Page 185 - Skd 361-2558-03
P. 185
ทรี่ าบกวา้ ง ผมพบตวั เองเจบ็ ขา ตงึ ไปหมด เมอ่ื ถงึ บรเิ วณกางเตน็ ท์ ในความมืดรอบตัว ผมมาน่ังสงบอยู่ท่ีก้อนหินติดหน้าผา วิว
กน็ า� เอกสารจองเตน็ ทแ์ ละเครอ่ื งนอนจากศนู ยบ์ รกิ ารนกั ทอ่ งเทย่ี วไป เบื้องหน้าเป็นเมืองเล็กๆ มีไฟระยิบระยับ และมีไฟตามถนนเหยียด
แสดง พบการบริการแบบมืออาชีพ อัธยาศัยการต้อนรับดีมากทั้งท่ ี ยาว ลมหนาวเรม่ิ พดั มาใหเ้ ยน็ ขน้ึ หลงั จากรา่ งกายหายรอ้ นจากการ
เขาก็จ�าผมไม่ได้ ผมประเมินการบริการรวมถึงคุณภาพเครื่องนอน ออกก�าลังกายเดินจ�้ามา ๒ กิโลกว่า ผมนั่งอยู่สักครู่ก็มีคนอ่ืนๆ มา
เทียบกับค่าใช้จ่ายแล้วคิดว่าไม่แพงเลย และพูดได้เต็มปากว่าการ น่ังกันอยู่ใกล้ๆ ไม่ทราบจ�านวน แต่คาดว่าคงเต็มหน้าผา ถ้าเป็น
ท�างานบริการของอุทยานแห่งชาติท่ีน่ีดีพอท่ีจะรองรับนักท่องเที่ยว เมอ่ื กอ่ นเสยี งคยุ กนั คงมากกวา่ น ้ี แตเ่ ดาวา่ เชา้ นค้ี รงึ่ หนงึ่ ของคนทม่ี า
อยา่ งน่าประทับใจ หากจา� นวนไม่มากจนเกินไป ก�าลงั ใชโ้ ทรศัพท์สอ่ื สาร ก้มหนา้ กนั อยู่เหมอื นผม
เยน็ คา่� นนั้ อากาศเยน็ ลงฮวบฮาบ ดที อ่ี าหารรอ้ นๆ ทมี่ ใี หเ้ ลอื ก ทา่ มกลางอากาศเยน็ ลมหนาวมากขนึ้ ๆ โดยรวมแลว้ ผมรสู้ กึ ด ี
หลายร้านท�าให้ร่างกายเราอบอุ่น อร่อยและไม่แพงเมื่อเทียบกับ กับระบบการจัดการของอุทยานแห่งชาติในปัจจุบันท่ีมีเจ้าหน้าที่
การขนส่งท่ีต้องจ้างคนแบกขึ้นมา และที่ส�าคัญก็คือความน่ารัก อธั ยาศยั ด ี คอยดแู ลนกั ทอ่ งเทยี่ วจา� นวนมาก ทพ่ี กั และเครอ่ื งอา� นวย
และอัธยาศยั ใจคอของเจ้าของร้านแทบทกุ ร้านที่สรา้ งความอบอุ่นใจ ความสะดวกตา่ งๆ กอ็ ยใู่ นสภาพด ี รา้ นคา้ ตง้ั อยใู่ นบรเิ วณเขตบรกิ าร
อยา่ งยิง่ ตามระเบียบเรียบร้อย อาหารราคายุติธรรม สะอาดสะอ้าน รสชาติ
ด ี ภกู ระดงึ ยงั สงบและงดงามในยามนอกเทศกาล นกั ทอ่ งเทยี่ วและ
ผมตงั้ ใจวา่ พรงุ่ นจ้ี ะตอ้ งฝา่ ความหนาวไปดพู ระอาทติ ยข์ นึ้ ใหไ้ ด.้ .. เจา้ หนา้ ทีต่ ่างรว่ มใจรักษาธรรมชาติ แม้ผา่ นเวลามายาวนาน
ก่อนที่จะหลับไปในเต็นท์ท่ีอุณหภูมิภายนอกต่�าลงเป็นเลขตัวเดียว
ตัง้ แต่ยังไมด่ ึก แน่นอนว่าความรู้สึกแบบนี้คงเกิดกับทุกคนท่ีได้ขึ้นมาสัมผัส
และรูส้ ึกตรงกันว่า
ตี ๕ เจ้าหน้าท่ีอุทยานแห่งชาติภูกระดึงนัดหมายให้คนมาชม
พระอาทติ ยข์ นึ้ ทผี่ านกแอน่ พรอ้ มกนั เราออกเดนิ ตรงเวลา ในความ “เกบ็ ไวแ้ บบนนี้ านๆ ได้ไหม”
มดื ไฟฉายจากคณะเดนิ ทางทไี่ มร่ จู้ กั กนั ชว่ ยสอ่ งทาง เรารวมกนั เปน็ พระอาทิตย์ดวงเดียวกันสวยมหัศจรรย์นักที่ผานกแอ่น ผม
กลุ่มๆ ผมเดินดุ่มตามกลุ่มแรก ลองปิดไฟฉายเดินไปเร่ือยๆ ใน มองไปยังลานหินรอบตัว นักท่องเท่ียวสัก ๑๐๐ กว่าคนในแสงแรก
ความมืด สักพักมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งเร่งฝีเท้าแซงข้ึนไป... รู้แล้วว่าอายุ ของวันคงคิดเหมือนผม ดูเหมือนว่าหลายคนจะเริ่มจ�าผมได้และ
และร่างกายต่างจากเมื่อก่อนเยอะ น่ันท�าให้ผมต้องเร่งฝีเท้าขึ้นมา เข้ามาทกั ทายถา่ ยรูปดว้ ยมติ รภาพ
มีอีกก่ีคณะอยู่เบ้ืองหลังไม่ทราบ เห็นเพียงแสงไฟและแว่วเสียงคุย ดีที่ไม่มีใครชวนคุยเร่ืองหนักๆ แบบ “กระเช้าภูกระดึง” กับผม
มาไกลๆ เม่อื เริ่มเรง่ เดนิ ร่างกายก็หายหนาว ผมจ�าไดว้ า่ เม่อื กอ่ น ในเชา้ วนั น้นั
เคยเดนิ มาเองครงั้ หนงึ่ และหลงทาง แลว้ เมอื่ กอ่ นทางไมก่ วา้ งขนาดน ี้ แนน่ อนวา่ ผมก็ไมอ่ ยากคุยเปดิ ประเด็นกบั ใครในเชา้ วันสวย
นอกจากนไี้ ดย้ นิ วา่ เสน้ ทางนม้ี กั มชี า้ งเดนิ ออกมาเจอกบั นกั ทอ่ งเทยี่ ว
บ่อยๆ ยังไม่ถึงตี ๕ ครึ่งดี เราก็มาถึงผานกแอ่น ระยะทาง ๒.๓ ขอใช้พ้ืนท่ีน้ีชวนคิดเร่ืองกำรท่องเท่ียวภูกระดึงและ
กิโลเมตร กระเชำ้ เจ้ำปัญหำตอ่ ในตอนหนำ้ อีกตอนนะครบั
มีนาคม ๒๕๕๘ 183
