Page 55 - SKD-V0402.indd
P. 55
ยังต้องก�าจัดวัชพืช โยกย้ายจัดวางต้นไม้ให้มีระยะห่าง
พอเหมาะ ถ้าปล่อยให้ใกล้ชิดกันเกินไปกิ่งของต้นหนึ่งอาจ
มีน�้าใจเผื่อแผ่ร่มเงาให้อีกต้น ต้นที่รับไมตรีบังแดดบังลม
จึงสะสมความชื้นเกินพอดีแล้วน�าเพลี้ยหรือเชื้อรามาสู่
เพื่อนฝูง ต�าแหน่งการวางจึงควรมีลมพัดผ่าน แต่ไม่ใช่พัด
โกรกตลอดเวลา เพราะอาจท�าให้หน้าดินแห้งจนต้องคอย
พรมน�้าบ่อย
แต่ละวันยังต้องสังเกตการเติบโตของเจ้าพวกจิ๋วที่เลี้ยง
ไว้หลายสิบชนิดนับพันต้น ทั้งที่ใบสวยอย่างม้าลาย ผลิดอก
น่ารักอย่างเข็มขาว เบญจมาศเงิน เชอร์รีแคระ แพงพวย-
แคระ พุดศุภโชค หลิวญี่ปุ่น ที่ใช้รากท�าล�าต้นอย่างเพรมนา
ไต้หวัน พวกไม้โขดอย่างมะยมเงินมะยมทอง บอระเพ็ด-
พุงช้าง บัวบกหัว หรือไม้ริมทางอย่างต้อยติ่งเทศ ต�าลึง ไป
จนไม้ป่าอย่างปรงญี่ปุ่น เกล็ดปลาหมอเเคระ มะยมป่า หรือ
โมกราชินี ไม้หายากที่พบได้เฉพาะในไทย ฯลฯ ซึ่งระหว่าง
นั้นอาจมีบางต้นต้องการเสริมสวยก็จ�าเป็นต้องใช้กรรไกร
ปากแหลมคมลิดกิ่ง-ใบออกบ้างจนดูงามตา แล้วส�ารวจต่อ
ทีละกระถางหาต้นที่ถึงเวลาต้องดัดกิ่งทั้งวิธีพึ่งลวดและ
ไม่พึ่งลวดดัด หรือเล็มรากออกจากกระถางบ้างเพื่อเปิดทาง
ให้รากฝอยแตกตัวใหม่ ต้นไม้จะได้สดชื่น
ความจริงวิธีย่อส่วนหรือดัดต้นไม้จิ๋วก็คือศิลปะของ 53
บอนไซที่คนไทยคุ้น
เพียงแต่บอนไซยุคนี้หลากหลายกว่า ไม่ได้มีแค่ไม้ยืนต้น
ใบเล็ก หรือเริ่มจากเพาะเมล็ดให้มีรากค่อยน�าไปเลี้ยงแบบ
ควบคุมปัจจัยการเติบโตและแต่งกระชับทรงในสวนถาดหรือ
กระถางขนาดเล็ก-กลาง
เพราะบอนไซไซซ์ XS ของชาวมินิมอลได้รับการพัฒนา
ให้เหมาะสมกับคนเมืองใหญ่-พื้นที่เล็กมากขึ้นอีก โดยย่อ
ต้นไม้นานาชนิดตั้งแต่ตระกูลหญ้า ไม้เลื้อย ยันไม้ใหญ่ให้
ปลูกในกระถางที่วางได้บนปลายนิ้วชี้ ใหญ่หน่อยก็ไม่เกิน
ฝ่ามือ โดยคงรูปลักษณ์ลอกเลียนพืชธรรมชาติ ทั้งต้นพุ่มกิ่ง
ละเอียดที่ขึ้นตามป่าเขา หรือที่เอนลงมาจากหน้าผา โดย
ดัดกิ่งก้านกับลวด บ้างหันด้านหลบแสงลวงให้พวกต้นจิ๋ว
ยืดตัวออกไปทักทายแสงเองตามสัญชาตญาณของพืชที่
รับรู้ว่าแสงสว่างคือสิ่งจ�าเป็นต่อการด�ารงชีพ
คนที่เกิดมาเพื่อท�าสวนมักมีคุณสมบัติหนึ่งน่าอิจฉา คือ
มีสายตาวิเศษไว้พบพืชพรรณที่เหมาะสม บนโลกนี้มีเมล็ด
เพรมนาไต้หวัน
(Premna sp.) พันธุ์-ต้นกล้าจิ๋ว ๆ อยู่ทั่วไปทุกหนแห่งไม่เฉพาะในดิน อาจ
๓ ปี
๒๐ เซนติเมตร อยู่บนก�าแพงบ้าน ขอบหน้าต่าง ทางเดิน รั้วไม้ ซอกหิน
๑,๕๙๐ บาท
ฯลฯ เมล็ดพันธุ์-ต้นกล้าจิ๋วเหล่านั้นไม่ได้ท�าอะไรนอกจากอยู่
เฉย ๆ รอให้สายลมพัดหรือผู้มีสายตาวิเศษผ่านมาเพื่อพาไป
ยังทุ่งหรือสู่สวนแล้วช่วยพัฒนาต่อจนโต
สิงหาคม ๒๕๖๑
