าเชน่ นีเ้ พราะเช่อื ว่าเป็นการทา� บุญ
ใหป้ ลวก ...คนที่อย่กู บั ธรรมชาตนิ น้ั เห็นคุณคา่ แม้กระทั่งสิ่งมีชวี ติ เล็ก ๆ

    “ธรรมชาตนิ นั้ งดงามในตวั มนั เอง ถา้ มองดว้ ย ‘ตาขา้ งใน’ เราจะเหน็
วา่ แม้แตส่ ่ิงเลก็  ๆ ก็มคี ุณคา่ ” ลุงตัน๋ กลา่ ว 

    เส้นทางบางช่วงสูงชัน  เราต้องเดินขึ้นบันไดหลายสิบขั้นจนเหน่ือย 
หอบ    บางช่วงก้าวข้ามต้นไม้ล้ม  มุดตัวลอดซุ้มไผ่ท่ีล�าต้นโน้มหากัน 
เป็นอุโมงค์  แม้ยากล�าบากแต่ก็เป็นการผจญภัยท่ีสนุกสนานเหมือน 
กลบั ไปเปน็ เด็กอกี ครงั้

    หากเป็นฤดูฝนป่าจะชุ่มฉ�่า  มีน้�าไหลตามร่องน�้าและเดินล�าบาก 
กว่านี้    ขณะที่ในฤดูแล้งน้ันแทบไม่เห็นน้�าในป่า  แต่ยังคงไหลอยู่ใต้ดิน 
ตลอดเวลา    เราได้ยินเสียงน้�าไหลแว่วมาไกล ๆ  เดินต่อมาก็พบล�าธาร 
เล็ก ๆ  ใกล้กันมีลานหินย่ืนออกไปส�าหรับชมทิวทัศน์ตัวเมืองเชียงใหม ่
เหน็ ตึกรามบ้านชอ่ งเบียดเสียดราวกับปา่ คอนกรีต 

    “น�้าจากป่าแห่งน้ีไหลลงแม่น้�าปิงไปหล่อเล้ียงเมืองเชียงใหม่  บาง 
ส่วนไหลลงเข่ือนภูมิพลและแม่น้�าเจ้าพระยา    เราต้องการบอกคนท่ีมา 
เดินป่าเส้นทางนี้ว่ามนุษย์ใช้ป่าตลอดเวลา  แม้แต่ตอนหลับก็เปิดแอร์ 
เปิดพัดลม  ดังน้ันปลายทางท่ีแท้จริงของป่าคือชีวิตมนุษย์”  นิภาพร
ไพศาล  ผู้ช่วยหัวหน้าอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ - ปุย  พูดพลางชี้ไปยัง 
เมอื งใหญ่เบอ้ื งหน้า

    “เส้นทางศึกษาธรรมชาติไม่ใช่แค่พาเข้าไปดูว่ามีต้นไม้ดอกไม้อะไร
บ้าง  แต่คือการเรียนรู้ว่ามันเชื่อมโยงกับเราอย่างไร    ถ้าเชื่อมโยงได้  เราก็
จะเหน็ คุณคา่ ของป่ามากขึน้ ” 

    ป้ายสื่อความหมายป้ายสุดท้ายอยู่ท่ีน้�าตกมณฑาธาร  สายน�้าจาก
ลา� ธารเบอื้ งบนไหลตกหนา้ ผามายงั แอง่ น้�าเบอื้ งลา่ ง ละอองน�้าฟงุ้ กระจาย
สวยงาม  แท้จริงตัวน�้าตกอยู่ไม่ไกลจากจุดเริ่มต้นเส้นทาง  แต่เม่ือเรา 
เดินย้อนกลับไปดูต้นก�าเนิดของสายน�้าจึงรู้ว่า  กว่าที่น้�าใสจะไหลมารวม 
ให้เราได้แช่เท้าพักเหน่ือยและช่ืนชมความงามนั้น เส้นทางของมันมาจาก
ส่วนลึกของผืนป่า  มาจากต้นไม้ทุกต้นท่ีเราเดินผ่าน  ผืนป่าต้นน้�าจึงม ี
คุณค่ามากมายตอ่ มวลมนษุ ย์ ควรคา่ แก่การอนุรักษไ์ วใ้ ห้คงอยสู่ บื ไป
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88