Page 100 - Skd 361-2558-03
P. 100
เรอื่ ง : วรี ะศกั ร จันทร์สง่ แสง / ภาพ : ประเวช ตันตราภริ มย์
(๑+๑) x ๒๕ วงปี = ~เดก็ รกั ป่า
ก ลุ่มเด็กรักป่าสุรินทร์เพิ่งจัดงานใหญ่ “๒๕ วงปี เด็กรักป่า เน้นเรื่องให้เขาเห็นคุณค่าของป่าในชุมชนของเขาเอง ให้เห็น
ความส�าคัญของป่า ผ่านการท�ากิจกรรม วาดรูป ศึกษาธรรมชาต ิ
มีใบไม้เป็นครู” ไปเมื่อปีกลาย ประกาศความเป็นค่ายสร้างคน ศกึ ษาตน้ ไม ้ เลน่ ละคร ทา� คา่ ยธรรมชาต ิ คา่ ยสง่ิ แวดลอ้ ม ใหแ้ นบแนน่
ด้านสิ่งแวดล้อมท่ียาวนานที่สุดของเมืองไทย ซ่ึงเกิดจากแนวคิด ไปกบั วิถชี ีวิตของเขา
และเร่ียวแรงของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง จืด - เข็มทอง โมราษฎร์ กับ เราคิดว่าการแก้ปัญหาอย่างย่ังยืนต้องเป็นเร่ืองการศึกษา เรา
หน่อย- อาริยา โมราษฎร์ ผู้มีความเช่ือว่าการแก้ปัญหา เน้นกลุ่มเด็ก เอากระบวนการทางศิลปะมาใช้ เพ่ือให้เขาแสดงความ
คิดเห็นแสดงความรักต่อป่าของหมู่บ้าน นี่เป็นท่ีมาของความคิดท่ีว่า
ส่ิงแวดล้อมอย่างย่ังยืนอยู่ท่ีการศึกษา การแกป้ ญั หาอยา่ งยงั่ ยนื ตอ้ งเปน็ คนในพนื้ ทแี่ ละเปน็ คนรนุ่ ใหมน่ แี่ หละ
เกือบ ๓ ทศวรรษที่ผ่านมาเขาและเธอจึงทุ่มเทก�าลังไปกับ เลยมาจับเรื่องการศึกษาผ่านการทา� ค่ายซ่ึงจะทา� ให้เขาได้รวมกลุ่มกัน
แสดงความคิดเห็น ให้ตระหนักรู้เร่ืองสิ่งแวดล้อม ให้เข้าใจ หวงแหน
การสร้างเยาวชนให้ตระหนักในเรื่องสิ่งแวดล้อม และการสร้างสรรค์ มจี ติ สา� นกึ ซง่ึ เราตอ้ งมเี ครอื่ งมอื สอ่ื สารกนั ในการน�าคนเขา้ สธู่ รรมชาติ
เคร่ืองมือในการสอื่ เรอื่ งธรรมชาติสูผ่ คู้ น กค็ น้ หาเครื่องมือทจี่ ะท�าให้คนหนั มารักธรรมชาติ
ด้วยกระบวนการค่ายและโรงเรียนแบบนอกระบบที่ไม่ได้มีการ ที่น่าสนใจคือผมก็ได้พัฒนาตัวเองและได้เคร่ืองมือท�ากิจกรรม
บนั ทกึ ตวั เลขสถติ เิ ปน็ ทางการ แตต่ ลอดความตอ่ เนอื่ งยาวนานพวกเขา เรื่องศิลปะกับส่ิงแวดล้อม เอากรอบสไลด์วางให้คนมองดูธรรมชาต ิ
ท�าค่ายกันมามากนับไม่ถ้วน ปลูกความรักธรรมชาติลงในใจเด็ก ๆ จากสิ่งเล็ก ๆ สมาคมเนเจอร์เกมน�าไปตีพิมพ์เผยแพร่ในวงกว้าง
มากมายอยา่ งนับจ�านวนไมไ่ ด้ ใช้กันทว่ั โลกแล้วน�ากลบั มาใช้ในไทยอีกที
ก่อนมาสุรินทร์เราเคลื่อนไหวคัดค้านเขื่อนน้�าโจนท่ีเมืองกาญจน์ เรื่องอนาคตของส่ิงแวดล้อมผมยังเชื่อในการศึกษา ผมชอบวิชา
มาด้วยกัน หลังเขื่อนน้�าโจนถูกระงับคุณหน่อยมาเป็นเจ้าหน้าที่ ชีววิทยาลอกเลียน เช่น ตีนตุ๊กแกท่ีปิดกระเป๋าก็เลียนมาจากการเอา
โครงการป่าชุมชนที่อีสาน ผมก็มาเป็นอาสาสมัครของโครงการน ี้ ใบไม้ประกบกันแล้วลอกออก สีท่ีทาแล้วไม่ขึ้นราก็ลอกเลียนมาจาก
เพราะผมตามจบี หนอ่ ยอยู่ นา้� ทก่ี ลงิ้ บนใบบวั ถา้ การศกึ ษานอ้ มนา� ใหเ้ ขา้ ใจธรรมชาตมิ ากขนึ้ คน
จะลดการท�าลายธรรมชาติลงอย่างมากเลย อย่างปูนซีเมนต์ที่ต้อง
ดิฉันเรียนด้านศึกษาศาสตร์ ก็ค้นหาว่าการศึกษาแบบไหนที่จะ ระเบดิ ภเู ขาเพอื่ ใหไ้ ดม้ า แตป่ ะการงั ใชแ้ คน่ า�้ ทะเลกส็ รา้ งปนู ได ้ ถา้ การ
ท�าให้คนรู้จักตัวเอง ค้นพบตัวเอง จบมาไม่อยากสอบครูเพราะคิดว่า ศึกษาเข้าถึงตรงนี้จะไม่ต้องท�าลายสิ่งแวดล้อม ทางเดียวคือคนต้อง
ต้องไปสอนแบบเดิม ๆ ก็มาเป็นครูภูเขาอยู่ที่เมืองกาญจน์จนได้ร่วม ลอกเลียนธรรมชาติ ถ้าเราลอกเลียนได้อย่างถึงท่ีสุด สังคมเราสงบ
ต่อสู้เร่ืองเขื่อนน้�าโจน หลังเขื่อนถูกระงับก็ท�าค่ายเด็กว่าให้เขาสู้ต่อ เย็น เหมือนธรรมชาติ
หากโครงการถกู รอ้ื ฟน้ื ขนึ้ มาอกี จากนน้ั กม็ าท�าเรอื่ งปา่ ชมุ ชนทส่ี รุ นิ ทร์
สง่ิ แวดลอ้ มขนึ้ กบั การศกึ ษาทร่ี จู้ กั ตวั เอง ท�าตวั เองใหม้ ปี ระโยชน์
พอมโี ครงการเขอ่ื นปากมลู เกดิ ขนึ้ เรากค็ ยุ กนั วา่ ในอนาคตเขอ่ื น ต่อสิ่งแวดล้อมรอบข้าง เราอยู่จุดเล็ก ๆ ท�าในจุดท่ีเราท�าได้ เราอยู่
จะเกดิ ข้นึ อีกมาก แลว้ เรากค็ งไมม่ แี รงจะไปคดั ค้านได้ทุกเขอ่ื น เรามา กบั เดก็ กส็ รา้ งบรรยากาศเรอ่ื งสง่ิ แวดลอ้ มในชมุ ชน พดู เรอ่ื งทเ่ี ขาสนใจ
สร้างคนโดยใช้การศึกษาดีกว่าไหม การศึกษาที่จะท�าให้คนรับรู้และ ก่อน จนสื่อสารกับเขาได้แล้วค่อยส่ือสิ่งท่ีเราสนใจ อย่างเร่ืองลดการ
เข้าใจความส�าคัญของธรรมชาติ จากน้ันก็หยุดเรื่องค้านเขื่อนเลย ใช้โฟมเวลาจัดงานชุมชน เขาอาจหลงผิดอยู่ทางหน่ึง แต่เราต้อง
มาท�าค่ายเด็กรักป่า พอท�าไปช่วงหนึ่งก็ท�าโรงเรียนเด็กรักป่า เรียน พยายามสร้างเพ่อื นใหม้ ากที่สดุ เพอ่ื เผยแพร่ส่ิงทีเ่ ราคิด
ตามร่มไม้ตามป่า ทางการก็ว่าใช้ค�าว่าโรงเรียนไม่ได้ เลยใช้ชื่อศูนย์
ศกึ ษาศลิ ปะธรรมชาติเดก็ รักปา่
98 มนี าคม ๒๕๕๘
