Page 157 - Skd 365-2558-07
P. 157
คุกเขา่ ลงพนมมอื ไหว้ “เรากราบว่าขอเข้าไปเถอะครับ” “ทางครอบครัวไม่ต้องห่วง เพราะว่าเราเข้าใจ มันจะ
ดงั ในภาพทีม่ ีช่างภาพถา่ ยไว้ได้
สุดท้ายชาวบ้านฝ่ายคัดค้านก็ไม่ได้เข้าถึงเวที แต่ภาพท่ี เปน็ อย่างไรข้างหน้าเราคิดวา่ เรารับได ้ และเราจะรว่ มแกไ้ ขไปด้วยกัน”
นักศึกษายอมท�ำเพื่อพวกเขาเผยแพร่ออกไปอย่างรวดเร็วและ วิบูลย์ บญุ ภทั รรกั ษา (พ่อไผ)่
กว้างไกล
“วันเดียวเท่าน้ันคนรู้ท่ัวแล้ว เรากลับมาถึงบ้านยังงง” โต้ง “แมก่ ็เหมอื นแม่ธรรมดาคนทั่วไปที่ตอ้ งการใหล้ ูกเรียนจบมีงาน
บอกถงึ สิ่งท่ไี มไ่ ด้คาดคดิ
“เหมอื นฟลกุ ทชี่ า่ งภาพถา่ ยภาพทไี่ ดอ้ ารมณเ์ อาไวไ้ ด”้ ไผเ่ อย่ ท�ำ มีรถมีบ้าน แต่ว่าส่ิงท่ีไผ่ท�ำมันเก่ียวกับสิ่งแวดล้อม ช่วยชุมชนและก็
เรียบ ๆ ตามบุคลิกของเขา และติดตลกในท้ายประโยค “ท่ีจริง เพ่ือนมนุษย์ สังคมท่ีเขามองไม่เห็น ชนช้ันกลางไม่รู้สึก ไม่รู้หนาวรู้ร้อน
เรากท็ ำ� อยา่ งนต้ี ลอดอยู่แล้ว แตเ่ พงิ่ มาดัง” แม่ไม่เสียใจท่ีไผ่ท�ำ แค่แม่เสียดายท่ีไผ่ไม่ได้จบและไม่มีงานการที่ดีท�ำ
และกลุ่มดาวดินก็ได้รับรางวัลเยาวชนต้นแบบ คนค้นฅน แตส่ ิ่งทไ่ี ผท่ ำ� แม่ไมเ่ คยเสียใจ และแม่ก็จะเปน็ พลังให้ลูกต่อไป”
อวอร์ดประจ�ำปนี น้ั (๒๕๕๖)
ท่บี ้าน และทางบ้าน พริม้ บญุ ภทั รรกั ษา (แม่ไผ)่
สิ่งท่ีดาวดินท�ำเป็นที่รับรู้ของสังคม ขณะเดียวกันก็ล่วงรู้ “มันไม่ยุติธรรมอยู่แล้ว เกินกว่าเหตุอยู่แล้ว ในส่ิงท่ีเด็กท�ำ
ถงึ ใครทีเ่ ขาไมค่ ่อยอยากใหร้ ับรดู้ ว้ ย
ถา้ ผใู้ หญร่ บั ฟงั ความคดิ เหน็ ของเดก็ ๆ แลว้ กเ็ ปดิ โอกาสใหเ้ ดก็ แสดงความ
“เร่ืองการท�ำกิจกรรมผมไม่ค่อยได้บอกทางบ้าน บอกแล้ว คดิ เหน็ หรอื แสดงออก เขากแ็ สดงออกโดยสนั ตอิ ยแู่ ลว้ เขาไมไ่ ดก้ อ่ ความ
โดนหา้ ม วา่ เดี๋ยวจะโดนจับ” วุ่นวายอะไร เขาไม่ได้ประกาศชักจูงใครให้มาชุมนุม เขาแสดงออกตาม
วาระแห่งความเป็นประชาธิปไตยที่เขายึดกันน่ะค่ะ พี่ก็เห็นแค่นั้นละค่ะ
สว่ นไผเ่ ลา่ ถงึ ภมู หิ ลงั ครอบครวั ของเขาวา่ พอ่ เปน็ ทนายความ ลูกพ่ีไม่ใช่กบฏแน่นอน แล้วลูกพ่ีก็รักชาติไม่น้อยไปกว่าทหารใหญ่ ๆ
ชาวบ้าน ไม่ค่อยมีเงิน ท�ำให้เขาอยากมีเงินเยอะ ๆ ฝันว่าจะเป็น (เน้นเสียง)”
ผู้พิพากษา พอจบ ม. ปลายสายวิทย์จากภูเขียว ชัยภูมิ ก็เลือก
สอบเขา้ คณะนติ ศิ าสตร ์ มข. ทเ่ี ดยี ว “เขา้ มาแลว้ ผดิ หวงั กจิ กรรม (ทเี่ ขาว่าน้อง ๆ ถูกชักจูง มเี บอ้ื งหลงั ?)
รับน้องมีแต่แบบ ‘ไก่ย่างถูกเผา’ มีโอกาสได้ไปกับดาวดิน เป็น “โอย๊ ขอโทษนะคะ แรงมากเลยเรอ่ื งน ี้ อยา่ วา่ แตใ่ ครจะมาชกั จงู เลย
การเปดิ โลกทศั นร์ ะหวา่ งสิง่ ที่เราเคยเรยี นมากับความเปน็ จริง” แม่ชักจูงยังไม่ได้เลย พ่อชักจูงยังไม่ได้เลย เขามีความคิดเป็นของตัวเอง
ถามวา่ คนทช่ี กั จงู เขาคอื ใคร พจี่ ะตอบใหช้ ดั ๆ วา่ สงั คมไทยไงละ่ คะ (เนน้
ส่วนเรื่องการท�ำกิจกรรมน้ันแม่เข้าใจและยอมให้ท�ำ แต่ เสยี ง) สงั คมไทย ๑๐ ปมี านห้ี ลอ่ หลอมลกู ชายพตี่ งั้ แตเ่ ปน็ นกั เรยี นมธั ยมฯ
อย่าลืมการเรียนเพราะเขาอยู่ป ี ๕ แลว้ จนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัยกลายเป็นคนแบบนี้ เพราะสังคมไทย ผู้ใหญ่
ไทยไงคะที่สร้างปัญหาให้เด็กยังต้องรบั ปัญหาเอาไว้อยเู่ น่ียค่ะ”
สำ� หรบั เฟริ น์ บอกวา่ พอ่ แมเ่ ขา้ ใจ แตไ่ มอ่ ยากใหท้ ำ� “ไมค่ อ่ ย
เหน็ ดว้ ยกบั การไปลงพน้ื ท ่ี ไมไ่ ดห้ ว่ งวา่ ไมด่ ี แตห่ ว่ งเรอื่ งการเรยี น” เรวด ี สทิ ธสิ รุ าษฎร ์ (แม่บาส)
ส่วนคนที่เรียนจบแล้วเช่นภพซึ่งมีพ่อเป็นอัยการและแม่
เป็นครู บอกว่าครอบครัวยอมให้เขาท�ำส่ิงที่อยากท�ำ ไม่กังวล
เร่อื งตอ้ งทำ� มาหาเงิน แตห่ ่วงเร่อื งความปลอดภยั
“จบแล้วผมก็ยังลงไปอยู่ในพื้นที่ ไปช่วยไปอยู่กับชาวบ้าน
น้องใหม่มาเข้ากลุ่ม ตามรุ่นพ่ีลงไป เราก็ได้เจอได้รู้จักกันหมด
สว่ นเพื่อนรว่ มรุน่ ของผมคนอ่นื ๆ กย็ ังชว่ ยอยูต่ ามกำ� ลัง”
หลังเรียนจบภพเปิดศูนย์กฎหมายสิทธิมนุษยชนเพื่อสังคม
ช่วยชาวบ้านเรื่องกฎหมาย ให้ค�ำปรึกษา จัดต้ังกลุ่มชาวบ้าน
กรกฎาคม ๒๕๕๘ 157
