Page 106 - Skd 365-2558-07
P. 106

คุณลุงกลับสระบุรีจนถึงท่ีหมายในเวลาตี  ๑   คุณลุงกล่าว เราอยู่แล้วเห็นความเคล่ือนไหวของเรา”
ขอบคุณและขอเบอร์โทรศัพท์ไว้ก่อนพี่เพ็ญจะขอถ่ายรูปคู่คุณ              แสงไฟบนท้องถนนกลับมา  ส่องคราบน�้ำมันเคร่ืองติด
ลุงเพ่ือโพสต์ในเฟซบุ๊ก  แสงแฟลชสว่างวาบฉาบรอยยิ้มกว้าง บนมือขาวอวบของเพ็ญพิมล เรานึกถึงเหงื่อชุ่มเต็มหลังขณะท่ี
ของคุณลุงอยู่สองสามคร้ัง หลังจากน้ันชายชรายื่นเงิน ๑,๐๐๐ เธอซ่อมรถเสีย เธอต้องทนร้อนทนเหน่ือยแบบน้ีมา ๓ ปีแล้ว
บาทให้เธอเป็นการตอบแทน  เธอรับเงินนั้นอย่างง่ายดาย อย่างน้อยเธอก็ได้ช่วยให้คนกลับถึงบ้านทุกวัน  ทั้งส่งเขาใน
ง่ายดายจนเกิดเป็นค�ำถามติดค้างในใจเราว่าท�ำไมถึงรับเงิน ฐานะแท็กซ่ีและส่งเขาในฐานะจิตอาสา   เรามองแสงไฟสี
และท�ำไมถึงโพสต์รูปขึ้นเฟซบุ๊ก ?                                     เหลืองนวลสวยข้างทางท่ีส่องสว่างท่ามกลางความมืด
ขณะเดินทางกลับจากสระบุรี  เพ็ญพิมลเล่าเรื่องการ                      แสงไฟเหล่านั้น...ช่างไม่ต่างอะไรกับพ่ีเพ็ญพิมล
เดินทางของชีวิตท่ีไม่ราบเรียบว่า  ๓  ปีก่อนเธอคือคนขับรถตู้เส้น
จตุจักร-มีนบุรี   ชีวิตที่สุขสงบหายไปทันทีหลังจากเธอมีปัญหา
กับสามีและต้องแบกรับภาระหน้ีสินก้อนโตพร้อมเล้ียงลูกอีก
สามคน รวมถงึ พอ่ และแม ่  ฉะนนั้ เวลานงี้ านจติ อาสาและเพอื่ น ๆ

๐๒.๐๐  น.  หัวหินในชมรมฅนของแผ่นดินคือความสุขในแต่ละวันของเธอ
ท้องถนนไร้แสงไฟไปช่วงหนึ่ง  เราอาศัยความมืดถาม
คำ� ถามทค่ี อ่ นขา้ งละเอยี ดออ่ นจนตอ้ งซอ่ นความกงั วลไวใ้ นแววตา  ใกล้เวลากลับบ้านของนักตระเวนราตร ี แท็กซ่ีหลายคัน
“พี่รับเงินเวลามีคนให้ พ่ีไม่กลัวใครมองว่าพี่ท�ำงานจิต จอดรอผู้โดยสารตามย่านสถานบันเทิง  หลายคันรอผู้โดยสาร
อาสาเพื่อเงินเหรอคะ”                                                 ท่ีก�ำลังเดินทางมากรุงเทพมหานครตามสถานีขนส่ง   ขณะท่ี
เราคาดว่าพ่ีเพ็ญจะโกรธ  แต่เธอกลับหัวเราะร่วน บางคันรอผู้โดยสารอยู่ท่ีต่างจังหวัด
อารมณ์ดี  ตอบเราอย่างโผงผางตรงไปตรงมาตามสไตล์สาว                     รถแท็กซ่ีสีเขียวขับลัดเลาะซอกซอยในอ�ำเภอหัวหิน
เปร้ียวซ่ามั่นใจ                                                     จนมาถึงหมู่บ้านจัดสรรแห่งหน่ึง  สมหมาย สาลีสังข์  หรือ
“พ่ีคิดว่าถ้าจะช่วยใครเราก็ต้องไม่เดือดร้อน  อุปกรณ์ ลุงสมหมาย ช้ีแจงแก่ยามประจ�ำหมู่บ้านว่าต้องมารับผู้โดยสาร
ที่น้องเห็นในรถพี่ พ่ีต้องซื้อเองทุกอย่าง น้�ำกล่ันเอย น�้ำมันเอย ท่ีหมู่บ้านแห่งน้ีเวลาตี ๔ ก่อนจะขอจอดนอนภายในหมู่บ้าน
แบตเตอรี่เอย  พี่คิดว่าเราเอาเงินที่เขาให้ไปซื้ออะไหล่ต่าง ๆ มา ท่าทางสุภาพอ่อนน้อมบวกแววตาจริงใจท�ำให้ยามอนุญาต
เพิ่ม บางครั้งก็เข้าเนื้อเหมือนกัน แต่พี่ไม่สนใจ ทุกอย่างอยู่ท่ี อย่างง่ายดาย  ทันทีที่จอดรถดับเคร่ืองสนิทชายผิวขาวเหลือง
คนจะมอง เรามีเหตุผลของเรา  เราไม่เคยกรรโชกเขาว่าพ่ีต้อง ร่างเล็กในชุดฟอร์มแท็กซี่สีครีมรีบกินอาหาร  “ม้ือเย็น”  คือ
ให้หนู ๕๐๐ ค่าพ่วงแบตฯ นะ ถ้าใครให้ก็เพราะเขาอยากให้ ขนมปังและนมหน่ึงกล่อง ก่อนจะถอดเครื่องแบบแท็กซี่แขวน
แล้วพี่ก็ไม่เคยเลือกช่วยเฉพาะรถหรู พี่ช่วยตั้งแต่รถมอเตอร์ไซค์ ไว้อย่างเรียบร้อย รีบแปรงฟันล้างหน้าทาแป้งและกลับเข้ามา
แท็กซี่  ยันสิบล้อ”                                                  ในรถ  เก็บกระเป๋าสตางค์อย่างมิดชิด  ลดกระจกลงมาประมาณ
“แล้วท�ำไมต้องถ่ายรูปข้ึนเฟซบุ๊กคะ”                                  หนึ่งในส่ี  เพื่อติดผ้าลูกไม้กันยุง  ปรับเบาะเอนลง  ไม่ถึง  ๕  นาที
“เช่ือไหม บางครั้งท้ังเหนื่อยท้ังท้อ แต่พอดูรูปพวกนี้ หลังปิดไฟ ชายท่ีนอนคุดคู้บนเบาะสีขาวก็ส่งเสียงกรนเบา ๆ
แล้วเราย้ิมออก  ได้ช่วยคนท่ีเราไม่รู้จักมันรู้สึกดีนะ  เป็นก�ำลังใจ  ก่อนที่เขาจะหลับไป  ระยะเวลาราว  ๓  ช่ัวโมงจาก
 ให้เราท�ำงานต่อ  พี่ไม่กลัวคนจะมองว่าเราอวดความดี พี่เฉย กรุงเทพฯ  ถึงหัวหิน  คุณลุงสมหมายเล่าถึงกุญแจแห่งความ
 มากเพราะพี่ไม่ได้ออกส่ืออะไรใหญ่โต  รูปนี่ก็ให้เพ่ือน ๆ ที่รู้จัก ส�ำเร็จในการประกอบอาชีพแท็กซ่ีตลอด ๑๖ ปีที่ผ่านมา  เขา

TNaumxbie  rs  ๗,๐๖๖จ�ำนวนใบอนุญาตขับรถยนต์แท็กซี่
                                                     ที่ถูกกรมการขนส่งทางบกยึดกรณีผู้ขับขี่แท็กซี่ท�ำผิดกฎหมายในปี  ๒๕๕๕
                                                                     (http://www.appdisqus.com/2015/05/26/taxi-dlt-check-in.html)

106 กรกฎาคม ๒๕๕๘
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111