Page 129 - Skd 381-2559-11
P. 129

Scene  8                                                                                                       Scene  9

                                                                          ภายนอก / ม้านง่ั รอรถไฟสถานรี าชบุรี / ๕ โมง ๑๐ นาที                               ภายใน / ตู้ที่ ๓ ขบวนรถนำ� เทีย่ วท่ี ๙๑๒ 
                                                                                                                                                             สวนสนประดพิ ัทธ์ – กรุงเทพ / ๕ โมง ๑๒ นาที
                                                                                             “พ่ ี ๆ”
                                                                                             เสยี งแตกหนุ่มเรยี กฉนั                                                “นา้  นขี่ องนา้  ๓๐ กลอ่ ง” 
                                                                                             “เดย๋ี วพข่ี นึ้ ไปขายขบวนนำ� เทยี่ วสวนสนฯ กบั ผมด ิ สนกุ นะ”         รุ่งบอกเจ้าหน้าที่บนรถไฟ  พร้อมวางถุงก๋วยเตี๋ยวสามถุง
                                                                                             อาจเป็นเพราะไม่ค่อยเห็นเขาพูดบ่อยนัก  ฉันจึงรับไมตรีที่         ลงบนเบาะทย่ี งั ว่างอยู่
                                                                                      เชอ้ื เชิญผ่านรอยยม้ิ ของ รุ่ง-ร่งุ โรจน ์ สว่างกลุ  ดว้ ยความยนิ ดี          เขาบรรจงหยิบหวีอันเล็ก ๆ  ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาจัด
                                                                                             ตรงหน้าคือเด็กวัยรุ่นตัวสูงร่างผอมบาง  น้องชายท่ีก�ำลัง         ทรงผมสรา้ งความมนั่ ใจ กอ่ นจะควา้ ถงุ กว๋ ยเตยี๋ วสองถงุ แลว้ ออกเดนิ
                                                                                      เรียนช้ัน  ปวช.  ท่ีพี่โจ้พูดถึง   ในมือของเขาถือถุงพลาสติกใบใหญ่      เร่ขายอย่างใจเย็น
                                                                                      ภายในบรรจุก๋วยเตี๋ยวหลายสิบกล่อง  ตามหลังด้วยคนอื่น ๆ ที่ช่วย                 “เตีย๋ วปลาราช-รมี ัย้ ครับ เตย๋ี วปลาราช-รีรอ้ น ๆ ครบั ”
                                                                                      ห้วิ ถงุ มาสมทบ ทัง้ หมดจำ� นวน ๑๕๐ กลอ่ ง                                    เขาแจกจา่ ยรอยยมิ้ ใหผ้ โู้ ดยสารทกุ คนอยา่ งไมล่ ดละ แมว้ า่
                                                                                             “จรงิ  ๆ บนรถไฟเขาสงั่ มาแค ่ ๓๐ กลอ่ ง แตพ่ โ่ี จเ้ ขากลวั คน  จะขายไดเ้ พยี งไมก่ สี่ บิ กลอ่ งเทา่ นนั้   รงุ่ เดนิ กลบั มาหาฉนั  เขาหายใจ
                                                                                      มาเยอะ เด๋ยี วไมพ่ อ เลยท�ำมาเพ่มิ อกี  ๑๒๐ กลอ่ ง”                    แรงดว้ ยความเหนือ่ ย แต่กระนั้นก็ยงั หยิบหวีข้ึนมาหวผี มเหมือนเคย
                                                                                             รงุ่ อธบิ ายเมอื่ เห็นฉนั ท�ำสีหน้าสงสัยขณะยืนรอทช่ี านชาลา     ฉนั มองแลว้ ขำ�
                                                                                             ไมน่ านนกั เสน้ ผมของฉนั กป็ ลวิ ไปตามแรงลมทอี่ ดั เขา้ ปะทะ           “เหลืออีก  ๑๐๐  กล่องเองพ่ี  เด๋ียวเราขายบนรถตอนกลับ
                                                                                      หน้าเมื่อรถไฟแล่นเข้าจอดเทียบ  ล้อเหล็กยังไม่ทันหยุดสนิทรุ่งก็         กัน !”
                                                                                      สะกดิ ฉนั
                                                                                             “ไปพ ่ี !”                                                      ความซอื่ สัตยข์ องเรามผี ล...”

									 	 ทเ่ี ร	ายัง	ขาย	ไดอ้	ยทู่ 	ุกวัน	น้ี พ	่วี า่ 	

                                                                                                                                                             Scene  10

                                                                                                                                                             ภายใน / ร้านกว๋ ยเตี๋ยวปลารถไฟราชบรุ ี / 
                                                                                                                                                             ต ี ๕ กับ ๔๕ นาที

เมื่อท�ำก๋วยเต๋ียวเสร็จแล้วตักใส่กล่องโฟม                                                                                                                           อากาศเย็นชื้นเนื่องจากฝนตก  เวลาเช้ามืดกับบรรยากาศ
จากน้ันแพ็กให้เรียบร้อยพร้อมขาย                                                                                                                              เงียบสงบภายในสถานี   บริเวณชานชาลามืดสลัว  มีเพียงแสงไฟ
ถือจากร้านมาท่ีชานชาลา                                                                                                                                       จากหลอดฟลอู อเรสเซนต ์  หากแตห่ า้ ชวี ติ ทรี่ า้ นกว๋ ยเตย๋ี วปลาแหง่ น้ี
                                                                                                                                                             เริม่ ตน้ งานของวันนี้แลว้

                                                                                                                                                                    ต้ังแต่ตี  ๕  ครึ่ง  เส้นก๋วยเต๋ียว  ลูกช้ินปลา  ถ่ัวงอก  ผักชี
                                                                                                                                                             วตั ถดุ บิ จากรา้ นคา้ ตา่ ง ๆ จะเรมิ่ ทยอยมาสง่   พวกเขากจ็ ะเรมิ่ ตม้ นำ้�
                                                                                                                                                             ตม้ ลกู ชนิ้ ปลา กอ่ นจะเตรยี มลวกเสน้ ใสก่ ลอ่ งขาย  รถไฟเทย่ี วแรกท่ี
                                                                                                                                                             จะมาถึงสถานีราชบุรีคือขบวนรถด่วนท่ี  ๘๔  เส้นทางตรัง-กรุงเทพ
                                                                                                                                                             ทจี่ ะมาถงึ ประมาณ ๐๖.๐๘ น. สว่ นรถเทยี่ วสดุ ทา้ ยทจี่ ะนำ� กว๋ ยเตยี๋ ว
                                                                                                                                                             ข้ึนไปขาย  คือขบวนรถเร็วที่  ๑๗๓  กรุงเทพ-นครศรีธรรมราช  เข้า
                                                                                                                                                             เทยี บชานชาลาประมาณ ๒๐.๐๖ น.  เรยี กไดว้ า่ ขายกนั ตงั้ แตเ่ ชา้ ตรู่
                                                                                                                                                             จดค�ำ่ เลยทีเดียว

                                                                                                                                                                    แม้ว่าพระอาทิตย์จะยังไม่โผล่ข้ึนขอบฟ้า  แต่บรรยากาศ
                                                                                                                                                             หนา้ เตากร็ อ้ นระอจุ นหลายคนตอ้ งยกมอื ขน้ึ ปาดเหงอื่   หนงึ่ ในนนั้ คอื
                                                                                                                                                             เดก็ หนมุ่ อาย ุ ๑๖ ป ี เพอื่ นรนุ่ ราวคราวเดยี วกบั รงุ่ ทเี่ พง่ิ มาหดั ขายเมอ่ื
                                                                                                                                                             ชว่ งปดิ เทอมทผ่ี า่ นมา

                                                                                                                                                             พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙                                                                     127
   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134