Page 96 - Skd 361-2558-03
P. 96
เรอ่ื ง : สุเจน กรรพฤทธ ์ิ / ภาพ : บนั สิทธ ์ิ บุณยะรัตเวช
จินตนา แกว้ ขาว*
๑๘ ปีท่ี “สมรภูมิ (สง่ิ แวดล้อม) บ้านกรดู ”
ฉันเป็นคนอ�าเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เคยเป็นครู ราชบุรีแทน แต่ถึงปี ๒๕๔๘ ก็มีโครงการสร้างโรงงานถลุงเหล็กขนาด
โรงเรียนเอกชน แต่สุดท้ายก็ทนระบบโรงเรียนไม่ได้ เลยตัดสินใจไป ๒๐๐ ไร่ของเครือบริษัทสหวิริยาอีก ปี ๒๕๕๐ เลยต้องสู้อีกยก ก็
ขายของ สามเี ปน็ คนอา� เภอบา้ นกรดู ฉนั มาอยบู่ า้ นกรดู ตง้ั แตป่ ี ๒๕๒๕ แปลกท่ีเอกชนไม่ต้องมีที่ดิน เอาที่ดินสาธารณะในเขตป่าสงวนที่เป็น
เปน็ “แกนนา� ” ตงั้ แตเ่ มอื่ ไรไมร่ ู้ ป ี ๒๕๓๙-๒๕๔๐ เมอื่ ทราบวา่ ป่าพรุไปใช้ เรื่องน้ีถูกเปิดเผยและถึงวันนี้ยังเป็นคดีอยู่ในศาลปกครอง
บริษัทยูเน่ียน เพาเวอร์ ดีเวลลอปเมนท์จะมาสร้าง “โรงไฟฟ้าหินกรูด” ช้นั ตน้
(โรงไฟฟ้าถ่านหินก�าลังผลิต ๑,๔๐๐ เมกะวัตต์ กินเนื้อท่ี ๑,๒๐๐ ไร่) ท่ีปิดบ้านไปเคล่ือนไหว ๑๘ ปีท�าให้ไม่ได้ขายของ คนมีผล
คนในต�าบลธงชัย อ�าเภอบางสะพาน กับเทศบาลต�าบลบ้านกรูดก ็ ประโยชน์เรื่องท่ีดินก็มองเราเป็นฝ่ายตรงข้าม ไม่ซื้อของ สามีก็กู้เงิน
ต่อต้านในนาม “กลุ่มอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จนตอนนเี้ ปน็ หนแี้ ถมตดิ คกุ ไป ๔ เดอื นชว่ งปลายป ี ๒๕๕๔ (จากกรณี
บ้านกรูด” เราเป็นแม่ค้า ช่วยหาเสบียงหาข่าวสนับสนุน จู่ ๆ วันหน่ึง ขวางงานเลย้ี งระดมทนุ ของโรงไฟฟา้ ) โดนลอบยงิ สามครง้ั ฉนั โชครา้ ย
แกนน�าเลิก เรากับคนอื่น ๆ สู้ต่อ เจรจาอะไรก็ “ยกแผง” ไป ถึงจุด นายทนุ คิดว่าจะขม่ คนทนี่ ต่ี อ้ งจัดการฉันก่อน แต่เราภมู ใิ จที่ได้ทา�
หน่ึงสื่อมวลชน ข้าราชการ ติดต่อมาทางเรามากขึ้น ๆ คนนอกพ้ืนท่ี เราต้องทบทวนแผนพัฒนาประเทศใหม่ ก�าหนดได้อย่างไรให ้
เลยมองฉนั เปน็ แกนน�าไป ภาคใตต้ อนบนเปน็ พน้ื ทอี่ ตุ สาหกรรมหนกั ทกุ วนั นเ้ี รารบั เรอ่ื งทอ่ งเทยี่ ว
คนบ้านกรูดร้อยละ ๙๙ สู้กับโรงไฟฟ้า คนไม่เคลื่อนไหวก็ แม้มีด้านลบแต่ไม่ท�าลายท้องถิ่นมากเท่าโรงงานอุตสาหกรรมและ
สนับสนุนโดยติดธงเขียวสัญลักษณ์ต่อต้าน เราแบ่งงานกัน เช่น โรงไฟฟา้ เรายงั แกเ้ ปน็ กรณีได้ ไม่ว่าเรือ่ งคนเหน็ แก่ตวั น้�าเสยี ฯลฯ
แบ่งกันอ่านรายงานประเมินผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (EIA) ที่ออก ฉันคือคนธรรมดา รักบ้านเกิด ไม่ฟังหรอกถ้าใครจะมาห้าม ทุก
มาในปี ๒๕๔๑ ชาวประมงอ่านจนรู้ว่าจุดท่ีท�าท่าเรือย่ืนออกไปใน วนั นก้ี ว็ างแผนวา่ จะสแู้ บบไหน มปี จั จยั ทตี่ อ้ งคดิ ถา้ จะตอ่ ส ู้ เรารวู้ า่ รฐั
ทะเลเพื่อขนถ่ายถ่านหินใต้น้�ามี “แนวปะการังหินกรูด” พวกเขารู ้ ไมเ่ คยยอมรบั ภาคประชาชน หลงั รฐั ประหาร ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗
จากประสบการณว์ า่ นคี่ อื ทรพั ยากรทตี่ อ้ งรกั ษา เราเลอื กใชข้ อ้ เทจ็ จรงิ แยก่ วา่ เดมิ เคลอื่ นไหวล�าบาก เกดิ ความขดั แยง้ ทางความคดิ ฉนั พดู
มาสู้มากกว่าพูดเชิงวิชาการซึ่งมักเข้าทางนักวิชาการท่ีอ้าง “แบบ เสมอวา่ ใครมาสหู้ มด ทกุ พรรคการเมอื งหนนุ การพฒั นาผดิ ทาง ทหาร
จา� ลองสถานการณ์” ซ่ึงอยู่บนหลักการค�านวณท่ีไม่เป็นจริง กห็ นนุ ดงั นนั้ ไมว่ า่ ใครมอี า� นาจ จงรกั ตวั เราเอง ภาคประชาชนตอ้ งแลก
ท่ีติดป้ายว่า “มึงสร้างกูเผา” เปลี่ยนบทเรียนกัน นี่คือทุนส�าหรับสู้
คือการต่อสู้ข้ันหัวชนฝาระหว่างปี ในอนาคต ตอนนเี้ ราไดแ้ ตเ่ กบ็ แรงรอ
๒๕๔๒-๒๕๔๔ เราโดนขอ้ หาขดั ขวาง * ประธานกลุ่มอนุรักษ์ธรรมชาติและส่ิงแวดล้อมบ้านกรูด จังหวะ ท�าความสะอาดศาลาริมหาด
การพัฒนา รับเงินต่างชาติ จนข้อมูล ทางสาย (ส่วนหนึ่งของหาดบ้านกรูด)
ค่าโง่การก่อสร้างโรงไฟฟ้าท่ีมากถึง หมายเหตุ : สภามหาวิทยาลัยรามค�าแหงมีมติเป็นเอกฉันท์ พื้นที่สาธารณะของชุมชนซ่ึงคร้ังหน่ึง
๓.๔ แสนล้านบาทออกมา ทุกอย่าง ในการประชุมเม่ือวันที่ ๒๖ มกราคม ๒๕๕๕ มอบปริญญา โรงงานถลุงเหล็กต้องการเอาไปสร้าง
ก็เปลี่ยนไป ในที่สุดปี ๒๕๔๗ คณะ รฐั ศาสตรบณั ฑติ กติ ตมิ ศกั ด ิ์ มหาวทิ ยาลยั รามคา� แหงใหแ้ กน่ าง โรงงาน นี่เป็นปฏิบัติการท่ีไม่ต้องออก
จนิ ตนา แกว้ ขาว แกนนา� กลมุ่ อนรุ กั ษธ์ รรมชาตแิ ละสง่ิ แวดลอ้ ม
รัฐมนตรีก็มีมติย้ายโรงไฟฟ้าไปสร้างที่ บ้านกรูด ในฐานะท่ีต่อสู้เพื่อปกป้องบ้านเกิดมาโดยตลอด ไปประทว้ ง
94 มีนาคม ๒๕๕๘
