Page 33 - Skd 361-2558-03
P. 33

031

“ถ้าความเค็มเข้าสู่      ส�านักงานและโรงงานแต่งแร่	แต่ตัวเหมือง	                        ดร. ศักดิ์ชาย เพ็ชรตรา	รักษาการ	
สิ่งแวดลอ้ ม ผลิตผล      อยู่ใต้ดินลึกจากผิวดิน	๑๐๐-๓๐๐	เมตร	                       ผู้อ�านวยการสถาบันวิจัยและพัฒนา	มหา	
ทางการเกษตรจะได้รบั      กินอาณาบริเวณ	๙,๗๐๗	ไร่	                                   วิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ	กล่าวถึงการจัดการ
ผลกระทบระยะยาว                                                                      เกลือหางแร่	“ถ้าความเค็มเข้าสู่ส่ิงแวดล้อม	
การจัดเก็บหางแร่             ห่างออกไป	๗	กิโลเมตร	โครงการฯ	                         ผลิตผลทางการเกษตรจะได้รับผลกระทบ
ในพ้ืนทกี่ ว้างมาก       กว้านซื้อท่ีดินอีก	๕,๖๐๐	ไร่ใช้เป็นบ่อเก็บ                 ระยะยาว		การจัดเก็บหางแร่ในพ้ืนท่ีกว้าง
ก็นา่ กังวลเรอื่ งฝนุ่   หางแร่	แตร่ ะบวุ า่ จะใช้จริงเพยี ง	๒,๕๐๐	ไร่              มากก็น่ากังวลเรื่องฝุ่นเพราะเป็นที่ดอน	แม้
เพราะเปน็ ท่ดี อน แม้จะ                                                             จะปลูกต้นไม้ล้อมรอบ	ซึ่งตัวเหมืองจะเร่ิม
ปลกู ต้นไมล้ อ้ มรอบ”        ปกรณ์ชัย จันทาทุม	รักษาการผู้จัด	                      แล้วแต่ยังไม่มีการปลูกต้นไม้		การฉีดน้�า	
                         การโครงการฯ	อธิบายภาพรวมของวิธีท�า                         ลงไปยังผลึกเกลือก็ไม่ชัดเจนว่าจะควบคุม	
                         เหมืองว่า	ทางโครงการฯ	เจาะอุโมงค์เป็น                      ไม่ให้เกิดการฟุ้งกระจาย”
                         แนวลาดสา� หรบั ลา� เลยี งแรแ่ ละระบายอากาศ	
                         แล้วขุดเป็นช่องตามสายแร่ในแนวราบ	สลับ                          รศ. ดร. รงุ่ เรอื ง เลศิ ศริ วิ รกลุ 	อาจารย์
                         การเว้นเสา		แต่ละช่องกว้าง	๑๕	เมตร	เสา	                    ภาควิชาเทคโนโลยีธรณี	คณะเทคโนโลย	ี
                         กว้าง	๒๐	เมตร	แร่ท่ีขุดจึงมีเพียงหน่ึงใน	                  มหาวิทยาลัยขอนแก่น	ตั้งข้อสังเกตเร่ือง	
                         สามของปริมาณแร่ทั้งหมด	ส่วนที่เหลือคง	                     การขุดขยายความจุบึงทะเลสีดอเพื่อรองรับ
                         ไว้เป็นเสาคา�้ ยนั                                         นา้� ดิบ		แม้โครงการฯ	ระบวุ า่ จะไมม่ กี ารแยง่
                                                                                    น้�าจากประชาชน	แต่การขุดบึงสาธารณ-
                             ด้านการแต่งแร่นั้นใช้น�้าร้อนเป็นตัว	                  ประโยชน์จะส่งผลกระทบต่อความเค็มของ	
                         ท�าละลาย	แยกโพแทสเซียมคลอไรด์หรือ	                         น�้าหรอื แหล่งนา�้ ใตด้ ินหรือไม่
                         แมป่ ยุ๋ โพแทชเปน็ วตั ถดุ บิ ผลติ ปยุ๋ เคมี		ขณะ
                         โซเดียมคลอไรด์หรือเกลือแกงซ่ึงเป็นผล	                          โครงการเหมอื งโพแทชทบ่ี �าเหนจ็ ณรงค์
                         พลอยได้จะส่งเข้าสายพานใต้ดินไปพักที่บ่อ                    เป็นเหมืองใต้ดินแห่งแรกของไทย	ขณะ
                         เกบ็ หางแร่	รอถมกลับลงใตด้ นิ ท้งั หมด                     เหมือง	“บนดิน”	หลายแห่ง	เช่น	เหมือง
                                                                                    ลิกไนต์	จังหวัดล�าปาง		เหมืองทองค�า	
                             ปลงั่ ทพิ ยร์ กั ษ์ อาย	ุ ๗๘	ป	ี ขา้ ราชการ            จังหวัดเลยและพิจิตร	ต่างก่อให้เกิดผล	
                         ครูบ�านาญ	เล่าถึงโครงการท�าเหมืองทดลอง                     กระทบต่อระบบนิเวศและสุขภาพผู้คนใน
                         ที่เร่ิมมาหลายปี	“เคยกลัวว่าแผ่นดินจะถล่ม	                 ชุมชนใกล้เหมือง	โครงการเหมืองโพแทชที่
                         จะอยู่กันอย่างไร		ถึงตอนนี้ผ่านมา	๑๐	ปี	                   จงั หวดั อดุ รธานกี ถ็ กู ชมุ ชนตอ่ ตา้ นอยา่ งหนกั
                         กก็ ลายเปน็ เร่ืองเกา่ ไปแลว้ ”
                                                                                        อุตสาหกรรมเหมืองมอบบทเรียนให้
                             ปล่ังกลัวดินเค็มหลังเลิกเหมืองและ	                     สังคมหลายบทแล้ว	บทต่อไปจะเกิดขึ้นท่ี
                         ชาวบา้ นจะไม่มนี �า้ จืดใช้                                บ�าเหน็จณรงค์หรอื ไม่	•

                             “แต่ที่ลืมความตายก็เพราะอยากมี	
                         รายได้”

                             วันนี้ชาวบ้านต�าบลบ้านตาลท�านาปีละ
                         หนงึ่ ครง้ั 	นอกนน้ั ปลกู มนั สา� ปะหลงั 	เหมอื งจงึ 	
                         เปน็ ความหวงั ตามทโ่ี ครงการฯ	แจง้ ชาวบา้ น
                         ว่าจะมกี ารจา้ งงาน	๙๐๐	กวา่ อัตรา

                             สมชาย ท�านักตาล	ผู้ใหญ่บ้านหมู่	๘	
                         บอกเล่าว่า	เม่ือ	๑๐	กว่าปีก่อนพ่อของเขา
                         ขายทน่ี า		ทกุ วนั นท้ี ดี่ นิ ผนื นน้ั กลายเปน็ ทตี่ งั้
                         ส�านักงานและปากอุโมงค์เข้าเหมือง	อีกทั้ง	
                         โครงการฯ	ก็รับพ่อเป็นพนักงานรักษาความ
                         ปลอดภยั 	

                             “ดินที่นี่ถึงอย่างไรก็เค็ม		ผมอยากให้
                         เหมืองเกิดเพราะลูกหลานจะได้กลับมา	มัน
                         นา่ จะมีรายไดเ้ พม่ิ ขึ้นในชมุ ชนของเรา”

                             ขณะนักวิชาการในพื้นที่แสดงความ
                         กังวลถงึ การขุดสินแร่ใตด้ ิน

                                                                                    March2015
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38