Page 32 - Skd 365-2558-07
P. 32

032 Green Planet Sarakadee Magazine                     Person  สุชาดา ลมิ ป์ : เรือ่ ง / บันสทิ ธ ์ิ บณุ ยะรัตเวช : ภาพ

ผทาู้ไมงเย่ ลอือมกถขูกอคงุกคามทางอาหาร

เกือบลืมว่าการแลกเปลี่ยน-กินอยู่อย่าง                       “ปลกู พชื ผลนด่ี นี ะ ไดก้ นิ แลว้ ยงั ไดข้ าย   การนั ตดี ว้ ยความวางใจของเกษตรกรเลยี้ งผง้ึ
สอดคล้องกับธรรมชาติเคยเป็นวัฒนธรรม                      อย่างมะขามหวานน่ีกิโลกรัมละ ๑๕-๒๐                    จากจังหวัดล�ำพูนซึ่งขอเช่าสวนตั้งหีบเลี้ยง
หลักของไทย                                              บาท  ส่วนมะขามเปร้ียวขายได้กิโลกรัมละ                เพอื่ เกบ็ นำ�้ ผง้ึ ปา่  พลอยใหล้ งุ มว่ งมรี ายไดอ้ กี
                                                        ๒๐-๓๐ บาททกุ ป ี มลี กู คา้ มารบั เองถงึ สวน         เดือนละ ๕๐๐ บาท ทั้งยังได้ประโยชน์จาก
    ก่อนระบบผูกขาดการเกษตรจะเข้ามา                      แค่น้ีก็อยู่สบายแล้วเพราะเราไม่มีต้นทุน              ผึง้ ชว่ ยผสมเกสรดอกไม้ดว้ ย
สอดแทรกรากเหง้าสังคม จนวิถีผลิตอาหาร                    ท่ีต้องประคบประหงม  หรืออย่างมะพร้าว
ไวก้ ิน-ใช้เองแทบเหลอื เพียงตำ� นาน                     น้�ำหอมแม้จะปลูกห้าต้น แต่ลูกดกมาก ขาย                   “บรรพบุรุษพร่�ำสอนเราเสมอว่าเป็น
                                                        ไดล้ กู ละ ๑๐-๑๕ บาท แถมแมค่ า้ ยงั จา่ ยเงนิ        เกษตรกรตอ้ งขยนั  ตอ้ งปลกู ปา่ และหา้ มขาด
    ที่บ้านแก่งทุ่ง ต�ำบลบ่อโพธิ์ อ�ำเภอ                จองไว้หมดแล้วด้วย  ปีหนึ่งๆ ลุงม่วงขาย               สตั ว์เล้ยี ง”
นครไทย จงั หวดั พษิ ณโุ ลก ยงั มบี า้ นหลงั เลก็        มะพร้าวไดร้ าว ๓,๐๐๐-๔,๐๐๐ บาท”
อายุกว่า ๑๐ ปีแทรกอยู่ในสวนป่าปลูกส่วน                                                                           เกษตรกรผู้เป็นแบบอย่างการใช้ชีวิต
ตวั ขนาด ๔ ไร ่ ๓ งาน  ชนั้ ลา่ งกอ่ อฐิ เปลอื ย            พืชบางชนิดไม่เพียงให้ผลผลิต ยังผลิ               พ่ึงพาตนจึงเลือกเลี้ยงกบ  เสียดายที่เม่ือ
สี ช้ันบนเรียงฝาด้วยไม้ท่ีตัดจากต้นไม้ใหญ่              ผลพลอยได้                                            ปีก่อนพ่อ-แม่พันธุ์ราว ๓๐๐ ตัวถูกขโมย
เบ้อเร่อในสวน  รอบบ้านเปี่ยมชีวิตชีวาด้วย                                                                    หมด เขาจึงพักเล้ียงชั่วคราวจนกว่าจะล้อม
พชื ผกั -สตั วน์ อ้ ยใหญท่ งั้ ทเี่ จตนาและไมต่ งั้ ใจ      “ลุงม่วงเคยคิดจะโค่นต้นมะม่วงทิ้ง                รั้วลวดหนามเสร็จและได้หมาพันธุ์ใหญ่สัก
ปลกู -เลย้ี ง                                           เพราะปีหน่ึงให้ผลขายได้ไม่เกิน ๑,๕๐๐                 ตัวมาเล้ียงเฝ้าสวน  ระหว่างน้ีก็ดูแล “ไก่
                                                        บาท  วันหน่ึงเห็นชาวบ้านแหย่ไม้สอยรัง                กระดูกด�ำ” เกือบ ๓๐๐ ตัวให้ดี เพราะเป็น
    “สิบปีก่อนแถวน้ียังเป็นป่าโคก ดิน                   มดแดงไปท�ำอาหารน่ันละ จึงคิดได้ว่าไข่                อาหารบ�ำรุงสุขภาพ เหมาะส�ำหรับผู้ป่วย
สีเหลืองปนหินลูกรัง ไม่เหมาะจะท�ำเกษตร                  มดแดงคืออาหารโปรดของคนท้องถิ่น ขาย                   คนชรา คนท้องและหลังคลอด หากขายจะ
สักอย่าง  พอเริ่มปลูกต้นสัก ยางนา มะม่วง                ได้กิโลกรัมละ ๓๐๐ บาทเลยนะ  จึงเปล่ียน               ไดร้ าคาตวั ละ ๑๕๐ บาท
มะขาม กล้วยน้�ำว้า ไผ่สายพันธุ์ต่างๆ หวัง               ใจไม่โค่นต้นมะม่วงแล้วปล่อยให้เป็นอาหาร
ให้ช่วยปรับสภาพดิน เพื่อนบ้านก็ท้วงว่าไป                ของมดแดงไป แลกกับไข่มัน แถมพวกมัน                        ส้ินเสียง กุ๊กๆๆ ลอดริมฝีปากชายผ่าน
ไม่รอดหรอก เห็นปลูกอยู่หลายปียังยืนดม                   ยงั ช่วยกำ� จดั เพล้ยี ให้อีก”                       วัยกลางคน เสียงกระต๊ากของไก่หนุ่มสาว
ดิน ไม่สงู ขึน้ ”                                                                                            ท่ีกระจายอยู่ท่ัวสารทิศก็ขานรับสลับเสียง
                                                            นั่นเป็นเพียงสัตว์ส่วนหน่ึงท่ีขออาศัย            กระพือปีกพึ่บพั่บเซ็งแซ่ พร้อมตรงรี่หา
    กระนนั้  มว่ ง ตาสี ยงั เชอื่ ในวถิ บี รรพ-         แมกไมเ้ รือนยอดหนาทบึ อย่โู ดยเจา้ ของสวน            ลุงม่วงขณะโปรยข้าวเปลือกเกล่ือนผืนดิน  
บุรุษซึ่งเคยอยู่กันมาได้ จึงเพียรหาวิธีแก้              ไมไ่ ดเ้ ลยี้ ง ยงั มกี ระรอก กระแต นก ตกั๊ แตน      ฝงู ลกู เจย๊ี บตวั จอ้ ยไมน่ อ้ ยหนา้ พาสองขาคสู่ นั้
โจทยธ์ รรมชาติตอ่ ไป                                    กง่ิ ไม ้ ฯลฯ  ความสมบรู ณใ์ นสวนผสมแหง่ นี้         กรูเบียดเจ้าตัวที่โตกว่า ขอแย่งจิกอาหาร

    วันหนึ่งนึกอุตริให้คนขับรถดูดส้วมท่ี
ผ่านหน้าบ้านประจ�ำเทของเสียท้ังคันรถลง
สวน แล้วราดน้�ำหมักชีวภาพท่ีตนเก็บในถัง
๒๐๐ ลติ ร  ทำ� อยสู่ กั  ๔ ป ี ปลี ะ ๔๐ กวา่ ครงั้
ในทีส่ ดุ ปาฏหิ ารยิ ์ก็เกิด !

    “ผืนดินค่อยๆ ปรับสภาพจนเป็นสีด�ำ
สนทิ  ไสเ้ ดอื นเพียบ  ต้นไมเ้ ตบิ ใหญเ่ รอ่ื ยๆ 
แถมยังได้ต้นพริกขี้หนู แตงกวา เสาวรส 
มะเขือพวง มะเขือเทศ สารพัดที่มากับรถ
ดดู สว้ มและโตเองโดยทีเ่ ราไม่ได้ปลูก”

    จากท่ีเพื่อนบ้านว่าบ้า พอได้ผลผลิต
งอกงามก็ขอปันกิน  บางคนยังน�ำวิธีแปลก
ไปทำ� ตาม

    “ลุงม่วง” ผู้แทนตนตามค�ำเรียกของ
เดก็ ๆ ในชมุ ชน นำ� เดนิ อวดสวนปา่ รกสมนุ ไพร
อย่างตะนาว ย่านางแดง รางจืด ไพลเหลือง
ไพลด�ำ ข่าป่า ข่าหยวก ข่าเหลือง ข่าแดง
ฯลฯ ปนเปกบั ไมย้ นื ต้น

GREENSECTION
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37