Page 149 - Skd 373-2559-03
P. 149
ทนงศกั ด ิ์ จนั ทรต์ งั สงิ หด์ าวนฮ์ ลิ ลแ์ หง่ เขาหนิ เหลก็ ไฟอธบิ าย ก็จะพุ่งไปหาส่ิงน้ัน ตาเรามองต้นไม้รถก็พุ่งไปหาต้นไม้ทันท ี ตาเรา
ว่า “เพราะเราก�ำลังอยู่บนจักรยานที่ไม่ได้ม่ันคงกับพื้น จึงต้องรู้จัก มองก้อนหิน เฮ้ย ก้อนหินน่ีน่ากลัว รถก็จะวิ่งไปหา ฉะนั้นต้องมอง
ทรงตัวเพื่อถ่วงมัน ตามปรกติความยากไล่ตามองศาความชัน อะไรในดา้ นด ี แลว้ กม็ องไปทางทไ่ี ปได ้ รถจกั รยานของเรากจ็ ะวง่ิ ไป
สำ� หรบั ดาวนฮ์ ลิ ลไ์ มไ่ ดช้ นั แลว้ เรยี บ ผา่ นชว่ งชนั ไปยงั มอี ปุ สรรคอนื่ ๆ ตามนัน้ ”
ตามมาอีก ไม่ได้เรียบเหมือนข่ีรถบนสะพาน ดังน้ันต้องเร่ิมต้นฝึก
จากง่าย ๆ ก่อน คือการลงท่ีชันแค่ไม่ก่ีองศา แล้วก็ลงที่ชันซ่ึงมีการ ถ้ามองให้ลึกซึ้งกว่านั้น เขาว่าการข่ีดาวน์ฮิลล์ลงจากยอดเขา
กระแทกตามมา ให้รวู้ า่ ลงแล้วกระแทกนะ ไม่ใชไ่ หลนิ่ม ๆ” นั้นยง่ิ กว่าการน่งั สมาธิ
แม้จะมีช่วงพ้ืนราบ แต่คนข่ีจักรยานดาวน์ฮิลล์เน้นยืนบน “เวลาเราขี่ลง ใจจะไม่คิดถึงอย่างอ่ืนเลย มีสมาธิกับสิ่งท่ีอยู่
บันได ใหก้ น้ ยื่นไปทางหลังอาน แอ่นตัวเชิดหนา้ จกั รยานไว้ ตรงหนา้ ลงมาถงึ ขา้ งลา่ งหวั เหอจะโลง่ หมด คณุ ออกจากกรงุ เทพฯ
มเี รอื่ งงานเตม็ หวั ลงจากเขาแลว้ สบาย ไมร่ สู้ กึ เมอ่ื ยดว้ ยเพราะขยบั
“พอมีแรงกระแทกเราจะนั่งไม่ได้ ต้องยืน รู้จักการผ่อนแขน ตลอดเวลา อะดรีนาลีนท่ีหล่ังออกมาคงจะท�ำให้คนข่ีดาวน์ฮิลล์มี
ผ่อนขา สายตากต็ อ้ งมองไลนข์ า้ งหน้า มองทิศทางทีเ่ ราจะไป” ความสขุ ”
ทนงศักดิ์ ชายวัยท�ำงานท่ีปรกติอาศัยฝากจักรยานไว้ที่ร้าน อึดใจเดียวเท่านั้นท่ีคุณมีโอกาสอยู่บนทางจักรยานดาวน์ฮิลล์
แล้วนั่งรถตู้ตัวเปล่ามาขี่ดาวน์ฮิลล์ที่หัวหิน บอกว่าความยากที่สุด พ้นไปแล้วต้องเสียเวลาขนจักรยานใส่ท้ายรถ ขับข้ึนไปบนยอดเขา
ของการขจ่ี กั รยานดาวนฮ์ ลิ ล์อยู่ทใ่ี จ เพราะหวั ใจของดาวนฮ์ ลิ ลค์ ือการขีล่ ง ไม่ใช่ข่ีขึ้น
“ใจนี่อยู่ท่ีความคุ้นเคยด้วยไง อย่างตอนเร่ิมข่ีจักรยานใหม่ ๆ ทางจกั รยานดาวนฮ์ ลิ ลไ์ มไ่ ดอ้ อกแบบใหข้ ข่ี น้ึ หรอื ขบี่ นพนื้ ราบ
ลงทางลาด ลงสะพาน เราก็รู้สึกไม่มั่นใจแล้ว ว่าเบรกจะต้องใช้แค่ กค็ งเหมอื นความจรงิ บางดา้ นของชวี ติ เมอ่ื ขนึ้ สจู่ ดุ สงู สดุ สง่ิ ที่
ไหน ลอ้ หนา้ ลอ้ หลงั ใชเ้ บรกยงั ไง แตพ่ อเราคนุ้ กบั การลงเนนิ ธรรมดา ยากกวา่ คอื ทำ� อยา่ งไรจะประคบั ประคองตวั ลงมาโดยไมบ่ าดเจบ็ มาก
ต่อไปลงเขาเราจะม่ันใจข้ึน ถึงบางจุดดูน่ากลัว แต่พอเราท�ำใจได้ นกั
วา่ เฮ้ย ไปเว้ย โดด พอเราเรม่ิ มั่นใจมันก็ไปได ้ ไม่ได้ยากอย่างทค่ี ิด รสชาติชวี ิตเปน็ อยา่ งไร ?
หลาย ๆ ครงั้ อปุ สรรคอยทู่ ใี่ จ” ความรู้สึกที่ต้องปล่อยวาง คิดเรื่องอื่นอีกไม่ได้ นอกจากไลน์
หรือทางท่อี ยู่ตรงหนา้
ทนงศักด์ิสะท้อนรสชาติชีวิตของการข่ีดาวน์ฮิลล์จากประสบ
การณ์ของตัวเอง น่ันอาจท�ำให้การข่ีจักรยานดาวน์ฮิลล์นั้น
นา่ พสิ จู น์
“แลว้ การขจ่ี กั รยานดาวนฮ์ ลิ ลน์ มี่ นั ประหลาด เหมอื นใชใ้ จหรอื
ตาเปน็ ตวั บงั คบั รถ คงเพราะจกั รยานลงมาเรว็ ถา้ ตาเรามองอะไร รถ
ร้านเวโลหัวหิน ๐-๓๒๙๐-๐๓๙๒, ๐๘-๙๒๐๑-๗๗๘๒
เมื่อข่ีลงมาถึงตีนเขา
ก็ต้องขนจักรยาน
ขึ้นท้ายรถกระบะ
ขับกลับไปบนยอดเขาใหม่
วนเวียนอยู่อย่างนี้สี่ห้ารอบ
หรือจนกว่าดวงอาทิตย์
จะส้ินแสง
มนี าคม ๒๕๕๙ 147
