Page 102 - Skd 361-2558-03
P. 102
เร่อื ง : สุชาดา ลมิ ป ์ / ภาพ : บันสทิ ธิ ์ บณุ ยะรตั เวช
จลุ พร นันทพานิช*
นกั ปลูกบ้านออร์แกนิก
เขาปลูกบ้านก่อนกระแส green จะดัง และกินก่อนกระแส อยทู่ าวนเ์ ฮาสก์ อ็ าจมสี วนหยอ่ ม อยบู่ า้ นเดยี่ วแทนทจ่ี ะเทพน้ื ปนู สะสม
clean จะเปน็ ท่ีนยิ มมานานนัก ความร้อนก็ทุบท้ิงเปลี่ยนเป็นปูสนามหญ้าหรือลงดินปลูกพันธุ์ไม้
แดดอุ่นหน้าบ้านทาบไล้ผนังชั้นล่างอวดลวดลายธรรมชาติจาก ท้องถิ่น เม่ือเร่ิมสร้างความหลากหลายทางนิเวศให้เกิดข้ึนแล้ว
ดิน ฟาง แกลบ และลอดผ่านฝาไม้เก่าชั้นบนเข้าสู่ภายใน คือหนึ่ง เดีย๋ วคางคก กบ เขยี ดก็กลับมา”
ในส่ิงยืนยันความเป็น “บ้านสด” ที่กลืนกับสวนเกษตรอินทรีย์ หาก อธิบายง่าย ๆ คือเขาใช้ชีวิตส่วนตัวอย่างไร ก็ออกแบบชีวิตให ้
ไมต่ ั้งใจมองอาจเห็นแต่ตน้ ไม้นานาชนดิ ผูอ้ ื่นอยา่ งนนั้
“บา้ นหลงั นผ้ี มออกแบบโครงสรา้ งและลงมอื เปน็ ชา่ งไมเ้ อง มชี า่ ง ผลงานสถาปัตยกรรมของเขาจึงผ่านกระบวนการแปรรูปเท่าที่
ท้องถิ่นและลูกศิษย์ช่วยกันขึ้นโครงหลังคาหรือรายละเอียดใหญ่ ๆ ให ้ จ�าเป็น รักษาสมดุลทางชีววิทยาไว้ให้มากท่ีสุด เพื่อให้เจ้าของบ้านมี
ใช้วสั ดจุ ากธรรมชาตทิ ่หี าไดใ้ นท้องถ่นิ ” พื้นที่อิสระส�าหรับจินตนาการร่วมกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ท่ีอาศัยภายในรั้ว
จุลพร นันทพานิช อาจารย์ประจ�าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร ์ “ท�าชีวิตให้กรีนน่ะไม่ยาก แต่ต้องเร่ิมเลย ไม่ถึงขนาดน่ังคิดว่า
มหาวทิ ยาลยั เชยี งใหม ่ ชวนใหส้ งั เกตบา้ นหลงั เลก็ ของเขาใกลท้ างรถไฟ จะต้องเปิดรับแต่ส่ิงกรีน ๆ เข้ามาในชีวิตหรอก วันไหนไม่กรีนจะได ้
ในอ�าเภอแม่ทา จังหวดั ล�าพนู ซงึ่ พเิ ศษกวา่ บ้านทว่ั ไป ไม่เครียด ให้ค่อย ๆ กรีนมาจากเลือดเนื้อเราเองจะเป็นธรรมชาต ิ
เนื่องจากรายล้อมด้วยอาหารสุขภาพโดยไม่ต้องผ่านซูเปอร์- แล้วเมื่อถึงจุดอิ่มตัวก็จะอยากออกจากพ้ืนท่ีเล็ก ๆ วิวัฒน์สู่พื้นท ่ี
มาร์เกต อยากกินผัก-ผลไม้ก็เด็ดในสวน ไม่ต้องสนใจป้ายสินค้ารับ สีเขียวที่ใหญ่ขึ้นเอง แต่ถ้ามัวตั้งเง่ือนไข ไม่เริ่มฝึกใช้ชีวิตเข้าหา
ประกนั คณุ ภาพวา่ เปน็ ผลติ ภณั ฑอ์ อรแ์ กนกิ ไหม เมอื่ ตนไมเ่ คยอนญุ าต ความเรียบง่ายสักที ก็จะเสียโอกาสร่ืนรมย์กับธรรมชาติ แก่ตัวก็ย่ิง
ให้สารเคมีหรือวัตถเุ จือปนรว่ มกระบวนการผลติ เปลี่ยนแปลงยาก ปัญหาสุขภาพรุมเร้า สุดท้ายอาจจากโลกนี้ไปแบบ
“เราอยใู่ นยคุ ทค่ี วรเรยี นรเู้ รอ่ื งระบบนเิ วศใหม้ าก คนเมอื งรนุ่ ใหม่ ทยี่ ังไมล่ งมือท�าอะไรเลย”
ไม่ค่อยสนใจเพราะโตท่ามกลางส่ิงก่อสร้างท่ีออกแบบด้วยปูน ราย ที่อยู่อาศัยในโลกอนาคตตามแบบของหนุ่มสถาปนิกสีเขียว
ล้อมด้วยควันพิษ เคร่งเครียดจากความรีบร้อน เท้าไม่ได้เหยียบดิน คอื แทบไม่ต้องทา� อะไรเลย
หลายคนจึงเจ็บป่วยง่ายและมักคิดว่าตน เพียงอยู่ตามสภาพท่ีเป็นจริง ไม่น�า
เปล่ียนแปลงสภาพแวดล้อมไม่ได้เพราะ วัสดุสังเคราะห์อื่นมาบดบังศาสตร์-ภูมิ
สังคมเมืองมีพ้ืนทจี่ �ากดั * อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญพิเศษประจ�าคณะสถาปัตย- ปญั ญาบรรพบรุ ษุ ทเ่ี หลอื ปลอ่ ยใหธ้ รรมชาติ
“แต่ผมคิดว่าพื้นที่สีเขียวมันสร้างที จดั การกบั สถานการณข์ า้ งหนา้ เอง
กรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, สถาปนิก
หลงั ได ้ และการใชช้ วี ติ ผกู พนั กบั สง่ิ แวดลอ้ ม วิชาชีพ, ท่ีปรึกษาด้านการออกแบบโครงการปลูก เพราะสถาปตั ยกรรมไมต่ า่ งจากอาหาร
ก็เกิดขึ้นได้ทุกที่ไม่เว้นแม้แต่พื้นท่ีเล็ก ๆ สร้างสวนป่าต่าง ๆ, วิทยากร, คอลัมนิสต์ และเป็น หากต้องการคุณค่าสูงสุดต้องปรุงแต่ง-
อาศยั อยบู่ นอาคารกส็ ดชน่ื ไดด้ ว้ ยไมก้ ระถาง ช่างไม้-นกั ทา� สวนประจ�าบ้านของตนเอง แปรรปู น้อยทสี่ ุด
100 มนี าคม ๒๕๕๘
