Page 117 - Skd 361-2558-03
P. 117
เรื่อง : สุเจน กรรพฤทธิ ์ / ภาพ : บันสิทธ ์ิ บุณยะรัตเวช
เร่อื งเล่า “ทา้ ยครวั ”
ของ กิ่งกร นรินทรางกุล*
ก่ อนปี ๒๕๕๑ ดิฉันท�ำงำนกับองค์กรพัฒนำเอกชนในประเด็น ใชส้ ารเคม ี ใชย้ าแคไ่ หน เราตอ้ งเปลยี่ นวธิ คี ดิ วา่ อะไร “สะอาด” อะไร
“สกปรก” ในระบบผลิตอาหารอุตสาหกรรม ไก่ที่เราเช่ือว่าสะอาด
กำรปกปอ้ งทรพั ยำกรธรรมชำต ิ เคยเปน็ ผอู้ ำ� นวยกำรมลู นธิ พิ ฒั นำภำค อาจใช้สารเร่งโตท่ีล้างไม่ได้ ต่างจากไก่เลี้ยงปล่อยธรรมชาติที่คลุกดิน
เหนอื แตป่ ระเดน็ ทเ่ี รำจบั มนั ด ู “ไกล” มำก ลองคดิ ถงึ “เขตกำรคำ้ เสร”ี เรามองว่าสกปรก แตแ่ คต่ ้มก็ไม่มอี ะไรตกคา้ ง
จะนกึ ไมอ่ อกวำ่ มนั คอื อะไร เลยคดิ วำ่ ตอ้ งคยุ ภำษำเดยี วกบั คนสว่ นมำก
ของสังคม การเลือกกินคือ “การตัดสินใจทางการเมือง” ถ้าทุกคนถามหา
ไก่เล้ียงธรรมชาติ พ่อค้าก็ต้องหามาขาย สุดท้ายบริษัทใหญ่ต้อง
และเรื่องทั้งหมดไม่ว่ำทรัพยำกร เขตกำรค้ำเสรี ฯลฯ เก่ียวพัน เปล่ียนระบบเล้ียง ทางเลือกของอาหารจะมากขึ้น ภูมิปัญญาเร่ือง
อยำ่ งยิง่ กับ “อำหำร” อาหารจะกลบั มา เรายงั ชว่ ยใหเ้ กษตรกรทเ่ี ลยี้ งตวั เองโดยไมท่ �าฟารม์
กับบริษัทขนาดใหญ่ และร้านค้ารายย่อยอยู่ได้ การส่งเสริมอาหาร
ตั้งแต่ปี ๒๕๕๑ พอเริ่มงำนที่มูลนิธิชีววิถี (BioThai) แคมเปญ ตามฤดูกาล ตามธรรมชาติ เป็นการชะลอการเปิดพ้ืนท่ีขนาดใหญ ่
ทท่ี ำ� ตงั้ แตบ่ ดั นน้ั คอื “กนิ เปลย่ี นโลก” เพรำะกำรกนิ เปลย่ี นโลกได ้ ลอง เพ่ือผลิตอาหารเหล่านี้ เราจะรักษาป่าไว้ ได้ ใช้พลังงานน้อยลง ลด
ดูไก่บ้ำนในตลำดที่เลี้ยงแบบธรรมชำติจะผอมมำกแม้อำยุมำกกว่ำ การสร้างโรงไฟฟ้าเพิ่มเติม และรักษาระบบนิเวศไว้ เราท�าตอนน ี้
๖ เดือน เม่ือเทียบกับไก่ท่ีเลี้ยงโดยบริษัทผลิตอำหำรขนำดใหญ่ท่ีใช้ ยงั ทนั เพราะระบบอาหารพน้ื บา้ นของเรายงั มเี หลอื ในตา่ งจงั หวดั ขณะ
เวลำเพียงไม่กี่เดือนไก่จะอ้วนและมีเน้ือหน้ำอกแน่น ซ่ึงน่ำสงสัยว่ำ ที่ยุโรปชว่ งหน่งึ แทบหายไปท้ังหมด
มีกำรใช้ยำหรือสำรเคมีหรือไม่ เร่ืองนี้มีกำรปฏิเสธมำตลอด แต่เรำก็
เห็นควำมผิดปรกติได้ง่ำย ๆ จำกไก่สองแบบทข่ี ำยในตลำดสด หา้ หกปีท่ีผ่านมาเราทา� ไดแ้ คร่ กั ษาผืนดินท�าการเกษตรธรรมชาติ
เล็ก ๆ ของเกษตรกรรุ่นใหม่บางกลุ่มที่มีความพยายาม และยังต้อง
ลองคิดต่อไปอีก ไก่ หมู กินอำหำร เช่นข้ำวโพดท่ีมีกำรตัดแต่ง ท�าต่อไป เรารับเงินเดือนมาท�าจึงไม่ใช่การเสียสละอะไร แค่อยากมี
พันธุกรรม (GMO) ในหลำยพื้นท่ีเพำะปลูก ซ่ึงยังไม่รู้ผลกระทบต่อ อาหารดี ๆ ท�าเพื่อตัวเอง ในแง่ของการรณรงค์เร่ืองนี้เราไม่ต้องการ
สุขภำพระยะยำว ค�ำถำมคือเรำกินอะไรกันอยู่ เนื้อสัตว์เหล่ำน้ีถูก “ขบวนแห่ / วีรบุรุษ” แล้วก็ให้คนอ่ืนทา� ตามโดยไม่ต้ังค�าถาม เราต้อง
สง่ มำโดยไมก่ บ่ี รษิ ทั ผบู้ รโิ ภคกลบั ไมเ่ คยตงั้ คำ� ถำม เรำไมร่ ตู้ วั ว่ำสงิ่ ท่ี สนใจความเป็นธรรมและวิธีการสู้ด้วย ทั้งหมดคือการเมือง นโยบาย
ถกู ควบคมุ มำกทส่ี ดุ ในเวลำนค้ี อื “อำหำรกำรกนิ ” เรอื่ งนตี้ อ่ ใหม้ สี ตำงค์ กฎหมายดี ๆ ต้องมีแรงสนับสนุนจากพลเมืองถึงจะเป็นจริงและมีผล
ก็อย่ำคิดว่ำจะหำของดี ๆ ที่ปลอดจำกเร่ืองข้ำงต้นได้ เพรำะเรำไม่มี เราจะไม่ใช้วิธีท่ีเอ็นจีโอจ�านวนหน่ึงท�า คือพูดเรื่องสิทธิ แต่ไม่เคารพ
ตวั เลอื กในกำรซอื้ เลยบนชนั้ ในซเู ปอรม์ ำรเ์ กตหรอื ร้ำนคำ้ เรำไมร่ วู้ ำ่ เรำ คนในสังคมว่าเขาก็คิดเป็น เราจะไม่ส่งเสริมกระบวนการท่ีท�าผิด
กินอะไรเขำ้ ไป หลักการน้ีเพราะไม่เป็นผลดีในระยะยาวท่ีจะท�าให้คนมีส่วนร่วม
มากขน้ึ
“ระบบอำหำรท่ีดี” พลเมืองช่วยกันสร้ำงได้ด้วยกำรเจียดเวลำมำ
ท�ำกบั ขำ้ วเอง ซอื้ ของในตลำดสด ลองถำมแมค่ ้ำวำ่ ผกั เนอ้ื มำจำก *รองผอู้ า� นวยการมูลนธิ ิชวี วิถี (BioThai)
ไหน ไม่ยำกและไม่ต่ำงจำกซ้ือโทรศัพท์มือถือท่ีเรำชอบตรวจสอบ
คุณสมบัติกันละเอียด ดังนั้นอย่ำบอกว่ำไม่มีเวลำเพรำะเรำต้องรับ
มันเข้ำร่ำงกำย ทุกวันนี้เรำกินอำหำรท่ีผลิตจำกระบบอุตสำหกรรม
อำหำรขนำดใหญ่ที่ไม่มีทำงรู้ได้ว่ำเขำผลิตอำหำรที่เรำกินอย่ำงไร
มนี าคม ๒๕๕๘ 115
