Page 104 - Skd 361-2558-03
P. 104

เร่อื ง : สเุ จน กรรพฤทธ ิ์ / ภาพ : บันสิทธิ ์ บุณยะรัตเวช

“Material Flow Society”
เป้าหมายของ ดร. สงิ ห์ อนิ ทรชูโต*

เจ้าพ่อ reuse แห่งวงวิชาการไทย

ตอนไปเรียนต่อที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์  (MIT)  รไี ซเคลิ วสั ดหุ ลายชนดิ สะสมมาเรอ่ื ย ๆ เชน่  กากกาแฟ เปลอื กไข ่ ฯลฯ 
ดา้ นนวตั กรรมการประหยดั พลงั งานในอาคาร คา่ ใชจ้ า่ ยในชวี ติ ประจ�า ท่ีน�ามาท�าเฟอร์นิเจอร์ด้วยเทคนิคหลอม บดอัด ทดลองจนสินค้า 
วันของสหรัฐอเมริกาสูงมาก    รียูสคร้ังแรก ๆ  ของผมเกิดข้ึนจาก  ทั้งสวยงามและทนทาน  OSISU มีลูกค้าเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะลูกค้า 
การเห็นเอ็มไอทีโละท้ิงเฟอร์นิเจอร์เก่าสวยมากที่ท�าในเนเธอร์แลนด์  ต่างประเทศ  ที่ส�าคัญกลายเป็นห้องทดลองของนิสิตท่ีเรียนวิชา
เพื่อเอาของใหม่มาแทนที่ ผมก็ไปเก็บมาใช้ที่หอพัก  เฟอร์นิเจอร์ไม้ ออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อฝึกท�าธุรกิจน้ีในอนาคต และท่ีมหาวิทยาลัย 
เหล่าน้ันราคาแพงมาก หลังจากน้ันผมก็ขลุกอยู่กับการหาทางจัดการ เราม ี Scrap Lab ส�าหรับทดลองเรอื่ งนี้โดยเฉพาะ
วสั ดุเหลือใช้ (reuse)                                           ของเหลือใช้ในไทยมีมาก  ผมพบเศษพรมที่โรงงานแห่งหน่ึง 
ปลายทศวรรษท่ี ๒๕๔๐ พอมาสอนหนังสือที่คณะสถาปัตย-  คิดเป็นมูลค่า ๑๐๐ ล้านบาท  วัตถุดิบขนาดนี้ต้ังโรงงานใหม่ได้หน่ึง
กรรมศาสตร ์ มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร ์ เหน็ ชอ่ งทางเลยรว่ มกบั เพอ่ื น  แห่ง  ในอนาคตทุกประเทศจะมีของเหลือใช้เยอะ นอกจากสังคม
ต้ังบริษัท OSISU บริษัทเอกชนที่คิดค้นวิจัยน�าขยะมาออกแบบและ  คาร์บอนต�่าต้องคิดเร่ือง “Material Flow Society” ด้วย  ของที ่
ผลติ เปน็ งานเฟอรน์ เิ จอรด์ ไี ซนเ์ ก๋ ๆ สง่ ขายทวั่ โลกในป ี ๒๕๔๙  ผมกบั เข้า-ออกในประเทศหนึ่งต้องน�ากลับมาใช้ได้ทั้งหมดเพราะเราไม่มี 
เพื่อนมองว่าอาคารที่เป็นมิตรต่อส่ิงแวดล้อมและอาคารประหยัด ท่ีฝังกลบขยะอีกแล้ว  และเราได้เปรียบเรื่องมีเศษวัสดุเยอะ ยังมี 
พลังงานเป็นเรื่องเดียวกัน ผมจึงอยากพูดถึงวัสดุท่ีใช้ในอาคารด้วย  วัสดุอีกมากมายให้รียูส  ภาครัฐไทยต่ืนตัวมากขึ้นเรื่องน้ี แต่ภาค 
กอ่ นจะเนน้  recycle เราควรเน้น reuse เสยี กอ่ น                 เอกชนจะท�าเพื่อประชาสัมพันธ์ภาพลักษณ์องค์กรมากกว่า  ท้ังท่ีไทย
recycle คือการแปลงสภาพของใช้แล้ว แม้ใช้พลังงานแค่หนึ่ง  เป็นประเทศแรกที่มีฉลาก “upcycle” เพียงแค่ยังไม่สามารถประเมิน
ในส่ีของการผลิตจากวัตถุดิบดั้งเดิม (virgin resources) แต่เมื่อคิด  สนิ ค้าจากตา่ งประเทศที่ตอ้ งการให้เรารับรองมาตรฐาน
ทั้งกระบวนการจะส้ินเปลืองกว่า  เช่น  คืนชีวิตให้ขวดพลาสติกด้วย   อยากให้มีการวางนโยบายระยะยาวเร่ืองนี้  โดยรัฐต้องน�า 
การแปรรูปเป็นเม็ดพลาสติก กว่าจะรวมขวดเข้าสู่โรงงาน ใช้พลังงาน  และประสานการท�างานระหว่างทุกหน่วยงาน  เราต้องเอาคนสาย
และปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ใน                                                           วิทยาศาสตร์กับศิลปะมาท�างานด้วยกัน 
ข้ันตอนขนส่งและแปรรูป  แต่ถ้าน�ามา                                                       คิดดูว่าเราซ้ือเสื้อผ้า  ยังต้องการผ้าที่มี
reuse เลยแทบไมต่ อ้ งใชพ้ ลงั งานในการ  * อาจารย์ประจ�าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร ์             เส้นใยดีและมีแบบสวยงาม  ของรียูสก็
แปรรูป  ลดการท�าลายขยะด้วยวิธีต่าง ๆ                                                     เช่นกัน    ถ้าเรารวมสองสายน้ีได้  สินค้า 
ท่ีตอ้ งใชพ้ ลังงานเพิม่ ขนึ้           มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์    นอกจากก่อตั้งบริษัท    รียูสของเราไปตลาดโลกได้แน่นอน
                                        OSISU  เขายังเป็นที่ปรึกษาให้ภาครัฐและเอกชน 
    ช่วงแรกผมเป็นเป็ดไปดูวัสดุเหลือ     หลายหน่วยงานเพ่ือจัดการของเหลือใช้  ทั้งยังได้ 
ใช้ตามโรงงานต่าง ๆ จนได้องค์ความรู้ รบั เชิญไปบรรยายเร่ืองนี้ในหลายประเทศท่ัวโลก

102 มีนาคม ๒๕๕๘
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109