จดหมายจากป้าเฉิน ว่าด้วยเรื่องภูเก็ต
(ต่อจากฉบับที่แล้ว)

(๔) ที่นี่มีน้อยคนจะเข้าไป เพราะคนที่ไม่ตีกอล์ฟจะไม่รู้ว่าที่นี่มี Blue Canyon สนามกอล์ฟที่สวยระดับโลก และแพงระยับเช่นกัน แพงขนาดแค่คิดว่าแพงแล้ว ของจริงแพงกว่านั้นอีก อยู่บนถนน ๔๐๒ เลยปากทางเข้าสนามบินไปนิดหน่อย เลี้ยวซ้ายเข้าไป ออกแบบโดย Jack Niclaus หรือพวกนักกอล์ฟเรียกว่า เจ้าหมีทอง แค่ค่าออกแบบเป็นเงินหลายล้านยูเอสดอลลาร์นะจ๊ะ

มองจาก tee off หลุม ๑ เห็นทะเลสาบ (ขุดเอง) ด้วยบารมี ง เงิน บันดาลได้ทุกอย่าง เราเองก็ใฝ่ฝันว่าต้องมาเล่นกอล์ฟที่นี่ให้ได้ once in a life time วันนี้แค่มาแหยม ๆ ก่อน ดูลาดเลา สวยมากทั้งสองสนาม มองเห็นเรือบินขึ้น-ลงด้วยระยะเผาขน แค่ดูวิวก็คุ้มแล้ว ของที่ขายในร้าน pro shop ถูกที่สุดคือ tee ๑๐ อัน ๕๐ บาท ข้างนอกขาย ๑๐ บาท (ค่าพิมพ์คำว่า Blue Canyon ๔๐ บาทไง) ผ้าเช็ดตัวผืนละ ๕๐๐-๖๐๐ บาท เสื้อ หมวก กางเกง ถุงมือ แพงกว่าที่อื่น (ที่แพงมากแล้วถึงสองสามเท่า) ขนาดที่เก็บรถ cart กับที่กินข้าวแคดดี้ยังหรูเลย

(๕) ขอแนะนำที่ขับรถแปลก ๆ น้อยคนจะเข้าไปเส้นนี้ คือถนนขนานกับรั้ว runway ออกจาก Blue Canyon ไปตามถนน ๔๐๒ เลี้ยวซ้ายตรงป้ายเขียวชี้ทางไปสนามบิน เป็นถนน back road ยาว ๖ กม. ช่วงขนานกับสนามบินยาว ๓ กม. เป็นทางเล็ก ๆ ลาดยาง วิ่งได้เฉพาะรถเก๋ง รถจี๊ป มีกระบือสามสี่ตัวยืนเล็มหญ้า ยืนเคี้ยวเอื้องมองดูฝรั่งเช่าเหมาลำมาเที่ยวเกาะภูเก็ต เป็นความสนุกดี

(๖) ใครที่กลับทางเรือบินให้เลือกที่นั่งด้านริมหน้าต่างซ้ายมือ (แถว A, B) เพราะวิวตอนเครื่องไต่ระดับนั้นสวยมาก เห็นพังงาทั้งอ่าว เห็นแม่น้ำคดเคี้ยวไหลผ่านป่าชายเลนสีเขียวเข้มลงทะเลสีมรกต เห็นเรือยอตช์วิ่งตัดคลื่น เที่ยวรอบเกาะแก่งต่าง ๆ สีขาวยาวของฟองคลื่นท้ายเรือสวยมาก เป็น bird eye view ที่ไม่ต้องไปเช่าเฮลิคอปเตอร์ บินดูให้เสียสตางค์ ใครบินเที่ยวกลางวันแดดเปรี้ยง จะยิ่งสวยมาก และพอไต่ระดับแล้ว ต้องรอจนออกจากเขตสุราษฎร์ฯ ทีนี้จะบินขนานกับฝั่งอ่าวไทยไปเรื่อย ๆ เห็นหาดทราย ชายหาด ชุมพร ประจวบฯ สวยมาก พอเข้าเพชรบุรีเริ่มไม่สวย อีกประเดี๋ยวเตรียมลงได้

ใครบิน flight TG 630 จะเป็นเครื่องโบอิ้ง ๗๗๗ ลำโต จุกว่า ๓๐๐ คน ให้รีบเช็กอินแล้วขอนั่งที่เบอร์ 68 A, 69 A, B (ถ้ามาเป็นคู่ เพราะเป็นท้ายลำ นั่งแค่สองคน จู๋จี๋สะดวก ดูวิวได้ด้วย) รู้เคล็ดลับนี้ เพราะตอนไปเนปาล ได้ที่นั่งบน B 777 แบบเดียวกัน จึงชอบและติดใจ ขอทุกครั้ง

ใครชอบถ่ายรูป นั่งแถว ๖๘, ๖๙ จะถ่ายได้ เพราะไกลปีกเครื่องบินที่สุด (ถ้ารวยกว่านี้ให้ตีตั๋วชั้น business ซึ่งอยู่หน้าสุด ซึ่งว่างมากเลือกนั่งได้ทุกแถว) ใครถ่ายวิดีโออย่าลืมถ่ายจนอดกินอาหารซะล่ะ ห้ามพลาดตอนเครื่องบินกำลังขึ้นใหม่ ๆ ๑๐ นาทีแรก!

อนึ่งข้อมูลทั้ง (๖) ข้อนี้ มิได้อ่านมาจากไหนนะคะ เป็น first hand experience ที่ประสบมาเอง และชอบที่จะเผยแพร่ให้ความรู้แก่คนอื่น ใครที่ไปแล้วอาจเห็นไม่ตรงกันก็ได้ เพราะคนเราชอบไม่เหมือนกัน

อนึ่ง (๒) ถ้าจะให้เกียรติ เวลานำไปเขียนกรุณา quote ที่มาด้วย ว่าผู้แนะนำเป็นใคร เพื่อเป็นเกียรติแก่คนรุ่นหลังและลูกหลานสืบไป !

ขอให้นายรอบรู้ จงขยันเที่ยว ขยันจด ขยันจำ นำสิ่งดี ๆ (ประหยัด ๆ) มาสู่นักเที่ยวทุกรุ่น ทุกเพศทุกวัย ทุกฐานะเศรษฐกิจด้วยเถิด (ป้าเฉิน ปราณีอินทร์/กรุงเทพฯ)

เรื่องสนามกอล์ฟแพงหรูระดับนั้น นายรอบรู้ขอผ่านด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวนะป้าเฉิน แต่ชอบใจคำแนะนำ เรื่องที่นั่งบนเครื่องบิน แม้ว่าจะไม่ค่อยมีโอกาสได้นั่งสักเท่าไร แต่หากว่ามี ก็จะไม่พลาดที่นั่งเบอร์ที่ป้าเฉินแนะนำไว้ ขอขอบพระคุณป้าเฉินอย่างสูงสำหรับคำแนะนำต่าง ๆ และจะพยายามปรับปรุงให้นายรอบรู้ รู้รอบเรื่องเที่ยวและเป็นเพื่อนนักเที่ยวได้ทุกเพศทุกวัยทุกฐานะจริง ๆ