Page 148 - Skd 361-2558-03
P. 148
“ครอบครัว” เดยี วกนั “บา้ น” เดียวกัน
๒๐ ปขี องกล่มุ รักษ์เขาชะเมา
พวกเขาไม่ไดม้ ีนามสกลุ เดียวกัน แตช่ าวบ้านต�าบลทงุ่ ควายกิน อา� เภอแกลง จงั หวดั ระยอง ร้จู กั พวกเขาในฐานะคน “บา้ นดนิ ”
ย่ีสิบปีมาแล้วท่ี “แฟ้บ” บุบผาทิพย์ แช่มนิล เร่ิมสร้างกลุ่มรักษ์เขาชะเมากับเพ่ือนรัก “อี๊ด” มณฑา เข้มพิมพ์ เพื่อท�ากิจกรรมพัฒนาเด็ก ๆ
ในพนื้ ทบ่ี า้ นเกดิ ของเธอ เรมิ่ ตน้ จากการพาเดก็ ไปเกบ็ ขยะและปลกู ตน้ ไมใ้ นอทุ ยานแหง่ ชาตเิ ขาชะเมา-เขาวง ถงึ วนั นเี้ ดก็ หลายคนเตบิ โตเปน็ ผใู้ หญ่
และเข้ามาช่วยกลุ่มท�างานตามความสามารถท่ีหลากหลาย “แฟ้บ” บอกว่าอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวพี่น้องกันจริง ๆ เช่นเดียวกับหัวใจของ
การท�างานท่ีมีรากฐานบนการสร้างความไว้วางใจระหว่างกันและการสร้างเครือข่ายของกัลยาณมิตร จนคนบ้านดินได้รับการยอมรับว่าเป็นท่ีพึ่ง
ของชุมชนตง้ั แตป่ ัญหาใหญ่ ๆ อยา่ งเรอื่ งสิ่งแวดล้อมลงไปถงึ ปัญหาในครอบครวั
ถ้าเราจะท�าให้เด็กสักคนหนึ่งเติบโตเป็นเด็กท่ีมีความสุข เป็น สุดท้ายคือส่ิงท่ีเขาอยากรู้ อย่างการเขียนสารคดีหรือท�าหนังสั้น เรา
ประโยชน์แก่สังคม ต้องมีชุดความรู้สามชุด ชุดแรกคือสิ่งที่ต้องรู้ คือ กจ็ ดั วทิ ยากรมาสอนตามความตอ้ งการ
รู้จักตัวเอง รู้จักลุงป้าน้าอาในชุมชน และเชื่อมความสัมพันธ์ตัวเอง
กับชุมชนได้ สิ่งน้ีจะท�าให้เขามีราก ไม่ว่าเขาจะไปโตที่ไหน ถือเป็น ค่ายวัฒนธรรมท่ีเราจัดกลายเป็นงานประจ�าปีของชุมชน เด็ก ๆ
ความรู้ภาคบังคับ ชุดต่อไปคือสิ่งที่ควรรู้ เช่น คนดีที่โลกลืม อย่าง จะเฝ้ารอว่าจะได้เข้าร่วม เริ่มจากเด็กประถมศึกษาปีท่ี ๔ ฝึกท�างาน
อาจารย์ป๋วย อ๊ึงภากรณ์ ปรีดี พนมยงค์ สืบ นาคะเสถียร ฯลฯ ซึ่ง จนถึงมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ก็จะเป็นพี่เล้ียงส�ารอง พอปี ๒ ก็เป็นพ่ีเลี้ยง
โรงเรียนไม่สอนเรื่องพวกน้ี ช่วงหลังเราท�าเร่ืองการเท่าทันสื่อ อย่าง เตม็ ตวั ชาวบา้ นเคยบอกวา่ ตอ้ งขอบใจพวกบา้ นดนิ ทท่ี า� ใหเ้ ดก็ ๆ เปน็
กินมันฝร่ังหน่ึงถุงราคา ๒๐ บาท เขาจะรู้ว่า ๑๗ บาทคือค่าโง่ ชุด แบบนี้ พ่อแม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของลูก บางคนเปลี่ยนจากเด็ก
ตดิ เกมมาใชค้ วามสามารถทางคอมพวิ เตอรช์ ว่ ยงานกลมุ่ เดก็ ทไี่ มค่ อ่ ย
146 มนี าคม ๒๕๕๘
