ผลรางวัลโครงการประกวดภาพถ่ายมวลเมฆขยับกาย : Cloud Transformation Contest

วันนั้น เมื่อกลับถึงบ้าน สังเกตเห็นมีก้อนเมฆชุดหนึ่งเริ่มก่อตัวทางด้านทิศตะวันออก เลยรีบคว้ากล้องและไปยังสถานีชมเมฆที่ประจำ จากการคาดเดาและสภาพอากาศในช่วงเดือนเมษายน ก็คิดอยู่ในใจว่าอาจจะได้ภาพก้อนเมฆรูปทรงแปลกๆตา ก็เลยนั่งเฝ้าและกดชัตเตอร์ไปเรื่อย จากทรงภูเขาที่ค่อยๆใหญ่และสูงขึ้น ก็เริ่มแตกตัวบานออกไป จนกลายเป็นทรงปรมาณูอย่างที่เห็น และก็นั่งเฝ้าจนค่อยๆสลายตัวไป ยังนึกอยู่ในใจว่าเจ้าก้อนข้างๆที่กำลังก่อตัวขึ้น จะบานเป็นปรมาณูเหมือนกันไหม แต่ก็ไม่ก่อตัวมากกว่าเดิม จึงได้เห็ดยักษ์มา 1 ดอก ภาพชุดนี้ใช้เวลาบันทึกภาพอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง
สถานที่ สถานีชมเมฆ บางใหญ่ ( สนามกีฬา )

หมวกเมฆสีรุ้ง iridescent pileus

สำหรับตัวเอง คือของขวัญจากฟากฟ้า

ช่วงเวลานึงที่หายไปจากการเก็บภาพความงดงามของท้องฟ้า แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะไม่มองหา เพราะมีท้องฟ้าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด เฉกเช่น ภาพชุดนี้ วันที่เห็น เป็นวันที่ ท้องฟ้า มีเมฆสวยฟ้าสีฟ้าสดใส แล้วแดดก็ค่อนข้างแรงอยู่ บวกกับอารมณ์ของตัวเราเอง ไม่ได้สดใสเท่าไหร่นัก เลยเหม่อมองท้องฟ้า ทันทีที่เห็น เจ้าหมวกเมฆสีรุ้ง ค่อยๆเริ่มเกิดขึ้น พร้อมกับสีสันที่สดใสแข่งกับแสงดวงอาทิตย์ จ้องมองอย่างกับลุ้นสิ่งใดอยู่ ความเหงาหงอยหายไปทันทีตั้งแต่เริ่มเห็น ความงดงามหมวกเมฆสีรุ้งนี้ ทำให้ลืมไปทุกอย่างชั่วขณะ มันเป็นความมหัศจรรย์จากธรรมชาติ

รีบกดภาพจากกล้องมือถือ แล้วโพสใน FB เพื่ออวดเพื่อนๆ และรีบหยิบกล้องมาถ่ายเก็บไว้ จะว่าไปก็มีภาพหมวกเมฆสีรุ้งที่เก็บไว้มากมายพอสมควร สิ่งที่เห็นได้ชัด คือ ทุกครั้งที่หมวกเมฆสีรุ้งปรากฎ ไม่เคยมีรูปร่าง ที่ซ้ำกันเลย มันยิ่งทำให้น่าสนใจมาก แล้วจะไม่ให้มีความสุขกับการได้ชมสิ่งสวยงามจากฟากฟ้าได้อย่างไร เพราะนี่คือของขวัญจากฟากฟ้า ที่ธรรมชาติมอบมาให้พร้อมกับความสุขที่ได้ชื่นชม

ถ่ายเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 2555 เวลาประมาณ 18.00 น. สถานที่ ปากคลองแกลง อำเภอแกลง จังหวัดระยอง เป็นเมฆทรวงอกเกิดขึ้นช่วงเย็นหลังจากที่ฝนตกผ่านไป เมฆจะเป็นรูปกระเปาะหลายๆอัน แต่มองอีกทีก็คล้ายก้อนสำลีหลายๆ ก้อนมารวมกันอยู่ตรงฐานล่างของเมฆฝนสีดำก้อนใหญ่ จากนั้นก้อนเมฆจะมารวมกันเห็นชัดเจนขึ้น ยิ่งพระอาทิตย์ใกล้ตก แสงสีส้ม ทำให้เมฆดูคล้ายกับกองไฟที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า ที่ประทับใจ เมื่อแสงเปลี่ยนสี และ ก้อนเมฆเปลี่ยนแปลง ก็จะเกิดความสวยงามตามธรรมชาติ และ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ

ท่ามกลางอากาศเย็นสบายของเดือนธันวาคมกลางผืนป่ามรดกโลก “เขาใหญ่” ในช่วงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังปล่อยแสงเหลืองทองและร้อนแรงออกมาเป็นระลอกสุดท้ายก่อนจะหมดวัน ก็บังเกิดภาพที่แปลกตา น่าประทับใจขึ้นบนฟากฟ้า ความตั้งใจที่จะถ่ายภาพพระอาทิตย์อัสดง โดยมีเบื้องหน้าเป็นทุ่งหญ้า ภูเขา พร้อมด้วยฝูงนกเงือก ก็ต้องแปรเปลี่ยนไป โดยย้ายไปจับโฟกัสที่มวลเมฆที่อยู่เบื้องหน้าดวงอาทิตย์แทน ด้วยความร้อนแรงของแสงอาทิตย์ บวกกับกระแสลมที่พัดแรงในวันนั้น มันทำให้มวลเมฆที่บดบังดวงอาทิตย์สีเหลืองทอง ได้แปรเปลี่ยนรูปร่างไปตลอดเวลา ผมได้ใช้ Teleconverter 1.4x มาช่วยเพิ่มระยะของเลนส์เดิมที่มีอยู่ ให้ได้ทางยาวโฟกัสเพิ่มขึ้นมาอีกเล็กน้อย จาก 500mm เป็น 700mm เพื่อต้องการให้เห็นมวลเมฆได้ชัดเจนขึ้น สายลั่นชัตเตอร์ถูกบรรจงกดลงครั้งแล้วครั้งเล่าในทุกๆการเปลี่ยนแปลง และภาพหมายเลข5 คือภาพที่ผมประทับใจมากที่สุดในวันนั้น มันดูคล้ายฝูงม้าลำพองสัญลักษณ์ของรถหรูสัญชาติอิตาลีเลยคุณว่ามั๊ย?

การที่ต้องย้ายชีวิตจากต่างจังหวัดเข้าสู่การใช้ชีวิตในเมืองอย่างเต็มตัว ซึ่งทำให้มีโอกาสดี ๆ มากขึ้นจากหน้าที่การงาน แต่ในขณะเดียวกันก็อดคิดไม่ได้ว่าจะต้องสูญเสียโอกาสอีกหลาย ๆ อย่างเช่นกัน อากาศที่บริสุทธิ์ ท้องฟ้าสดใสในช่วงกลางวัน ดวงดาวสุกสว่างในช่วงกลางคืน ภาพเหล่านี้คงหาดูไม่ได้อีกแล้วกับชีวิตในเมือง

แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียทุกอย่าง ทุกครั้งที่เมื่อยล้าจากการทำงานก็มักจะหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง และสิ่งที่เห็นคือภาพของท้องฟ้า การเคลื่อนตัวของก้อนเมฆ การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ฝนตก หรือแม้นกระทั่งฟ้าผ่า

ความสวยงามปรากฏอยู่เบื้องหน้า แม้นจะแตกต่างจากสิ่งที่เคยเห็น ภาพก้อนเมฆที่เคยเคลื่อนตัวอยู่เหนือภูเขา, ท้องทะเล กลับกลายเป็นอาคารตึกสูง ถนนที่แออัดที่อยู่เบื่องล่างของท้องฟ้า และก้อนเมฆ

ความงดงามของท้องฟ้า และก้อนเมฆไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ฤดูไหนก็ตาม เพียงแค่เราแหงนหน้ามองขึ้นฟ้า

ภาพชุดจินตนาการในม่านเมฆ

ในสมัยที่ข้าพเจ้าเป็นเด็กจำได้ว่าชอบไปยืนดูก้อนเมฆอยู่ที่หลังบ้านแล้วก็จินตนาการไปถึงตัวละครในการ์ตูนในเรื่องขุนขวานทมิฬที่พระเอกพาฝูงสุนัขต่อสู้กับผู้ร้ายในหุบเขาเหมือนในก้อนเมฆที่ขดเคี้ยวขึ้นลง

ปัจจุบันนี้กิจวัตรประจำวันที่ข้าพเจ้าต้องทำหลังเลิกงานคือการขึ้นไปที่ดาดฟ้าของอาคารที่ทำงาน เพื่อเฝ้าดูหมู่มวลเมฆในยามเย็นแล้วก็จินตนาการไปต่าง ๆ นา ๆ และก็ถ่ายภาพเก็บไว้ทุกครั้ง มันทำให้ข้าพเจ้าได้ผ่อนคลายและมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นมวลเมฆขยับกายเปลี่ยนแปลงรูปร่างไปเรื่อย ๆ แต่ก็มีบางวันที่ท้องฟ้าไม่เป็นใจ ไม่มีก้อนเมฆให้เห็นมีแต่ท้องฟ้าว่างเปล่า ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนกับการขาดเพื่อน รู้สึกอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวและเศร้าใจ จนบางครั้งก่อนขึ้นไปดูท้องฟ้าข้าพเจ้าจะภาวนาขอให้วันนี้มีมวลเมฆสวย ๆ ปรากฏให้เห็นด้วยเทอญ มันจึงเป็นอะไรที่ตื่นเต้นดีและทำให้เราได้ลุ้นทุกวัน

มวลเมฆบนท้องฟ้าชุดนี้ข้าพเจ้าจินตนาการเหมือนกับการดำเนินชีวิตของผู้คนที่บางครั้งก็เจอแต่ความมืดมน เศร้าหมอง เปรียบได้กับมวลเมฆที่มืดครึ้มยามที่พายุฝนจะมา แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่เราได้พบได้เจอสิ่งดี ๆ สิ่งที่สวยงาม ดังเช่นท้องฟ้าที่บางวันก็มีมวลเมฆที่สวยงามดูแล้วมีความสุขตื่นตาตื่นใจ ขณะที่บางช่วงเวลาชีวิตเราก็อาจมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข ดังเช่นท้องฟ้าที่ไร้ซึ่งก้อนเมฆปกคลุม แต่ชีวิตคนเราย่อมมีสองด้าน ด้านมืดด้านสว่าง ด้านดีด้านร้าย ถ้าเรารู้จักเลือกและกล้าที่จะเปลี่ยนแปลง ก็อาจทำให้เราได้พบในสิ่งที่ดีกว่าหรือสวยงามกว่า ดังเช่นภาพสุดท้ายในชุดนี้ที่เป็นภาพถ่ายท้องฟ้าในยามเช้าที่พระอาทิตย์ขึ้นต่างจากภาพอื่นๆ ที่เป็นเวลาเย็นช่วงพระอาทิตย์ใกล้ตกดิน จึงทำให้เห็นความสวยงามอีกด้านหนึ่งของตัวอาคารที่ท้องฟ้ามีมวลเมฆล่องลอยคอยต้อนรับเช้าวันใหม่ที่สดใส

Virga สายฝนโปรยปราย แห้งหายก่อนถึง….พื้นดิน

เย็นวันนี้ ที่หลังคาบ้าน ปรากฏเมฆรูปร่างโดดเด่น เป็นสีทอง มองเหมือนส่วนที่ยื่นออกมาจากเมฆก้อนขนาดใหญ่ เมื่อมองดีๆ เหมือนจะมีเมฆลักษณะเป็นปุ่มๆ คล้ายเมฆทรวงอก (Mammatus Cloud) แต่ก็เพียงเล็กน้อย จึงเฝ้ามองต่อไป หวังจะได้เห็นเมฆแมมมาตัสแบบเต็มๆ

เวลาผ่านไปไม่กี่นาที เมฆส่วนที่ยื่นออกมานี้เป็นสีทองเข้มขึ้น และมองเห็นเส้นสีทองโปรยปรายลงอย่างแผ่วเบา …Virga หรือ น้ำโปรยฐานเมฆ ซึ่งหมายถึง ฝน หรือน้ำแข็ง(ถ้าเป็นเมฆระดับกลางหรือเมฆระดับสูง) ที่โปรยลงมาจากฐานเมฆ แต่เนื่องจากลมพัดแรง ละอองน้ำหรือน้ำแข็งที่ตกลงมา แห้งหายไปก่อนที่จะตกถึงพื้นดิน วันนี้ น้ำโปรยฐานเมฆ ต้องแสงแดดในยามเย็น จึงเห็นเป็นสีทอง งดงาม อ่อนช้อยจริงๆค่ะ

เฝ้ามองจนแสงอาทิตย์เริ่มหมดแสง สุดท้ายเมฆก้อนสีทองเปลี่ยนดำ แต่ก็ยังเห็น Virga โปรยปรายลงมาจากฐานเมฆจนกระทั่งสิ้นแสงลับตา….

เย็นวันที่ 7 ตุลาคม 2556 ออกมาถ่ายรูปตอนเย็นบริเวณสะพานพระราม 4 ปากเกร็ดตามปกติที่มักทำเป็นประจำ เห็นแสงลอดของดวงอาทิตย์ทะลุผ่านช่องว่างของก้อนเมฆ เป็นเหมือนแสงสปอร์ทไลท์ส่องลงมาที่บ้านเรือนที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณเกาะเกร็ดเป็นลำแสงอย่างสวยงาม จึงทำการเฝ้าดูและบันทึกภาพอยู่ระยะหนึ่ง สิ่งที่เกิดทำให้ประทับใจคือลำแสงที่ส่องผ่านช่องว่างของเมฆ สาดส่องลงมายังบ้านเรือนและลำน้ำ ทำให้บริเวณนั้นเหมือนเป็นจุดเด่นขึ้นมา