Page 161 - Skd 365-2558-07

จากโลกกวา้ งนอกมหาวทิ ยาลยั สหู่ อ้ งขงั หลงั กำ� แพง--เหมอื น “แน่นอนว่าย่อมไม่ใช่ทุกคนที่เห็นด้วยกับน้อง ๆ ผมเองก็
เขา้ สูค่ วามมดื ดบั ส�ำหรับอิสรภาพทางกาย
ไม่ได้เห็นด้วยกับน้อง ๆ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ แต่ผมรู้สึกว่าในห้วงยามเช่นน้ี
แตน่ อกกำ� แพงคกุ สวา่ งไสวดว้ ยแสงเทยี นทค่ี นขา้ งนอกจดุ ขน้ึ ‘ความเหน็ ด้วย’ มิใช่เร่ืองส�ำคัญท่สี ุด
เพ่อื ส่งกำ� ลังใจและส่ือความหมายว่าเหน็ พอ้ งกับสิ่งที่พวกเขาทำ�
“ส่ิงท่ีผมเห็น คือคนหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่งท่ีกล้าหาญ กล้ายืนหยัดใน
แสงไฟจากหมู่เทียนเล่มน้อยเหล่านั้นแลระยิบระยับวับวาว ความศรัทธาของตน ก�ำลังจะถูกท�ำให้หายไปจากความทรงจ�ำของผู้คน
ราวดวงดาวบนผนื ดิน ถกู ทำ� ให้หมดอนาคตไปทงั้ ชีวิต เพียงเพราะเขากลา้ พดู ในสงิ่ ท่ีเขาคิด”

ดาวดิน วรรณสงิ ห์ ประเสรฐิ กุล
พวกเขาเคยอธบิ ายถงึ ทมี่ าของชอื่ นว้ี า่ ดวงดาวทเ่ี หน็ ทอแสง
สกุ ใสอยบู่ นฟา้ นน้ั แทจ้ รงิ กค็ อื กอ้ นดนิ แตค่ นใหค้ า่ กบั มนั มากกวา่
ความจริงแลว้ ดาวกค็ อื ดิน
เหมอื นเปน็ การบอกตวั เองและใคร ๆ วา่ การไดเ้ ปน็ นกั ศกึ ษา
ปัญญาชนเฉดิ ฉายอยู่ในมหาวิทยาลยั ไมไ่ ดส้ งู ส่งกว่าคนอืน่
พวกเขาจงึ เลอื กทจ่ี ะสอ่ งแสงสกุ สกาวอยกู่ บั ชาวบา้ นมาตลอด
๑๒ ปีทเี่ กาะเกยี่ วกันตัง้ กลมุ่ ขน้ึ มา
จนวันน้ีมรสุมการเมืองพัดพาเจ็ดดาวดินมาสู่กรงขังในเมือง
ใหญ่ ซ่ึงราวเป็นเร่ืองบังเอญิ -ฤๅการจัดวางของใคร
ในท่ีแห่งนั้นเม่ือครั้งอดีตก็เคยมีดาวดวงหนึ่งฉายฉานมา
กอ่ น--ดาวแห่งศรทั ธา
ห้าสิบกว่าปีก่อน จิตร ภูมิศักด์ิ วีรชนปฏิบัติผู้ย่ิงใหญ่ ก็ถูก
จับมากักขังในเรือนจ�ำแห่งน้ีกับนักโทษการเมืองอีกนับร้อย
นอกจากไม่ยอบระย่อให้กับอำ� นาจเผด็จการท่ีคุกคามข่มเหง เขา
ยังขับขานบทเพลง “แสงดาวแห่งศรัทธา” ที่ยังปลุกหัวใจคนให้
ลุกโชนความหวังมาจนบดั นี้

...แม้นผนื ฟา้ มืดดับเดือนลับละลาย
ดาวยังพรายศรทั ธาเยย้ ฟา้ ดิน
ดาวยังพรายอยู่จนฟา้ รุง่ ราง

แสงศรัทธาของ “ดาวดนิ ” ก็ยอ่ มเป็นเชน่ นนั้