Page 175 - Skd 365-2558-07
P. 175
ตี ๒ ผมมายืนรออยู่หน้าท่าเรือปากบารา เรือประมงพื้นบ้าน “พ่ีรออีกช่ัวโมงกว่านะ พอพระอาทิตย์ขึ้น สว่างแล้ว เราถึงจะ
หรอื เรอื หวั โทงลกั ษณะเปน็ เรอื หางยาวขนาดใหญห่ ลายสบิ ล�ำลอยลำ� ลงมอื สาวอวน” หลงพดู พลางจดุ บหุ รขี่ นึ้ สบู ขณะเครอื่ งยนตเ์ รอื ดบั ลง
อยู่หน้าท่าเรือ หลง หนุ่มใหญ่วัย ๔๐ ปี เจ้าของเรือท่ีจะให้ผมไป ท�ำให้เรือโคลงมากขึ้น คนออกทะเลทราบดีว่า หากจะเมาเรือก็อยู่
ดว้ ย ไมพ่ ดู อะไรมากเขากพ็ าผมลดั เลาะกระโดดขา้ มไปตามเรอื ทจ่ี อด ในชว่ งเวลาน้แี หละ
เรียงเป็นแพ ก่อนจะถึงเรือของเขาที่อยู่ด้านนอกสุด หลงกับเพ่ือน
อีกคนเรม่ิ สตาร์ตเครื่องยนต์ออกเรอื ทนั ที “แตก่ อ่ นผมเปน็ ไกด ์ พานกั ทอ่ งเทยี่ วมาเกาะตะรเุ ตา เกาะอาดงั
แทบทุกเกาะแถวน้ีแหละ แต่รายได้ไม่แน่นอน จึงซ้ือเรือเก่ามา
เรือค่อยๆ แล่นจากท่าสู่ทะเล พร้อมเรือประมงเล็กหลายล�ำ ซ่อมแซมออกจับปลาทู รายได้ดีกว่ากันเยอะ... วันก่อนจับปลาได ้
หลงดับไฟเมื่อพ้นปากอ่าว เราอยู่ท่ามกลางความมืดมิดจริงๆ มอง ราวหมื่นบาท วันนี้ไม่รู้จะได้เท่าไหร่” หลงผู้ดูลักษณะท่าทางการ
ไปขา้ งหนา้ ไมเ่ หน็ อะไรเลย นอกจากเสยี งเครอื่ งยนตเ์ รอื หลงมน่ั ใจ พดู จาเหมอื นคนเมืองมากกว่าจะเป็นชาวบา้ นหาปลาคยุ ให้เราฟงั
วา่ เรอื รกั ษาระยะแตล่ ะล�ำไกลพอควร ผมนอนทบั ตาขา่ ยอวนมองดู
ดาวพราวฟา้ ไปตลอดทางราวกบั จะน�ำเรอื ลำ� นอ้ ยไปสจู่ ดุ หมายกลาง ไม่นานอาทิตย์ดวงกลมโตค่อยๆ โผล่ขึ้นเหนือขอบทะเล ขับ
ทะเล เห็นทางช้างเผือกพาดผ่านท้องฟ้ายามรัตติกาล ขณะรอบตัว แผน่ นำ�้ ใหด้ สู วา่ งไสว เหน็ ระลอกคลนื่ เปน็ สที องระยบั หลงกบั เพอ่ื น
มแี ต่ความมืด เปน็ ความปตี ิ สขุ สงบ อยา่ งบอกไม่ถกู สวมถุงมือ น�ำถังพลาสติกออกจากลัง และเร่ิมสาวอวนหน้ากว้าง
๒-๓ เมตรขนึ้ มา ไมถ่ งึ นาทปี ลาทตู วั แรกกต็ ดิ ตาขา่ ย ตามดว้ ยตวั ท ี่ ๒,
เรือเร่ิมโคลงเคลงมากข้ึน คล่ืนลมแรง น้�ำกระเซ็นเข้าเรือ เรือ ๓, ๔ ...ต่อเน่ือง สองหนุ่มช่วยกันแกะปลาทูออกจากตาข่ายโยนลง
หัวโทงยังแล่นโต้คลื่นไปอีก ๒ ช่ัวโมงจนเราเห็นเกาะตะรุเตาเป็นเงา ถงั ไมน่ านถงั กเ็ ตม็ เราชว่ ยกนั ยกปลาไปเทใสล่ งั พลาสตกิ ขนาดใหญ่
ทะมนึ อยดู่ า้ นหนา้ หลงคอยดจู อมอนเิ ตอรข์ องเครอ่ื งเอกโคซาวเดอร์ โกยน้�ำแข็งลงไป แล้วน�ำถังมาใสป่ ลาทอู ีก
อันเป็นอุปกรณ์ที่แสดงว่าใต้ท้องน�้ำมีฝูงปลาอยู่หรือไม่ สักพักเขา
บอกว่าพบแล้ว เพ่ือนร่วมงานจึงเร่ิมปล่อยตาข่ายอวนจากด้านหน่ึง มองไปรอบๆ เห็นเรือหัวโทงอีกหลายล�ำสาวอวนจับปลาท ู
ของเรือลงสู่ทะเล ท่นุ ธงสแี ดงพาอวนลอยไปไกลเกอื บ ๑ กโิ ลเมตร ขนึ้ มา แต่ละล�ำจะมีระยะไมเ่ ขา้ ใกล้กนั เพอ่ื หลีกเลย่ี งอวนพันกัน
“มาจับปลาแถวน้ีแทบทุกวัน ไม่มีคำ� ว่าผิดหวัง ปลาเยอะจริงๆ
แตห่ ากมีมรสมุ กอ็ อกเรือไมไ่ ด้ แบบวันนี้กเ็ สยี่ งเอา” หลงบอก
ผมเหน็ ปลาดาบ ปลาอนิ ทร ี ฯลฯ ปะปนมา มนั คงตดิ ตามมากนิ
ปลาทูจึงติดอวนมาด้วย มีปลาชนิดหน่ึงคล้ายปลาสิงโต ติดอวน
มาทีไรหลงจะเอาค้อนทุบก่อนโยนลงทะเล เขาว่าเข้ียวมันมีพิษมาก
ชาวประมงเจอต้องทบุ หวั ให้แบน
การสาวอวนท�ำได้ค่อนข้างช้าเพราะปลาติดมาเยอะมาก ต้อง
เสียเวลาแกะออกจากตาข่าย หลงบอกว่าต้องไปถึงท่าเรือก่อน ๑๐
โมงเช้า เนื่องจากตลาดปลาเร่ิมแล้วและปลาทูจะไม่สดหากไปถึง
สายกว่านี้ แต่ผมยังเห็นทุ่นธงแดงอยู่ห่างไปหลายร้อยเมตร หลง
ตดั สนิ ใจสาวอวนข้นึ อย่างเดียว ไม่แกะปลาเพอ่ื ให้กลบั ทันเวลา
ดเู หมอื นเรอื ทกุ ลำ� จะรเู้ วลาด ี ไมน่ านเรอื ประมงพนื้ บา้ นกท็ ยอย
เขา้ ฝง่ั
ชวั่ ระยะเวลาไมถ่ งึ ๓ ชวั่ โมง หลงจบั ปลาทไู ดร้ ว่ ม ๒๐๐ กโิ ลกรมั
ราว ๒,๐๐๐ กว่าตัว หากคิดวา่ ๑ กโิ ลกรมั ไดป้ ลา ๑๐-๑๕ ตวั ขาย
แมค่ า้ จะไดป้ ระมาณกโิ ลกรมั ละ ๓๐-๕๐ บาท แลว้ แตข่ นาดของปลา
เมอ่ื สาวอวนขนึ้ มาหมด คาดวา่ วนั นน้ั หลงนา่ จะไดเ้ งนิ ไมต่ ่�ำกวา่
๘,๐๐๐ บาท ซง่ึ สะทอ้ นความอดุ มสมบรู ณแ์ หง่ ทอ้ งทะเล จงึ ไมแ่ ปลกใจ
ทีป่ ากบารามเี รือประมงพืน้ บ้านร่วม ๕๐๐ ลำ�
ผมนั่งตรงหัวเรือ ช่วยแกะปลาทูออกจากตาข่ายอวน บางตัว
โดนปลาอื่นกัดขาดไปครึ่งตัว ก็โยนกลับลงทะเล เรือแล่นช้าลง
ด้วยน�้ำหนักปลา โต้คลื่นโยกเยกมากกว่าตอนมา แดดเร่ิมแรง ไม่ม ี
แสงดาวนำ� ทาง
กอ่ นหนา้ นเี้ พยี ง ๘ ชว่ั โมง ในความมดื มดิ ทะเลสดี �ำสนทิ มแี ต่
ดาวนบั ล้านระยิบระยบั บนทางชา้ งเผือก ราวกับอย่กู ันคนละโลก
เปน็ การเดนิ ทางในความทรงจำ� อนั ไมร่ ลู้ มื อกี ครง้ั หนงึ่
กรกฎาคม ๒๕๕๘ 175
